ΘΛΙΨΗ, ΟΡΓΗ και ΑΝΑΓΑΚΤΗΣΗ

http://greekhoopz.blogspot.com/2010/05/blog-post_06.html
Μια επίπλαστη οικονομική κρίση έχει ξεβράσει όλα τα κουσούρια του μεταπολιτευτικού συστήματος διακυβέρνησης και αναδύσει όλη την μπόχα που προέκυψε από την συσσώρευση σκανδάλων, διαφθοράς και υποταγής. Ένας λογιστής - ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου - που δεν είναι αιρετός από την μια και ένας απρόσωπος οικονομικός δήμιος από την άλλη, ενορχηστρώνουν το τραγούδι της σωτηρίας της χώρας και η ελληνική κυβέρνηση το ερμηνεύει. Το κοινό μέτωπο συνεργασίας αφορά στην χορήγηση ένεσης ρευστού, που έχει ως αποτέλεσμα την διόγκωση του χρέους, προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη. Ανάπτυξη, όμως, για ποιους; Την στιγμή που καταστρατηγούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα η ανάπτυξη αφορά πάλι σε συγκεκριμένους κύκλους και η αναδιανομή στοχεύει στην ευημερία ακόμη λιγότερων. Στο πλαίσιο αυτό, η αφύπνιση είναι γεγονός και η μαζική κινητοποίηση στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας είναι η καλύτερη απάντηση στα σκληρά σχέδια για υποταγή.

Δυστυχώς, όμως, η εξέγερση είχε ως θύματα τρεις συναδέλφους, τρεις ανθρώπους της εργατιάς, που πλήρωσαν άδικα το τίμημα. Η οργή που μεταφράστηκε στην συμβολική καταστροφή ενός τραπεζικού καταστήματος επιφύλαξε μια τραγωδία και κατέδειξε την ματαιότητα που έχουν οι αγώνες μπροστά στην ανθρώπινη ζωή. Συγνώμη που τους αφήσαμε να σας σκοτώσουν... Ωστόσο, κρίνεται σκόπιμο να εξετάσουμε για ποιον λόγο οι τρεις (συν)εργάτες δεν συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Μα φυσικά γιατί αναγκάστηκαν να εργαστούν, παρότι επιθυμούσαν να συνταχθούν με τους διαδηλωτές, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα έκαναν αίτηση στον ΟΑΕΔ. Γι' αυτό, λοιπόν, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας τους έχει και ονοματεπώνυμο και πλέον έχει αποκτήσει δικαίωμα να ορθώνει πολιτικό ανάστημα. Δυστυχώς για αυτούς τους τρεις ανθρώπους του μόχθου δεν θα υπάρξει μνημόσυνο, όπως συνέβη στην περίπτωση του Αλέξη. Ωστόσο, το ζητούμενο πλέον είναι η λαϊκή οργή και αγανάκτηση να μην πέσει στο κενό όπως συνέβη πέρσι, αλλά να μετουσιωθεί σε πολιτικό κίνημα, έτσι ώστε να υπάρξει ανατροπή των δεδομένων. Όχι άλλος πετροπόλεμος και κουκούλες - μόνο κινητοποιήσεις και πολιτικές προτάσεις.

ΥΓ: Έπρεπε να χυθεί αίμα προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά του δημοσιογραφικού συνδικαλιστικού σιναφιού. Βέβαια δεν ξέρω τι είναι χειρότερο η σιωπή ή ο κατευθυνόμενος εμπλουτισμός σχολίων κατά την παρουσίαση γεγονότων. Κύριοι η εικόνα της Ελλάδας προς τον έξω κόσμο είναι ότι αντιστέκεται, εσείς εντούτοις επιλέγετε να μιλάτε εκ μέρους των απρόσωπων αγορών.