Υπόγεια ρεύματα -πολιτική ανάλυση

Δημοσιεύθηκε από Γιάννης Παπαϊωάννου

Μια ερασιτεχνική ματιά στα εσώρουχα της κοινωνίας

Η κρίση καταστρέφει τον μεσαίο χώρο. Ένας πολιτικός χώρος στο μέσο του πολιτικού συστήματος γεμάτος αυτοπροσδιορισμό, ατομισμό, ευμάρεια, χαλαρότητα και ατομική εντυπωσηθήρια. Στην Bell epoque της προηγούμενης 15ετίας έγινε συνειδητή πολιτική και προσπάθεια χαϊδέματος αυτού το χώρου. Συνειδητή προσπάθεια καταλλαγής και στην προβληματική Ελλάδα εκσυγχρονισμός και ήπια προσαρμογή. (δυο λέξεις με το ίδιο νόημα αλλά με διαφορετικό βαθμό προόδου). Ζήσαμε μια εποχή στην όποια η βαρβαρότητα παρόλο που είναι γύρω μας επιτρέποντα να αφορά μόνο την φύση και την τεχνή. Στην χώρα μας λίγοι ασχολούνταν σοβαρά με την πολιτική και την Βαρβαρότητα σε βάρος του ανθρώπου και μόνο σε φυσικές καταστροφές η πολέμους ήταν αποδεχτή η κοινή δράση εναντίων της. Ακόμη και η σοσιαλιστική διεθνής εκείνη την εποχή θα μίλα στους πεινασμένους του πλανήτη για πράσινη ήπια ανάπτυξη. Η αναρχική μας χώρα δεν θα αφομοιώνεται πλήρως όμως δεν αποτελεί και εξαίρεση

Η κρίση στην Ελλάδα καταστρέφει λοιπόν το μεσαίο χώρο και χωρίζει την κοινωνία σε δυο στρατόπεδα δυο πόλους δυο φιλοσοφίες. Μας καλεί όλους να πάρουμε θέση.

Η μια πλευρά προτάσσει την ομαδική σωτηρία και την ονομάζει εθνική σωτηρία και εθνικό συμφέρον. Αναζητά την προστασία και την τάξη. Την συντήρηση όσο είναι δυνατόν των συλλογικών κεκτημένων όπως είναι η συμμετοχή στο Ευρώ και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Προτάσσει τον πατριωτισμό συμμαχεί με τον εθνικισμό και τρομοκρατεί τον κόσμο. Μονόδρομος στην οικονομία, μονόδρομος και μη εναλλακτική πρόταση στην πολιτική στα πρόσωπα δηλώνουν όλοι αυτοί που συναθροίζονται εδώ πάρα. Αυτή η πλευρά ήταν στο προεδρικό μέγαρο προχθές, Κάποιοι από αυτούς σκέφτονται ακόμη και την αναθεώρηση άρθρων του συντάγματος και τον περιορισμό της δημοκρατίας. Κλείνουν πόρτες και παράθυρα σκύβουν το κεφάλι και περιμένουν μήπως δεν τους μυριστεί η αρκούδα. Απλοϊκά δηλώνουν φέρτε πίσω τα κλεμμένα και πιάστε του κλεφτές καθώς αναζητούν την προστασία και την τάξη και καθώς το κράτος τους επιτίθεται . Συνομωσιολογούν. Όμως υπάρχουν και οι πιο ακραίοι από αυτούς που διαδηλώνουν με το σύνθημα «Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή».

Στην άλλη πλευρά η θεωρεία του Χάους. Εκεί βρίσκονται δυνάμεις για τις όποιες το πρωτεύων συμφέρον είναι το ταξικό συμφέρον. Η κρίση είναι δημιούργημα της αστικής τάξης και καλείτε να πληρώσει ο λαός με θυσίες. Σε αυτό τον χώρο υπάρχει γενικευμένη αδιαφορία για κάθε τι εθνικό η πολιτικό απόρριψη για κάθε τι ευρωπαϊκό. Σε αυτό το στρατόπεδο σωρεύονται οι «οργές» του καθενός από εμάς και κάνουν την οργή συλλογική και θανατηφόρα. Η συνομωσιολογία με την μορφή λαϊκισμού τρέφει τις οργές μας. Σε αυτό το στρατόπεδο οι ευθύνες δεν είναι ατομικές αλλά συλλογικές και απροσδιόριστες Φταίνε τα αστικά κόμματα και οι άνθρωποι τους. Σε αυτό το στρατόπεδο αναμειγνύονται πιο πολιτικά πρόσωπα και περισσότερη ιδεολογία. Γίνεται ένα συλλογικό brainstorming τα αποτελέσματα του οποίου σύντομα θα φάνουν. Σε αυτό το στρατόπεδο υπάρχουν δυνάμεις που στοχεύουν στην αφύπνιση των λαών και στην ανατροπή του καπιταλισμού αλλά και μετριοπαθείς που στοχεύουν στην αλλαγή γενικότερα και ασαφώς . Οι πιο ακραίοι από αυτούς αναρχικοί και ατομιστές αυτόνομοι διαδηλώνουν μαζί με τους ακραίους της άλλη πλευράς να «Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή».

Και ενώ εγώ πάλλομαι ανάμεσα στο σπίτι και στο δρόμο, η ιστορία συμπυκνώνεται και ο χρόνος τρέχει με την ταχύτητα του φωτός προβλέπω ότι:

• Η βουλή και τα δυο κόμματα εξουσίας βρίσκονται στην τελείως λάθος θέση. Η μονή τους σωτηρία τους είναι να πληρώσουν την κρίση πρόσωπα και όχι συλλογικότητες και θεσμοί και δεν ξέρουμε έαν θα “ποιάσει”. Η σύσκεψη μόνο των τριών πολιτικών αρχηγών θα μείνει στην ιστορική μνήμη σαν μαύρη κηλίδα. Σαν απαρχή ενός νέο Εθνικού διχασμού.

• Η κάθαρση θα έρθει με κάτι εντυπωσιακό το οποίο θα χαράξει την συλλογική μνήμη μας για αιώνες.

• Η εξέγερση είναι θέμα χρόνου και αφορμής καθώς θα γίνεται συνείδηση ότι το ΔΝΤ φεύγει από εδώ μόνο με εξέγερση.

• Τα άκρα θα συγκεντρώσουν την οργή του κόσμου όσο αυτή δεν εκτονώνεται. Η οργή θα μαζεύεται όσο τα αποτελέσματα του έργου του ΔΝΤ θα φαίνονται στην τσέπη, του Έλληνα. Ας μην μιλήσουμε για εκλογικά αποτελέσματα θα γίνει χαμός.

• Οι μετανάστες είναι ήδη στην τελείως λάθος θέση. Η Βαρβαρότητα μπαίνει στο προσκήνιο.

• Οι δυο τρεις οικογένειες που κυβέρνησαν την χώρα και πολλά αστικά τζάκια θα σβήσουν. Η χώρα δεν μπορεί να πορεύεται για πολύ σε μονόδρομους ακι με τα ίδια προσωπα

• Θα χυθεί αίμα αθώο και ένοχο.

• Ο λαϊκισμός θα κυριαρχήσει παντού όσο οι πολίτες ασκούν πολιτική και παραγουν δράση. Σαν το λίβα που και τα σπαρτά.

• Από αυτή την κρίση θα γεννηθεί μια νέα ατομικότητα πιο πολιτική και πιο υπεύθυνη ένα νέο είδος πολιτικού πιο αγχωμένου.

Μόνο εάν η Αστική τάξη ανοίξει το πουγκί και συντηρήσει το πάρτι μας μέσα από μια συλλογική σιωπή και μια αργή υποτίμηση του νομίσματος και της ζωής μας

ίσως να σωθεί το παιχνίδι.

Υ.Γ: και ο θεός μαζί μας