ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ
Όχι, δεν είναι οι “Άθλιοι" του Βίκτωρος Ουγκώ αυτοί που βλέπετε στις φωτογραφίες που τράβηξα σήμερα γύρω στις 12 το μεσημέρι, ανήμερα των Ευρωεκλογών. Είναι οι τρισάθλιοι κάτοικοι του βρωμο-Ελλαδιστάν! Τούτοι οι εγκαταλελειμμένοι στη μοίρα τους πολίτες του "Γιουνανιστάν" γιατί άραγε πρέπει να πάνε να ψηφίσουν και να υπογράψουν με την ψήφο τους την περαιτέρω εξαθλίωσή τους; Τι τους προσφέρει το κράτος τους για να το σεβαστούν;
Και μη μας πουν οι κομματικοί αρχηγοί και τα φερέφωνά τους, που με "αφόρισαν" επειδή έγραψα πως δεν ψηφίζω σήμερα, ότι δε φταίει το σάπιο κράτος αλλά η σάπια Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι και η τελευταία πρέπει να ελέγχεται από το κράτος και να μην αφήνεται ασύδοτη. Οι πολίτες αυτής της χώρας στο κράτος πληρώνουν τους φόρους τους και από το κράτος απαιτούν προστασία και σεβασμό. Όχι βεβαίως πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αθώα.
Λοιπόν, το ελεεινό θέαμα που έχετε την τύχη ν’ απολαμβάνετε, δεν είναι πρωτόγνωρο. Είναι σταθερό σκηνικό της τελευταίας 25ετίας τουλάχιστον. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά η αθλιότητα παραμένει. Έχω γράψει επανειλημμένως κι έχω δημοσιεύσει φωτογραφίες στις τοπικές εφημερίδες και στο in.gr αλλά κανενός δεν ίδρωσε τ’ αυτί. Κανενός το φιλότιμο δεν ξύπνησε. Έχω καλέσει και τηλεοπτικά κανάλια κατά καιρούς ν’ απαθανατίσουν την τρισαθλιότητα της κατ’ ευφημισμόν Πλαζ του Αγίου Νικολάου Καβουρίου, αλλά αγρόν ηγόρασαν. Κάποια στιγμή ο Δήμαρχος, όταν ενοχληθεί πολύ από κατοίκους της περιοχής, ευαρεστείται να κουρέψει όπως-όπως τα αγριόχορτα, αλλά μη φανταστείτε θεαματική βελτίωση του τοπίου, που όπως βλέπετε στην ταμπέλα το ονομάζει «πάρκο»! Χα, χα, χα!!! Και τι πάρκο!
Προχθές είδα ένα παιδί, 12 ή 13 ετών περίπου, αμούστακο ακόμη, να είναι σοβαρά απασχολημένο πασαλείφοντας με σπρέι τους τοίχους ενός οικίσκου, που πριν από 30 χρόνια ήταν το μπαρ της πλαζ του περίφημου τότε ξενοδοχείου «Καβούρι», όπου συχνά διέμενε ο Σαουδάραβας βασιλιάς Ιμπν Σαούντ και το χαρέμι του. Πήρα λοιπόν ένα γλυκό και χαζό ύφος και το πλησίασα για να πιάσω κουβέντα μαζί του. Το ρώτησα πόσο κοστίζει το μεταλλικό κυλινδρικό κουτί με το σπρέι και μου είπε 3 ευρώ το συγκεκριμένο μέγεθος. Στη συνέχεια το ρώτησα πόση επιφάνεια μπορεί να πασαλείψει με ένα κουτί και μου έδειξε στο περίπου. Φαινόταν ότι είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη του και είχα πάρει θάρρος και για περισσότερες ερωτήσεις. Του ζήτησα να πιάσω το κουτί στα χέρια μου και ακούγοντας ένα θόρυβο μέσα στο κουτί ρώτησα τι ήταν. Μου είπε πως ήταν μπίλιες για να μην πήζει το περιεχόμενο.
Στη συνέχεια ρώτησα τι είναι αυτά που ζωγραφίζουν, που μοιάζουν με άλλες γλώσσες, συχνά κάτι σαν αραβικά, κλπ., και μου είπε πως είναι διάφορα συνθήματα και σχήματα. Ρώτησα αν ο γραφίτης είναι τέχνη, κάτι σαν ζωγραφική, και μου είπε, «ναι, είναι, αλλά απαγορεύεται. Μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή κάπου στον Ταύρο, νομίζω, είναι νόμιμο.» Έκανα πως δεν το πίστεψα και για να με πείσει μου είπε πως ένας φίλος του που πιάστηκε να πασαλείφει μια τζαμαρία πλήρωσε 200 ευρώ πρόστιμο.
Η επόμενη ερώτηση που είχα έτοιμη ήταν να ρωτήσω τι νιώθουν όταν πασαλείφουν τοίχους, ταμπέλες με τα δρομολόγια λεωφορείων και άλλες χρήσιμες πληροφορίες, κλπ., αλλά δεν τόλμησα, διότι εν τω μεταξύ πλησίασε η παρέα του, μια ομάδα νεαρών που είχαν μας είχαν δει να ψιλοκουβεντιάζουμε, και δεν ήμουνα σίγουρη για το τι διαθέσεις είχαν απέναντί μου. Ευχαρίστησα για τις πληροφορίες και το παιδί με αποχαιρέτησε ευγενικά. Δείτε και τον εξαθλιωμένο οικίσκο:
Ένιωσα μεγάλη συμπάθεια και κατανόηση για τον έφηβο που η εγκατάλειψή του από την Πολιτεία τον οδήγησε σε παραβατικές συμπεριφορές. Μέσα μου ήταν απόλυτα δικαιωμένο. Πώς θα μπορούσε το παιδί να σεβαστεί ένα περιβάλλον που η εξουσία έχει αφήσει να ρημάξει; Γιατί να σεβαστεί ένα ρημαγμένο οικίσκο που θα μπορούσε να έχει μεταβληθεί σε ευπρεπείς τουαλέτες και ντους, αντί να είναι κλειστός και άχρηστος; Όχι, το παιδάκι αυτό δεν είναι ένα διαβολάκι. Είναι ένα προδομένο αγγελούδι που η εξουσία, κεντρική και τοπική, του κρύβουν τον ήλιο, του σκότωσαν τα όνειρά του, και του υπονόμευσαν το μέλλον του φορτώνοντάς το και με υπέρογκα χρέη.
Οι πραγματικοί διάβολοι κάθονται σε μεγάααλες καρέκλες και μας ζητούν σήμερα την ψήφο μας για να κάνουν κάποιοι χρυσοπληρωμένο Ευρωτουρισμό τα επόμενα 5 χρόνια. Αυτοί είναι οι τρισάθλιοι που εξαθλίωσαν μια πανέμορφη χώρα όπως η Ελλάδα. Είναι πρόσφατο ακόμη το ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη και δε μπορώ ν’ αποφύγω τη σύγκριση. Το ξαναλέω: Οι Τούρκοι έχουν πολιτισμό. Εμείς έχουμε καφρίλα και δεν κρύβεται!
Επειδή αναφέρθηκα στον εγκαταλελειμμένο οικίσκο που είδατε και στην φωτογραφία, καταγγέλλω το γεγονός ότι μια τεράστια πλαζ που δέχεται καθημερινά χιλιάδες κολυμβητές δεν έχει τουαλέτες. Έτσι όλοι ουρούν, και εν ανάγκη τα μικρά παιδιά αφοδεύουν κιόλας, μέσα στη θάλασσα με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία όλων. ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ! Άντε να κρυφτείτε άχρηστοι που έχετε το θράσος να μου ζητάτε και την ψήφο μου! Νισάφι πια! Είστε όλοι ασυγχώρητοι. Θα μου πεις, στον Αστέρα Βουλιαγμένης που συχνάζετε ε
σείς για κολύμπι πού ν’ αντιληφθείτε την εξαθλίωση ενάμισι χιλιόμετρο πριν... Και να φανταστείτε πως το αποκρουστικό θέαμα είναι 100 μέτρα από το πεντάστερο ξενοδοχείο Apollon Palace!
Να κι ένας ζηλευτός σκουπιδότοπος πίσω από το loux
ξενοδοχείο, για να δέσει το σκηνικό.
Και μη μας πουν οι κομματικοί αρχηγοί και τα φερέφωνά τους, που με "αφόρισαν" επειδή έγραψα πως δεν ψηφίζω σήμερα, ότι δε φταίει το σάπιο κράτος αλλά η σάπια Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι και η τελευταία πρέπει να ελέγχεται από το κράτος και να μην αφήνεται ασύδοτη. Οι πολίτες αυτής της χώρας στο κράτος πληρώνουν τους φόρους τους και από το κράτος απαιτούν προστασία και σεβασμό. Όχι βεβαίως πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αθώα.
Λοιπόν, το ελεεινό θέαμα που έχετε την τύχη ν’ απολαμβάνετε, δεν είναι πρωτόγνωρο. Είναι σταθερό σκηνικό της τελευταίας 25ετίας τουλάχιστον. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά η αθλιότητα παραμένει. Έχω γράψει επανειλημμένως κι έχω δημοσιεύσει φωτογραφίες στις τοπικές εφημερίδες και στο in.gr αλλά κανενός δεν ίδρωσε τ’ αυτί. Κανενός το φιλότιμο δεν ξύπνησε. Έχω καλέσει και τηλεοπτικά κανάλια κατά καιρούς ν’ απαθανατίσουν την τρισαθλιότητα της κατ’ ευφημισμόν Πλαζ του Αγίου Νικολάου Καβουρίου, αλλά αγρόν ηγόρασαν. Κάποια στιγμή ο Δήμαρχος, όταν ενοχληθεί πολύ από κατοίκους της περιοχής, ευαρεστείται να κουρέψει όπως-όπως τα αγριόχορτα, αλλά μη φανταστείτε θεαματική βελτίωση του τοπίου, που όπως βλέπετε στην ταμπέλα το ονομάζει «πάρκο»! Χα, χα, χα!!! Και τι πάρκο!
Προχθές είδα ένα παιδί, 12 ή 13 ετών περίπου, αμούστακο ακόμη, να είναι σοβαρά απασχολημένο πασαλείφοντας με σπρέι τους τοίχους ενός οικίσκου, που πριν από 30 χρόνια ήταν το μπαρ της πλαζ του περίφημου τότε ξενοδοχείου «Καβούρι», όπου συχνά διέμενε ο Σαουδάραβας βασιλιάς Ιμπν Σαούντ και το χαρέμι του. Πήρα λοιπόν ένα γλυκό και χαζό ύφος και το πλησίασα για να πιάσω κουβέντα μαζί του. Το ρώτησα πόσο κοστίζει το μεταλλικό κυλινδρικό κουτί με το σπρέι και μου είπε 3 ευρώ το συγκεκριμένο μέγεθος. Στη συνέχεια το ρώτησα πόση επιφάνεια μπορεί να πασαλείψει με ένα κουτί και μου έδειξε στο περίπου. Φαινόταν ότι είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη του και είχα πάρει θάρρος και για περισσότερες ερωτήσεις. Του ζήτησα να πιάσω το κουτί στα χέρια μου και ακούγοντας ένα θόρυβο μέσα στο κουτί ρώτησα τι ήταν. Μου είπε πως ήταν μπίλιες για να μην πήζει το περιεχόμενο.
Στη συνέχεια ρώτησα τι είναι αυτά που ζωγραφίζουν, που μοιάζουν με άλλες γλώσσες, συχνά κάτι σαν αραβικά, κλπ., και μου είπε πως είναι διάφορα συνθήματα και σχήματα. Ρώτησα αν ο γραφίτης είναι τέχνη, κάτι σαν ζωγραφική, και μου είπε, «ναι, είναι, αλλά απαγορεύεται. Μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή κάπου στον Ταύρο, νομίζω, είναι νόμιμο.» Έκανα πως δεν το πίστεψα και για να με πείσει μου είπε πως ένας φίλος του που πιάστηκε να πασαλείφει μια τζαμαρία πλήρωσε 200 ευρώ πρόστιμο.
Η επόμενη ερώτηση που είχα έτοιμη ήταν να ρωτήσω τι νιώθουν όταν πασαλείφουν τοίχους, ταμπέλες με τα δρομολόγια λεωφορείων και άλλες χρήσιμες πληροφορίες, κλπ., αλλά δεν τόλμησα, διότι εν τω μεταξύ πλησίασε η παρέα του, μια ομάδα νεαρών που είχαν μας είχαν δει να ψιλοκουβεντιάζουμε, και δεν ήμουνα σίγουρη για το τι διαθέσεις είχαν απέναντί μου. Ευχαρίστησα για τις πληροφορίες και το παιδί με αποχαιρέτησε ευγενικά. Δείτε και τον εξαθλιωμένο οικίσκο:
Ένιωσα μεγάλη συμπάθεια και κατανόηση για τον έφηβο που η εγκατάλειψή του από την Πολιτεία τον οδήγησε σε παραβατικές συμπεριφορές. Μέσα μου ήταν απόλυτα δικαιωμένο. Πώς θα μπορούσε το παιδί να σεβαστεί ένα περιβάλλον που η εξουσία έχει αφήσει να ρημάξει; Γιατί να σεβαστεί ένα ρημαγμένο οικίσκο που θα μπορούσε να έχει μεταβληθεί σε ευπρεπείς τουαλέτες και ντους, αντί να είναι κλειστός και άχρηστος; Όχι, το παιδάκι αυτό δεν είναι ένα διαβολάκι. Είναι ένα προδομένο αγγελούδι που η εξουσία, κεντρική και τοπική, του κρύβουν τον ήλιο, του σκότωσαν τα όνειρά του, και του υπονόμευσαν το μέλλον του φορτώνοντάς το και με υπέρογκα χρέη.Οι πραγματικοί διάβολοι κάθονται σε μεγάααλες καρέκλες και μας ζητούν σήμερα την ψήφο μας για να κάνουν κάποιοι χρυσοπληρωμένο Ευρωτουρισμό τα επόμενα 5 χρόνια. Αυτοί είναι οι τρισάθλιοι που εξαθλίωσαν μια πανέμορφη χώρα όπως η Ελλάδα. Είναι πρόσφατο ακόμη το ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη και δε μπορώ ν’ αποφύγω τη σύγκριση. Το ξαναλέω: Οι Τούρκοι έχουν πολιτισμό. Εμείς έχουμε καφρίλα και δεν κρύβεται!
Επειδή αναφέρθηκα στον εγκαταλελειμμένο οικίσκο που είδατε και στην φωτογραφία, καταγγέλλω το γεγονός ότι μια τεράστια πλαζ που δέχεται καθημερινά χιλιάδες κολυμβητές δεν έχει τουαλέτες. Έτσι όλοι ουρούν, και εν ανάγκη τα μικρά παιδιά αφοδεύουν κιόλας, μέσα στη θάλασσα με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία όλων. ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ! Άντε να κρυφτείτε άχρηστοι που έχετε το θράσος να μου ζητάτε και την ψήφο μου! Νισάφι πια! Είστε όλοι ασυγχώρητοι. Θα μου πεις, στον Αστέρα Βουλιαγμένης που συχνάζετε ε
σείς για κολύμπι πού ν’ αντιληφθείτε την εξαθλίωση ενάμισι χιλιόμετρο πριν... Και να φανταστείτε πως το αποκρουστικό θέαμα είναι 100 μέτρα από το πεντάστερο ξενοδοχείο Apollon Palace!Να κι ένας ζηλευτός σκουπιδότοπος πίσω από το loux
ξενοδοχείο, για να δέσει το σκηνικό. 
Αναρτήσεις
Αγαπητέ Αργύρη, ευχαριστώ που αναρτάς τα άρθρα μου παρόλο που διαφωνείς, και δε φοβάσαι μήπως σου κολλήσουν τις ρετσινιές που κολλάνε σε μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως στη ζωή μου προσπαθώ να κάνω αυτό που πιστεύω εγώ ότι είναι σωστό κι όχι αυτό που μου λένε οι άλλοι ότι πρέπει να κάνω, έστω κι αν τούτο με βάζει στο περιθώριο.
Πληρώνω τους φόρους μου και τους λογαριασμούς μου και δεν παραβαίνω τους νόμους του κράτους.
Όμως τη συνείδησή μου δεν την ξεπουλάω με τίποτα. Με το ζόρι πρόβατο δε γίνομαι.
Όσο για το δικαίωμα να ομιλώ, αυτό είναι θεόδοτο, και είτε ψηφίζω είτε δεν ψηφίζω, δε δικαιούται να μου το αμφισβητήσει κανείς.
Μα αυτή είναι η "γλύκα" των blogs, η ανάλυση των διαφωνιών , η τοποθέτηση όλων και τελικά η σύνθεση πάνω σε καίρια θέματα πρός όφελος των πολλών. Αυτή είναι και η κατεύθυνση του ιστολογίου. ΘΕΣΗ - ΑΝΤΙΘΕΣΗ - ΣΥΝΘΕΣΗ. Εμείς πάντως σας ευχαριστούμε που με την παρουσία και τις παρεμβάσεις σας , στολίζετε αυτόν τον ιστότοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφή