"Δεν νιώθω ότι ζω σε γκέτο..."

Με πρόσωπο στην πλατεία, από την κάτω πλευρά του «Βοξ», το «Κουρείον».
Ο κύριος Ρόμπολας είναι ιδιοκτήτης και κουρέας εδώ και 40 χρόνια.
Είναι από τους πρώτους τρεις επαγγελματίες που δραστηριοποιήθηκαν εμπορικά γύρω από την πλατεία. Γυρίζει στο σπίτι του, στου Ζωγράφου, αργά το βράδυ, ρίχνοντας μια ματιά στο μαγαζί του Γεράρδου -το καμένο, τελευταία, «Πλαίσιο»-, η πρώτη επιχείρηση του οποίου ήταν ένα ανθοπωλείο 15 τ.μ.
Τα Εξάρχεια ήταν πάντα μια μεγάλη χύτρα.
Από τη Μεταπολίτευση και μετά είναι σαν να άνοιξε και να ξεχύνονται τα πράγματα ελεύθερα», λέει ο κύριος Ρόμπολας.
Η αίσθηση που έχει είναι ότι «έχουν δαιμονοποιηθεί.
Στα καλά της είναι μια θαυμάσια γειτονιά μέσα στο κέντρο. Δεν νιώθω ότι ζω σε γκέτο, όπως λένε.
Τα Εξάρχεια δεν είναι άβατον. Είναι μια ζωντανή γειτονιά, με ό,τι συνεπάγεται αυτό». Πριν από 15 χρόνια, θυμάται ο ίδιος, «σε μια συμπλοκή έσπασαν με πέτρα το τζάμι του κουρείου.
Την επόμενη μέρα ήρθαν και μου ζήτησαν συγγνώμη».
Το ρεκόρ στα σπασίματα, τουλάχιστον δέκα, έχει το βιβλιοπωλείο του Αδωνι Γεωργιάδη (οι αντιεξουσιαστές υποστηρίζουν ότι προκαλεί για δικούς τους λόγους τις καταστροφές).
«Ετσι είναι τα Εξάρχεια», συνεχίζει ο κ. Ρόμπολας, «συνυπάρχουμε όλοι.
Είναι δύσκολο. Ζεις πάντα με την ανησυχία. Τι θα ξημερώσει αύριο…».
"ΑΘΗΝΑΙΟΣ"
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη τεταρτη 24/12/08