Ο αγοραστής των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά τα παίρνει… όλα

Θα πληρώσουμε 1,32 δισ. ευρώ για αστοχίες, υποβρύχια, συνέχιση της απασχόλησης κ.ά.

Του Τασου Tελλογλου

Η σύμβαση - πλαίσιο του ελληνικού Δημοσίου με την TKMS (Thyssen Krupp Marine Systems) και την «Αμπού Ντάμπι Μαρ» θα στοιχίσει στον φορολογούμενο περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ εφέτος και συνολικά 1,32 δισ. ευρώ έως το 2018. Αυτά τα ποσά υποτίθεται ότι διατίθενται για αγορά δύο υποβρυχίων από τον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Abu Dhabi MAR LLC (ADM) εντός του έτους, αλλά αφορούν κυρίως τη συνέχιση της απασχόλησης σε μια βιομηχανία που «δύσκολα θα την έκλεινε κάποιος».

Το ποσό του 1,32 δισ. που αναφέρεται στη 14σέλιδη συμφωνία φέρει τις υπογραφές των υπουργών Αμύνης και Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλου και Γιωργ. Παπακωνσταντίνου αντίστοιχα, του Ισκαντάρ Σάφα από την ADM και των Χανς Κρίστοφ Αζπόντιεν και Κάρστεν Εβερς από την TKMS, την εταιρεία που πούλησε το μερίδιό της στην «Αμπού Ντάμπι Μαρ». Με βάση τη σύμβαση - πλαίσιο που βρίσκεται στην κατοχή της «Κ»:

- Στην ADM αναλογεί το 75,1% των Ναυπηγείων, το ελληνικό Δημόσιο όμως όχι μόνο αναλαμβάνει να καταβάλει 1,321 δισ. ευρώ έως το 2018, αλλά υποχρεούται να «τακτοποιήσει» το πρόστιμο των 250 εκατομμυρίων που έχει επιβληθεί στη χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για παράνομες επιδοτήσεις από τις 2 Ιουλίου του 2008. Πηγές της γερμανικής εταιρείας ΤΚMS ανέφεραν ότι η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει να εφαρμόσει μια παλαιότερη ιδέα της ΤΚΜS, δηλαδή να χωρίσει σε δύο εταιρείες το Ναυπηγείο. H μία θα κατασκευάζει τα υποβρύχια και η άλλη θα δημιουργηθεί για να «κληρονομήσει» το πρόστιμο της Ε.Ε., να κηρύξει πτώχευση, που στη συνέχεια θα επικαλεστεί η ελληνική πλευρά για να μην το καταβάλλει. Πηγές της διεύθυνσης ανταγωνισμού της Ε.Ε. είπαν στην «Κ» ότι «κάτι τέτοιo δεν θα περάσει».

- Από τη συμφωνία γίνεται αντιληπτό ότι η Ελλάδα δεν έχει χρήματα ούτε υποβρύχια ούτε κονδύλια για τη συντήρηση των ναυπηγείων. Τα έργα θα γίνονται με χρηματοδότηση του νέου αγοραστή και το Δημόσιο θα καλύπτει τις καταβολές με ομόλογα. Ο αγοραστής συνεπώς θα καθορίζει και ποιο δίκαιο θα ρυθμίζει τις σχέσεις των δύο πλευρών… Οι συμβάσεις χρηματοδότησης θα υπόκεινται στον ελβετικό νόμο και θα οδηγούνται στη διαιτησία στη Ζυρίχη. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η Thyssen Krupp και η εταιρεία που είχε συγκροτήσει με τη Ferrostaal στο Λονδίνο (MFI) είχαν σε σχέδιο συμφωνίας επίσης επιλέξει τη Ζυρίχη ως τόπο επίλυσης διαφορών που θα προέκυπταν από υπερτιμολογήσεις που είναι συνηθισμένες στον κλάδο αυτόν της πολεμικής βιομηχανίας. Παράλληλα με την οριστικοποίηση της συμφωνίας που θα ακολουθήσει την υπογραφή των συμβολαίων τις επόμενες μέρες:

- Θα πρέπει να γίνει δεκτός ο «Παπανικολής» (σ.σ. το υποβρύχιο που... έγερνε) για το οποίο το ελληνικό Δημόσιο έχει ανακοινώσει ότι θα το πουλήσει αλλού…

- Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται ότι δεν θα εγείρουν απαιτήσεις που προκύπτουν από προηγούμενες συμφωνίες. Αν σε αυτήν τη διατύπωση περιλαμβάνεται και η ακύρωση της δυνατότητας της ελληνικής πλευράς να εγείρει αστικές απαιτήσεις κατά της TKMS για τις προηγούμενες δύο συμβάσεις, εφόσον αποδειχθεί δωροδoκία Ελλήνων αξιωματούχων, δεν καλύπτεται, κατά την άποψη της ελληνικής πλευράς, η περίπτωση αυτή από τη συγκεκριμένη διατύπωση. Επισημαίνεται, ότι το Ανώτατο Aκυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας έχει αποφανθεί ότι η ζημιά εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου τεκμαίρεται και μόνο από το γεγονός της εκταμίευσης από τα ταμεία της πωλήτριας εταιρείας κεφαλαίων για «μαύρες πληρωμές».

- Η Ελληνική Δημοκρατία αναγνωρίζει με τη συμφωνία-πλαίσιο ότι η HDW αγόρασε ή παρήγαγε «υλικά αξίας ύψους 117 εκατ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό υποβρυχίων, που δεν μπορούν όμως να χρησιμοποιηθούν πλέον για τον εκσυγχρονισμό». Αυτά τα υλικά «θα τα πληρώσει» η ελληνική πλευρά. Η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις του νέου Δ.Σ., θα ελέγχεται όμως από την ADM. Αλλά όπως φαίνεται και από ένα εγγραφο του οικονομικού διευθυντή των Ναυπηγείων Αλεξάντερ Εσλινγκερ στις 18.10.2005 προς τη διοίκηση της TKMS, η υπό τη γερμανική εταιρεία διοίκηση, την οποία επίσης (υποτίθεται ότι) ήλεγχε το ελληνικό Δημόσιο, έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε. «Θα ήθελα να συζητήσω μαζί σας» γράφει ο κ. Εσλινγκερ στη διοίκηση της TKMS:

- Την ελληνική προστιθέμενη αξία των υποβρυχίων.

- Το ποσοστό εκτέλεσης της σύμβασης.

- Γενικά ζητήματα προγραμματισμού για την κατασκευή των υποβρυχίων.

- Την εφαρμογή των κανόνων εσωτερικού ελέγχου για τον προϋπολογισμό του 2005 και του 2006»…

Η επιστολή, που παρελήφθη από την αντιπρόεδρο της TKMS κ. Ε. Μίλερ, είναι γεμάτη ενδείξεις ότι στα ελληνικά Ναυπηγεία ουδεμία αρχή εσωτερικού διαχειριστικού ελέγχου ακολουθείτο, κάτι που... ουδόλως φαίνεται ότι ενδιέφερε την ελληνική πλευρά. Στελέχη των Ναυπηγείων θεωρούν μάλιστα ότι ελάχιστα πρόκειται να αλλάξουν υπό τη νέα διοίκηση της μεγαλύτερης επιδοτούμενης επιχείρησης της χώρας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

http://infognomonpolitics.blogspot.com