Όλο το Σαββατοκύριακο βαρέθηκα να ακούω στην τηλεόραση για τα 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Σχεδόν όλες οι Κυριακάτικες εφημερίδες είχαν ένθετα με αφιερώματα σε αυτή την ιστορική στιγμή. Ο Παπανδρέου σήμερα, ανήμερα της επετείου (9 Νοεμβρίου 1989), πηγαίνει στο Βερολίνο για να συμμετάσχει κι αυτός στις εορταστικές εκδηλώσεις.

Όλα καλά κι όλα ωραία. Σίγουρα μιλάμε για μια πραγματική ιστορική στιγμή, για ένα ορόσημο της ευρωπαϊκής πορείας, για ένα γεγονός που σηματοδότησε μια τεράστια αλλαγή στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη. Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανένας που να διαφωνεί με το πόσο σημαντικό ήταν αυτό το γεγονός, με εξαίρεση ίσως το ΚΚΕ...
ΟΜΩΣ, δεν είδα κανένα τηλεοπτικό κανάλι, δημόσιο ή ιδιωτικό, δεν είδα καμιά εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, δεν είδα κανέναν δημοσιογράφο, κανέναν πολιτικό από όσους έλεγαν το μακρύ τους και τοκοντό τους, να σημειώνουν ότι και σήμερα, το 2009, υπάρχει σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ένα Τείχος του Αίσχους, που χωρίζει την πόλη στα δύο.
Γιαυτούς που το ξεχνάνε, να θυμίσω ότι η πρωτεύουσα λέγεται Λευκωσία και το τείχος ονομάζεται Πράσινη Γραμμή...
ΚΕΝΤΡΙ