Δόξα και καύχημα για μας τους Έλληνες η Δημοκρατία.*****************************
Γράφει ο:"ΠΑΠΑ ΗΛΙΑΣ ΥΦΑΝΤΗΣ"
*********************************
«Εδώ σ’ αυτόν τον τόπο, συνηθίζουμε να λέμε, γεννήθηκε το άριστο των πολιτευμάτων».
Και δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά και όλοι εκείνοι, που τη θαύμασαν και την αντέγραψαν δια μέσου των αιώνων.
Όμως….
Αναλογιστήκαμε σοβαρά, αν υπήρξε και λειτούργησε ποτέ και πουθενά η αληθινή δημοκρατία;
Γιατί η αθηναϊκή δημοκρατία, που θεωρείται υπόδειγμα, παρότι άμεση, εντούτοις δεν ήταν αληθινή.
Γιατί στηριζόταν σε μια μικρή μειοψηφία. Αφού το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν δούλοι.
Πράγμα που ισχύει και για όλες τις μετέπειτα- κατ’ ευφημισμόν λεγόμενες-δημοκρατίες.
Όπου η ολιγαρχία του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου πλαστογραφεί τη θέληση των λαών και φαλκιδεύει τα δικαιώματά τους.
Κι όμως…
Η αληθινή δημοκρατία δεν είναι ουτοπία.
Λειτούργησε, στην κοινωνική της διάσταση, για μια και μοναδική φορά-πρώτη και τελευταία μέχρι τώρα- για όλον τον κόσμο, στην πρώτη χριστιανική κοινωνία. Διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων (Δ, 32-35): «Κανένας δεν έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά.
Καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Και δεν υπήρχε κανένας φτωχός ανάμεσά τους…».
Να η αληθινή δημοκρατία. Να ο πραγματικός σοσιαλισμός.
Να η θεμελιακή πραγματικότητα και ιδέα, που φαίνεται να αποτέλεσε τον κεντρικό πυρήνα του περίφημου κομμουνιστικού μανιφέστου του Μαρξ…
Να η κοινωνία, που έχει ως υπέρτατη αξία της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Και όχι τα προκρούστεια νομικά κατασκευάσματα, που κατακρεουργούν τον άνθρωπο στο όνομα απάνθρωπων συμφερόντων.
Μια πτυχή της δημοκρατικής λειτουργίας της πρώτης χριστιανικής κοινωνίας μας δίνει το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων (Πράξεων ΣΤ,1-7), που αναφέρεται στην εκλογή των επτά διακόνων:
Παρατηρήθηκαν στην πρώτη χριστιανική κοινωνία κάποια προβλήματα.
Και οι χριστιανοί αποτάθηκαν στους αποστόλους, για να δώσουν λύσεις.
Αλλά οι απόστολοι δεν θέλησαν ν’ αφήσουν το πνευματικό τους έργο και ν’ ασχοληθούν με τα βιοτικά.
Ούτε εξάλλου επέβαλαν κάποιους «ημέτερους».
Έδωσαν απλά τις κατευθυντήριες γραμμές για την επίλυση των προβλημάτων τους:
Κάμετε τους είπαν εκλογές.
Εκλέξτε ανθρώπους, που να έχουν φόβο Θεού ,καλή φήμη και να είναι γνώστες των προβλημάτων».
Ο, τι περίπου συνιστούσε και ο Σωκράτης στους συμπολίτες του Αθηναίους.
Και μάλλον αντίθετα απ’ αυτά που, συνήθως, κάνουμε εμείς.
Που εκλέγουμε, συχνά, ανθρώπους αθεόφοβους, δικτυωμένους με ύποπτα συμφέροντα και ανίκανους να λύσουν τα προβλήματά μας.
Και βέβαια εκ διαμέτρου αντίθετα απ’ ο ,τι γίνεται σήμερα στην Εκκλησία.
Όπου ο λαός του Θεού έχει θαφτεί στο «γύψο» της δεσποτοκρατίας. Όπου ο δεσπότης διαχειρίζεται μόνος του ή χρησιμοποιεί για τη διαχείριση των οικονομικών της Εκκλησίας «εκείνους, που θέλει και για όσο τους θέλει»!
Για να μπορούν να παίρνουν, όσα κι απ’ όπου θέλουν, ο ίδιος ή οι «αντ’ αυτού» (σε περίπτωση γήρατος ή ασθενείας του μητροπολίτη).
Δημιουργώντας σκανδαλώδεις περιουσίες και προκαλώντας με την ασύδοτη συμπεριφορά τους. Εκτροπή, που, απ’ το θρίαμβο, στην εποχή των διωγμών, οδήγησε την Εκκλησία στο σημερινό της κατάντημα.
Έτσι ώστε αντί η Εκκλησία να είναι υπόδειγμα προς μίμηση να καταντήσει παράδειγμα προς αποφυγήν.
Αφού, εκεί όπου μεσουράνησε το άριστο, διαιωνίζεται το χείριστο των πολιτευμάτων. Κι ακόμη η ειδωλολατρία του μαμωνά και η ακόρεστη μανία της τυραννίας.
Και μάλιστα όχι στο όνομα κάποιου Χίτλερ ή Φράνκο αλλά του Χριστού, του ενσαρκωτή της καθολικής ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Έτσι ώστε να αποτελεί το ανήθικο ηθικό στήριγμα του μεσαίωνα του καπιταλιστικού αμοραλισμού και ολοκληρωτισμού.…
Άμποτε, κάποτε οι άνθρωποι-και πρώτοι απ’ όλους οι, λεγόμενοι, χριστιανοί-να ξαναγύριζαν στο ξεχασμένο Ευαγγέλιο.
Και η Κυριακή των Μυροφόρων να καθιερωνόταν, ως η Κυριακή δημοκρατίας, της αληθινά κοινωνικής δημοκρατίας.
Όμως….
Ποιοι θα έστεργαν μια τέτοια επιστροφή και μια τέτοια καθιέρωση;
Όταν ακόμη και οι λεγόμενοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας, πολύ περισσότερο απ’ τους κοσμικούς, φοβούνται και τρέμουν όχι απλώς την αληθινή αλλά και την στοιχειώδη έστω δημοκρατία!
΄Όταν φοβούνται και τρέμουν τον χριστιανισμό, που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν…
Παπα- Ηλίας
Αναρτήσεις
Ιδου η απορια να ζη κανεις ή να μην ζη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό μου θυμισε η απορια καλου λευιτου που διερωταται δια την δημοκρατια της Ελλαδος
Βεβαια η αληθεια ειναι ότι η λατρεια της Ελευθεριας των Ελληνων ηταν αυτή που δημιουργησε την δημοκρατια στην Ελλαδα και καθιερωσε το πολιτευμα αυτό ως το μοναδικο που παρεχει την απολυτη ελευθερια και το δικαιωμα του εκφραζεσθαι.
Και ηταν αυτή η ελευθερια του σκεπτεσθαι και εκφραζεσθαι για τους Ελληνες η αστειρευτη πηγη δημιουργιας με οχημα μια θεικη γλωσσα της οποιας η δημιουργια είναι επιστημονικως ανεξηγητη.
Σε ολες τις γλωσσσες του κοσμου λεξεις όπως, η φιλοσοφια, η γεωμετρια, τα μαθηματικα, το θεατρο η μουσικη, η ψυχη, η λογικη, η οικολογια . η γεωγραφια , η ιστορια, ο κοσμος,ο γαλαξιας, το ατομο, η φυσικη, η θερμοδυναμικη η εντροπια η ενθαλπια, ειναι λεξεις ελληνικες.
Που τους δημιουργησε ενα ελευθερο πνευμα σκεπτομενων και διαλογιζομενων ανθρωπων που δεν γνωρισαν θεολογικο φοβο ουτε αναστολη να σκεφθουν μηπως και τυχον σκεπτομενοι διαπαρξουν αδικημα και «αμαρτια»
Εξ αλλου την μεγαλυτερη σατιρα των Ελληνων υφισταντο οι θεοι τους.
Σ αυτή την ελευθερια και τον πολιτισμο που αποτελει την βασι του σημερινου πολιτισμου απανταχου της γης οπου υπαρχουν ανθρωποι ομιλουντες και όχι βαρβαροι ή πιθηκοι, ερχονται ενιοτε τραγικες δογματικες φανατικες υποκριτικες φωνες να διερωτηθουν περι της αληθους δημοκρατιας εφ οσον στην ΑρχAια ΕλλαδA το δικαιωμα της δημοκρατιας απολαμβαναν οι ελευθεροι και όχι οι δουλοι.
Βεβαιως μολονοτι κάθε ιστορικο γεγονος και πραγματικοτης κρινεται την εποχη στο χρονο και τον τοπο που γινεται , εδώ το φαινομενο είναι διαχρονικο.Εξ ου και αυτονοητο.
Η Δημοκρατια και η λειτουργια της προυποθετει στοιχειωδη πολιτισμο και παιδεια σε ενα ελαχιστο επιπεδο συν -αντιληψεως εννοιων , σεβασμου, αρχων και δικαιου ώστε να υπαρχει η δυνατοτητα συν+ζητησεως.
Π.χ. Προχθες οι «» γεναιο»μαχητες των Ταλιμπαν αφησαν μια βομβα εξω από ένα σχολειο θηλεων και ανατιναξαν δωδεκα παιδια, διοτι οι «ηθικες «αρχες του ισλαμ δεν επιτρεπουν την παιδεια στις γυναικες. Ειναι δυνατον να μιλησουμε για δημοκρατια και να εγκολπωσουμε στην δικη μας Δημοκρατια τους Ταλιμπαν?Πιστευω ότι κάθε καλοπροαοερτςο συνομιλητης θα εννουσε και θα συμφωνουσε ότι πρωτα θα επρεπε οι Ταλιμπαν να εκπολισθουν και μετα σταδιακως να γινουν μελη μιας Δημοκρατικης και ελευθερης κοινωνιας.
Άλλο τραγικο παραδειγμα αποτελει το Ιρακ.Οπου καταβαλλεται προσπαθεια οι Ιρακινοι να σεβασθουν και να συμβιωσουν σε ένα δημοκρατικο καθεστως .Πως όμως?Οταν οι διαφορετικες θρησκευτικες κοινοτητες προτιμουν να δολοφονουν τα "αντιπαλα" μελη των αλλων αντι να συζητουν..
Όμως το αρθρο που διαβασα δεν περιοριζεται στη καταδικη της δημοκρατιας των Ελληνων .Ουσιαστικα εκσφενδονιζομενο από την συνηθη ιδεοληψια των αριστερων περι ολιγαρχιας , ολιγου σοσιαλισμου και κατεστημενου που «πλαστογραφει» την θελησι του λαου, μονομερως και εξ επιφοιτησεως θελει να μας επιβαλλει εκ καθεδρας του αμβωννς την μεροληπτικη αριστεριστικη αποψι.
Βεβαια ο Θυμοσοφος Ελληνικος Λαος το εχη πη.
Ή παπας παπας ή ζευγας ζευγας.Ομως στου κωφου την πορτα οσο θελεις βροντα.
Οι Αρχαιοι το ειχαν εκφρασει λιγο διαφορετικα .
ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΠΑΘΕΣΙ ΧΑΛΕΠΩΤΕΡΟΝ Η ΤΥΡΑΝΝΟΙΣ
ΙΑΣΩΝ
Το σχόλιο του φίλου Ιάσωνα μας απκαλύπτει τα εξής, κατά τη γνώμη μου, ενδιαφέροντα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Εκτός απ’ αυτούς, που βλέπουν ως κατώτερους (βάρβαρους και πιθήκους, σύμφωνα με τα λεγόμενά του κ. Ιάσωνα) τους συνανθρώπους τους. Και τους αντιμετωπίζουν ανάλογα.
2. Οι ρατσιστές αυτού του είδους είναι ασύγκριτα «ταλιμπανότεροι» των Ταλιμπάν. Αφού, όχι δώδεκα (όπως αναφέρει στο παράδειγμα), αλλά χιλιάδες και εκατομμύρια παιδιά εξόντωσαν και εξοντώνουν άμεσα (με τον πόλεμο) ή έμμεσα (με την πείνα και τις στερήσεις). Και απεργάστηκαν και απεργάζονται γενοκτονίες λαών (Παλαιστίνη, Αφγανιστάν,Ιράκ και απανταχού της Γης).
3. Και είναι αυτοί ακριβώς που περισσότερο απ’ τους οποιουσδήποτε άλλους βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από το πνεύμα της αληθινής δημοκρατίας. Και είναι ασφαλώς οι τελευταίοι απ’ όλους, που θα μπορούσαν να δώσουν και σε άλλους λαούς μαθήματα δημοκρατικής αγωγής. Αφού αντιπροσωπεύουν τον καπιταλιστικό φονταμενταλισμό και φασισμό. Και οι αρχές του «δικαίου» τους είναι ασύγκριτα αγριότερες ακόμη και από το νόμο της Ζούγκλας.
4. Όσο για την πολιτισμική ταυτότητα κάποιων, δήθεν, ελληνολατρών; Πιστεύω ότι πολλοί απ’ αυτούς, αν έβγαζαν την κουκούλα της ανωνυμίας, θα αποδεικνυόταν ότι πιθανώς να μη διαθέτουν ούτε καν την ελληνική…υπηκοότητα! Δεδομένου ότι τα κείμανά τους μαρτυρούν ελάχιστη ή και μηδαμινή σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό.
5. Ειδικότερα σχετικά με το φίλο μου Ιάσωνα με έχει εντυπωσιάσει η, εξαιτίας των γραφομένων μου, γενικότερα, προφητική του, για λογαριασμό μου, επισήμανση: Σύμφωνα με την οποία:«Μωραίνει ο Θεός ον βούλεται απολέσαι».
6. Και επειδή, όπως φαίνεται απ’ το τωρινό του σχόλιο, είναι «ελευθερο πνευμα…που δεν γνωρίζει θεολογικο φοβο ουτε αναστολη, προκειμένου να σκεφθει μηπως και τυχον σκεπτόμενος διαπαρξει αδικημα και «αμαρτια», άρχισα να αναλογίζομαι σε ποιον τάχα θεό να αναφέρεται!
7. Και μου φαίνεται ότι κατά πάσα πιθανότητα αναφέρεται στο θεό, ο οποίος καθοδηγούσε τον αλησμόνητο κ. Μπους, προκειμένου να…καταβάλει τις γνωστές φιλάνθρωπες προσπάθειές του, για τον εκδημοκρατισμό των αραβικών λαών...
8. Που σημαίνει πως, αν συμβεί κάποιοι να τιμήσουν και την ασημαντότητά μου με ανάλογη φιλανθρωπική φροντίδα, ότι προφήτες δεν υπήρχαν μόνο στο αρχαίο Ισραήλ, αλλά και μεταξύ των σύγχρονων ελληνολατρών…
Παπα-Ηλίας