Πρωτομαγιά και κανείς δεν μιλά πια για τους Αδικημένους

Δημοσιεύθηκε από Γιάννη Παπαϊωάννου

******************************************
Δυο μεγάλες ιδέες, δυο κόσμοι, δυο φιλοσοφίες, δυο κοινωνίες, δυο τρόποι ζωής διαπερνούν τον 19ο, τον 20ο αιώνα και απειλούν να μεταφερθούν και στο επόμενο ως απομεινάρι και απόδειξη χρεοκοπίας του ιδεολογικού κόσμου του νέου αιώνα, που ακόμη όμως, έχει το ελαφρυντικό της ηλικιακής νεαρότητας.
Ο πρώτος κόσμος πηγάζει και συντάσσεται γύρω από ένα Ιστορικό αίσθημα αδικίας. Αίσθημα διαχρονικό και κόσμος διαχρονικός που δεν κρύσταλλοποιείται ιστορικά παρά μόνο κατά περιόδους και με την βοήθεια ιδεών ή σκοπών.
Συνήθως η υπάρχουσα κοινωνική αδικία ταυτίζεται με αδικία σε βάρος του έθνους της δημοκρατίας των θεσμών και άλλων συνεκτικών στοιχειών του κράτους.

Η κατάσταση αυτή φέρνει στο μετερίζι του αγώνα κοινωνικούς επαναστάτες και πολεμιστές της δικαιοσύνης.
Πρέπει μάλλον να αντιληφθούμε το αίσθημα της αδικίας και τις αυξομειώσεις ως κινητήρια δύναμη της Ιστορίας
Οι αδικημένοι δημιούργησαν την Γαλλική επανάσταση

Την Σοβιετική ένωση την Ελληνική την αμερικανική Επανάσταση, τον σοσιαλισμό, τον κουμμουνισμό. Οι αδικημένοι αγωνιστήκαν για το οχτάωρο, για σοβαρούς μισθούς, οι αδικημένοι πάλεψαν μια πρωτομαγιά στο Σικάγο.

H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ>>http://papaioannou.wordpress.com/2009/05/01

αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργύρη ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2009