g
"Κοίτα περνάει το καμένο χαρτί!"

Καθόταν από την ακρούλα της, από το δικό της κόσμο και παρατηρούσε τον κόσμο τον δικό τους. Οι κόσμοι τους ήτανε δίπλα δίπλα μα ήτανε τόσο διαφορετικοί που καμιά φορά νόμιζες πως απείχαν όσο η γη από τον ήλιο. Έβγαινε που και που από τον κόσμο της και πήγαινε στο δικό τους, άλλοτε για να τους μιλήσει, άλλοτε για να τους φωνάξει και κάποιες φορές για να ουρλιάξει.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟ!