ΟΧΙ Χ.Υ.Τ.Α. ΣΕ ΚΕΡΑΤΕΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ

Οι «κάπο» της Τ.Α.

Γράφει ο: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΡΩΝΤΑΣ

Ο δήμαρχος Κηφισιάς και πρόεδρος του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής, μαζί με κάποιους άλλους προσκείμενους στη Ν.Δ.-και όχι μόνο-δημάρχους, πιέζουν-λένε- την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. στην Κερατέα και στο Γραμματικό. Πιέζουν, βέβαια, κατόπιν σχετικής υποδείξεως των κυβερνητικών εντολέων τους: «πιέστε μας να φανεί ότι πιεζόμαστε και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς».

Θα περίμενε κάθε καλοπροαίρετος Έλληνας, να δει όλους τους δημάρχους της εξοντωτικά υποβαθμισμένης Αττικής, να πιέζουν την εκάστοτε κυβέρνηση ώστε να εγκαταλείψει το καταστροφικό βόλεμα των χωματερών και να εξαναγκαστεί να εφαρμόσει ότι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν εδώ και 40 χρόνια. Δηλαδή, την οικολογική διαχείριση και ανακύκλωση των απορριμάτων. Θα περίμεναν επίσης οι δημότες των δήμων που οι δήμαρχοί τους έχουν στρέψει τον αντίχειρα προς τα κάτω στις κερκίδες του Κολοσσαίου της μικροπολιτικής, να τους δούν να ενθαρρύνουν τον χριστιανό κι όχι το λιοντάρι. Και κάποιους άλλους ουδέτερους και κοιμώμενους δημάρχους στις παρυφές της Αττικής, θα χαιρόμαστε να τους δούμε να μη χρειάζονται βοήθεια...Ιατρού για να αφυπνισθούν και να συνειδητοποιήσουν ότι όσο οι κυβερνώντες μας βολεύονται χωρίς σοβαρές αντιδράσεις με την «λύση» των χωματερών, θα χτυπήσει κάποτε και των «μακαρίων» την πόρτα ο εφιάλτης.

Αυτή η θλιβερή εικόνα αιρετών τοπικών αρχόντων να κραυγάζουν «άρον-άρον σταύρωσον αυτούς» δείχνοντας στον «Πιλάτο» του Υ.ΠΕ(;)ΧΩ.Δ.Ε την Κερατέα και το Γραμματικό, είναι βέβαιο ότι δεν τιμά την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί συνιστά διαστροφή του ρόλου του δημάρχου το να μεταβάλλεται σε φερέφωνο και προβοκάτορα της εκάστοτε κυβέρνησης και σε δραγάτη των συναδέλφων του.

Αναγκάζομαι να υπενθυμίσω σε κάποιους γενίτσαρους της Τ.Α. ότι και πριν από διακόσια τόσα χρόνια στις φυτείες του αμερικανικού Νότου, δεν ήταν όλοι οι μαύροι ίσοι στην δυστυχία τους. Υπήρχαν κι αυτοί που κρατούσαν το μαστίγιο και επέβλεπαν τους άλλους. Δηλαδή, οι κολαούζοι των λευκών γαιοκτημόνων. Ούτε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως ήταν όλοι οι Εβραίοι ίσοι έναντι της φρίκης. Υπήρχαν και οι λεγόμενοι «κάπο». Αυτοί, δηλαδή, που για να γλυτώσουν το τομάρι τους και να καλοπερνάνε, έσπρωχναν τους ομοθρήσκους τους στα κρεματόρια και στα κάτεργα.

Υπερβολική, θα μου πείτε η παρομοίωση και σκληρή. Μπορεί, αλλά πρόκειται γιά την ίδια ακριβώς νοοτροπία και δεν περίμενα ότι θα τη συναντήσω σε Έλληνες αιρετούς άρχοντες του 21^ου αιώνα.

Γρηγόρης Δημ. Ρώντας

αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη παρασκευη 7/11/08