ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ,
εξαίρετου φίλου
ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΑΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
******************************************
Αίφνης βούτηξα μεσοκαλόκαιρα μέχρι τον λαιμό στον θάνατο.
Ανεύρυσμα μετά θρόμβου κοιλιακής αορτής η κωδικοποιημένη ονομασία του αλλά: «Είσαι πολύ νέος για να πεθάνεις» άκουσα τον γιατρό να μου λέει και παραδόθηκα στα μαγικά του χέρια. Αστέριος Κατσαμούρης το όνομά του. Καθηγητής της Αγγειοχειρουργικής του Πανεπιστημίου Κρήτης κατ’ ιδιότητα, γιατρός κατ’ απασχόληση, άνθρωπος κατ’ ήθος, πιστός κατά συνείδηση στις δοξασίες του «ΕΣΥ». Από εκείνους που δεν λιποτάχτησαν εμπρός στις πολλαπλά δελεαστικές επιθέσεις τού συνεπικουρούμενου από τα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια «εκσυγχρονισμού» των Σημιτοκαραμανλήδων. Ξέρετε. Αυτού που άρχισε και ολοκλήρωσε την κατεδάφιση των Ασφαλιστικών Ταμείων για να αποθησαυρίσει τεράστιο πλούτο στα σεντούκια των συμμάχων του κλινικαρχών και ασφαλιστ(ρ)ικών εταιριών. Θυμόμαστε όλοι τον σημερινό λιγδιάρη του διαδικτύου να διαπομπεύει από τηλοψίας τους μισθολογικά πένητες πανεπιστημιακούς της ιατρικής που τόλμησαν να αποδεχτούν το από καρδιάς δώρο των συχνά καταδικασμένων σε θάνατο ασθενών τους, σε πολλούς από τους οποίους όπως εγώ έδωσαν αποδεδειγμένα μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή. Παρ’ όλ’ αυτά. Παίρνοντας από τον καθένα ότι είχε στο δισάκι του, από τα δυο ζεστά λόγια των ρακένδυτων ως το βασιλικό φιλοδώρημα του υπερχειλισμένου τραπεζικού κουμπαρά των εχόντων και κατεχόντων, ασκούσαν μπορεί δίκαια, αλλά πάντοτε ως μη όφειλαν, δημοσιονομική πολιτική.. Έγκλημα καθοσιώσεως που τα αγοραία αρπακτικά της πολιτικής δεν θα άφηναν ατιμώρητο. Ο λόγος βρίσκεται στις οικονομικές τους απώλειες από την ανέλεγκτη αυτή συναλλακτική σχέση. Αποτιμώντας τις οι συστημικοί αλήτες εξαπέλυσαν οργισμένοι μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε δύο μέτωπα: Σε επίπεδο επικοινωνιακό κατασυκοφαντώντας τους με τα τύπου λιγδιάρη δημοσιογραφικά τους τσατσόνια και οικονομικό με την προμελετημένη υποχρηματοδότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Για να υποχρεώσουν ως εξ αυτού τους περισσότερους των κορυφαίων της ιατρικής, άρον άρον και κατά των λαϊκών συμφερόντων να το εγκαταλείψουν. Ώσπου νομοτελειακά ξεκίνησε η απαξίωσή του. Διαμόρφωσαν έτσι πεδίο δόξης λαμπρό στα πειρατικά κέρδη των κλινικαρχών και των ασφαλιστ(ρ)ικών εταιριών δυο από τις οποίες (σας το έχω γράψει εδώ και μήνες) καταρρέουν (το μπαμ οσονούπω) για να συμπαρασύρουν στην άβυσσο και τα χρήματα των πελατών τους. Να πως καρφώθηκε επισήμως στην ιατρική πράξη ταμπέλα διατίμησης. Όπως στο κρέας τα χασάπικα. Δέκα ως δεκατέσσερις χιλιάδες ευρώ πλέον φόρων η αφαίρεση ενός ανευρύσματος από την κοιλιακή αορτή. Τρεις ως πέντε χιλιάδες ευρώ η αφαίρεση μιας σκωληκοειδούς απόφυσης. Δεκαπέντε ως τριάντα χιλιάδες ευρώ μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.. Και αυτά εκτός της ξενοδοχειακής κάλυψής τους αλλά και των προ-εγχειρητικών και μετεγχειρητικών εξετάσεων...
Οι πανεπιστημιακοί έτσι των πλούσιων βιογραφικών αλλά της λιτής ζωής, όπως ο καθηγητής Κατσαμούρης, που κόντρα στα προσωπικά τους συμφέροντα παρέμειναν αταλάντευτα δια μέσου του ΕΣΥ στο πλευρό μας, ήταν ελάχιστοι. Κυρίως για να διδάξουν τις νέες γενιές των γιατρών το περιεχόμενο της βαλίτσας τους. Γνώση και ήθος.. Υπό το μεταφορικά και κυριολεκτικά βάρος αυτό ταξίδεψε κατακαλόκαιρα ο ΓΙΑΤΡΟΣ μου από την Θεσσαλονίκη στο ΠΕΠΑΓΝΗ (Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου Κρήτης) όπου κατέχει την έδρα του καθηγητού να με χειρουργήσει. Κάτω από τα φτερά της ασφάλειας αυτής πέταξα από την Αθήνα ως την Κρήτη για να χειρουργηθώ από τον ίδιο και την ομάδα του στα μέλη της οποίας συγκαταλέγεται η άριστη και πρωτοπόρα της αναισθησιολογίας επιμελήτρια κ. Χανιωτάκη όπως και ο άξιος επιμελητής μέλλοντας διάδοχός του Αλέξανδρος Καφετζάκης.. Για να είμαι τώρα σε θέση μόλις δεκαπέντε ημέρες μετά το έξη ωρών χειρουργείο να δηλώνω και πάλι παρών στην δημόσια υπεράσπιση και ανάδειξη των αξιών τους.. Επειδή αυτή είναι πρωτίστως η καθοριστική συμβολή ενός δημοσιογράφου στην ενημέρωση. Να ανακαλύπτει και να προβάλει τους Έλληνες εκείνους που δικαιώνουν κοινωνικά και εθνικά την ύπαρξή τους.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.grαναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Τρίτη 1/9/09
νάσαι καλά ευγένιε, χρειαζόμαστε δημοσιογράφους του ήθους και των γνωσεών σου..
ΑπάντησηΔιαγραφή