Aς δουμε τι λέει ο ηγέτης της επανάστασης των Μπολσεβίκων Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν για το πόλεμο και την άμυνα για τη πατρίδα.
«Το να αναγνωρίζεις την «άμυνα της πατρίδας» είναι από την άποψη τον προλεταριάτου σαν να δικαιολογείς τον πόλεμο, σαν να αναγνωρίζεις τη νομιμότητα του. Και καθώς ο πόλεμος, τόσο κάτω από τη δημοκρατία όσο και κάτω από τη μοναρχία, είτε τα εχθρικά στρατεύματα βρίσκονται στο έδαφος μας είτε σε ξένο έδαφος, παραμένει ιμπεριαλιστικός, το να αναγνωρίζεις την άμυνα της πατρίδας, είναι σαν να υποστηρίζεις την ιμπεριαλιστική και ληστρική αστική τάξη, είναι σαν να προδίδεις ολόκληρο το σοσιαλισμό. Στη Ρωσία, ακόμα και κάτω από την αστικολαϊκή δημοκρατία με τον Κερένσκυ, ο πόλεμος εξακολουθούσε να είναι ιμπεριαλιστικός, αφού τον έκανε η αστική τάξη σαν τάξη κυρίαρχη και ο πόλεμος δεν είναι «παρά επέκταση της πολιτικής»... Ο πόλεμος δεν θα πάψει να είναι ιμπεριαλιστικός, παρά μονάχα όταν η τάξη που διεξάγει τον πόλεμο και που είναι δεμένη μ' αυτόν με χίλια δυό οικονομικά νήματα (αν όχι με σχοινιά) θα ανατραπεί πραγματικά και θα αντικατασταθεί στην εξουσία από την αληθινά επαναστατική τάξη, από το προλεταριάτο. Δεν υπάρχει άλλο μέσο να γλιτώσουμε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη ληστρική ειρήνη.
Ο Γάλλος, ο Γερμανός, ο Ιταλός που λέει «ο σοσιαλισμός είναι εναντίον της βίας απέναντι στα έθνη, να γιατί αμύνομαι όταν ο εχθρός εισβάλλει στη χώρα μου», προδίδει το σοσιαλισμό και τον διεθνισμό. Ο άνθρωπος αυτός δεν βλέπει τίποτε έξω από τη «χώρα του». Βάζει την αστική «τάξη του» πάνω απ' όλα, χωρίς να σκεφτεί τους διεθνείς δεσμούς που κάνουν τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό και την αστική τάξη τον έναν κρίκο στην αλυσίδα της ιμπεριαλιστικής ληστείας.
Ο σοσιαλιστής, ο επαναστάτης προλετάριος, ο διεθνιστής σκέφτεται διαφορετικά: ο αντιδραστικός ή επαναστατικός χαρακτήρας του πολέμου εξαρτάται όχι από το ποιος επιτέθηκε, ούτε σε ποια χώρα βρίσκεται ο «εχθρός», αλλά από τούτο: ποια τάξη κάνει τον πόλεμο και ποιας πολιτικής είναι προέκταση. Αν ο πόλεμος είναι αντιδραστικός ιμπεριαλιστικός, δηλαδή πόλεμος ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες ομάδες της αντιδραστικής, ληστρικής καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης, τότε ολόκληρη η αστική τάξη (ακόμη και μιας μικρής χώρας) συμμετέχει σ' αυτήν τη ληστεία και το καθήκον μου, το χρέος μου σαν εκπροσώπου του επαναστατικού προλεταριάτου είναι να προετοιμάσω την παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση, μόνη σανίδα σωτηρίας από τις φρικαλεότητες του παγκοσμίου πολέμου.
Δεν πρέπει να σκεφτώ από την άποψη της «χώρας μου» (πρέπει να το αφήσω αυτό στον αποβλακωμένο μικροαστό εθνικιστή που δεν καταλαβαίνει πως είναι ένα παιχνίδι στα χέρια της ιμπεριαλιστικής μεγαλοαστικής τάξης) μα από την άποψη της συμμετοχής μου στην προετοιμασία, στην προπαγάνδα για την επιτάχυνση της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης. Να τι είναι διεθνισμός, να ποιο είναι το καθήκον του διεθνιστή, του επαναστάτη εργάτη, του αληθινού σοσιαλιστή...»
(Λένιν: «Η Προλεταριακή Επανάσταση και ο Αποστάτης Κάουτσκυ», Ελληνική μετάφραση Λ. Μιχαήλ, σελ. 75).
Ας δούμε τώρα σε τί ορκίζονταν οι αγωνιστές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε.Α.Μ.) ,και όχι Διεθνιστικού όπως σύμφωνα με τα συμφραζόμενα του Λένιν θα έπρεπε να λέγεται.
Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ
«Το να αναγνωρίζεις την «άμυνα της πατρίδας» είναι από την άποψη τον προλεταριάτου σαν να δικαιολογείς τον πόλεμο, σαν να αναγνωρίζεις τη νομιμότητα του. Και καθώς ο πόλεμος, τόσο κάτω από τη δημοκρατία όσο και κάτω από τη μοναρχία, είτε τα εχθρικά στρατεύματα βρίσκονται στο έδαφος μας είτε σε ξένο έδαφος, παραμένει ιμπεριαλιστικός, το να αναγνωρίζεις την άμυνα της πατρίδας, είναι σαν να υποστηρίζεις την ιμπεριαλιστική και ληστρική αστική τάξη, είναι σαν να προδίδεις ολόκληρο το σοσιαλισμό. Στη Ρωσία, ακόμα και κάτω από την αστικολαϊκή δημοκρατία με τον Κερένσκυ, ο πόλεμος εξακολουθούσε να είναι ιμπεριαλιστικός, αφού τον έκανε η αστική τάξη σαν τάξη κυρίαρχη και ο πόλεμος δεν είναι «παρά επέκταση της πολιτικής»... Ο πόλεμος δεν θα πάψει να είναι ιμπεριαλιστικός, παρά μονάχα όταν η τάξη που διεξάγει τον πόλεμο και που είναι δεμένη μ' αυτόν με χίλια δυό οικονομικά νήματα (αν όχι με σχοινιά) θα ανατραπεί πραγματικά και θα αντικατασταθεί στην εξουσία από την αληθινά επαναστατική τάξη, από το προλεταριάτο. Δεν υπάρχει άλλο μέσο να γλιτώσουμε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη ληστρική ειρήνη.
Ο Γάλλος, ο Γερμανός, ο Ιταλός που λέει «ο σοσιαλισμός είναι εναντίον της βίας απέναντι στα έθνη, να γιατί αμύνομαι όταν ο εχθρός εισβάλλει στη χώρα μου», προδίδει το σοσιαλισμό και τον διεθνισμό. Ο άνθρωπος αυτός δεν βλέπει τίποτε έξω από τη «χώρα του». Βάζει την αστική «τάξη του» πάνω απ' όλα, χωρίς να σκεφτεί τους διεθνείς δεσμούς που κάνουν τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό και την αστική τάξη τον έναν κρίκο στην αλυσίδα της ιμπεριαλιστικής ληστείας.
Ο σοσιαλιστής, ο επαναστάτης προλετάριος, ο διεθνιστής σκέφτεται διαφορετικά: ο αντιδραστικός ή επαναστατικός χαρακτήρας του πολέμου εξαρτάται όχι από το ποιος επιτέθηκε, ούτε σε ποια χώρα βρίσκεται ο «εχθρός», αλλά από τούτο: ποια τάξη κάνει τον πόλεμο και ποιας πολιτικής είναι προέκταση. Αν ο πόλεμος είναι αντιδραστικός ιμπεριαλιστικός, δηλαδή πόλεμος ανάμεσα σε δύο παγκόσμιες ομάδες της αντιδραστικής, ληστρικής καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης, τότε ολόκληρη η αστική τάξη (ακόμη και μιας μικρής χώρας) συμμετέχει σ' αυτήν τη ληστεία και το καθήκον μου, το χρέος μου σαν εκπροσώπου του επαναστατικού προλεταριάτου είναι να προετοιμάσω την παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση, μόνη σανίδα σωτηρίας από τις φρικαλεότητες του παγκοσμίου πολέμου.
Δεν πρέπει να σκεφτώ από την άποψη της «χώρας μου» (πρέπει να το αφήσω αυτό στον αποβλακωμένο μικροαστό εθνικιστή που δεν καταλαβαίνει πως είναι ένα παιχνίδι στα χέρια της ιμπεριαλιστικής μεγαλοαστικής τάξης) μα από την άποψη της συμμετοχής μου στην προετοιμασία, στην προπαγάνδα για την επιτάχυνση της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης. Να τι είναι διεθνισμός, να ποιο είναι το καθήκον του διεθνιστή, του επαναστάτη εργάτη, του αληθινού σοσιαλιστή...»
(Λένιν: «Η Προλεταριακή Επανάσταση και ο Αποστάτης Κάουτσκυ», Ελληνική μετάφραση Λ. Μιχαήλ, σελ. 75).
Ας δούμε τώρα σε τί ορκίζονταν οι αγωνιστές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ε.Α.Μ.) ,και όχι Διεθνιστικού όπως σύμφωνα με τα συμφραζόμενα του Λένιν θα έπρεπε να λέγεται.
Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ
Εγω,παιδι του Ελληνικου Λαου ορκιζομαι να αγωνιστω πιστα στις ταξεις του ΕΛΑΣγια το διωξιμο του εχθρου απο τον τοπο μας για τις ελευθεριες του Λαου μας (του Ελληνικού λαού,όχι άλλων)κι ακομα να ειμαι πιστος και αγρυπνος φρουρος προστασιας στην περιουσιακαι το βιος του αγροτη. Δεχομαι προκαταβολικα και την ποινη του θανατου αν ατιμασω την ιδιοτητα μου ως πολεμιστης του ΕΘΝΟΥΣ και του ΛΑΟΥ (Αναφέρει πουθενά κανένα διεθνισμό;)και υποσχομαι να δοξασω και να τιμησω το οπλο που κρατω (Αυτά να τα βλέπουν οι Συριζαίοι)και να μην το παραδωσω εαν δεν ξεσκλαβωθει η ΠΑΤΡΙΔΑ μου (Προδότες του Σοσιαλισμού!!!!)και δεν γινει ο ΛΑΟΣ νοικοκυρης στον τοπο του.
Συμπέρασμα:Εδώ δύο πράγματα συμβαίνουν.
Ή οι ΕΑΜίτες ήταν προδότες του Σοσιαλισμού ή ο σύντροφος Λένιν λέει απλά ''μπαρούφες''.
"ARRATOS"
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη πεμπτη 30/10/08
Μάλλον ο σύντροφος Λενιν έλεγε, μαγευτικά κομψές, μπαρούφες. Είμαι επίσης βέβαιος πως τις πίστευε κιόλας καθώς ο καλός παραμυθάς παραμυθιάζει εαυτόν πρώτον απ'όλους. Λογικά πρέπει να κούναγε και πολύ ρυθμικά τα χέρια του για να 'χε τέτοιο σουξέ. Οι εαμίτες απο την άλλη σαν πιο πρακτικοί, παλεύανε για την δική τους εκδοχή του εθνο-σοσιαλισμού. Πολύ μπέρδεμα πάντως αυτή η ρημάδα η ιστορία, φαίνεται έντονα πως έχει γραφτεί στο πόδι. Η σε κάποιων τις πλάτες τουλάχιστον
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρμηνείες για Οσκαρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα απ'όλα το ΕΑΜ δεν ήταν το ΚΚΕ. Οργανώθηκε από το ΚΚΕ αλλά ήταν Μέτωπο, όχι παράταξη. Δεν ήταν όλοι κομμουνιστές όσοι πολεμούσαν για την απελευθέρωση.
Δεύτερον δε βλέπω που βλέπεις την ανακολουθία των λόγων του Λένιν με αυτών του ΕΑΜ.
ο Λένιν είπε ότι δεν έχει σημασία ποια χώρα επιτίθεται σε ποιά αλλά ποιά τάξη επιτίθεται σε ποιά. Ετσι η κατώτερη τάξη του ΕΑΜ κλήθηκε να πολεμήσει του στρατιώτες που πολεμούσαν για λογαριασμό της αστικής τάξης της Γερμανίας και αργότερα ο ΔΣΕ τους αντίστοιχους για λογαριασμό της αστικης τάξης Αγγλίας, Αμερικής και Ελλάδας.
Haldir
Το ΕΑΜ στήθηκε επειδή η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ. Αν δεν είχε επιτεθεί δεν θα είχε καμιά καούρα το ΚΚΕ για "αντίσταση". Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Οι υπόλοιπες θεωρητικές αναλύσεις είναι εκ περισσού.
ΑπάντησηΔιαγραφήAμάν πια,με αυτήν την "αστική τάξη"!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή όλοι εσείς του ΚΚΕ,σε χωριά μένετε;
Άλλο πάλι: η "καταπολέμηση της αστικής τάξης"
δηλαδή ΑΝ κάπτοε κυβερνησει το ΚΚΕ,θα εξαλήψει τις πόλεις και θα απολύσει όλους τους δημοσίους υπαλλήλους;
Συμφωνώ με τον Haldir προσπαθείτε να κοροϊδέψετε τον κόσμο με ασυναρτησίες. Για διάβασε τι έγραψες φασιστόμουτρο που θέλεις να λέγεσαι και Έλληνας και θα καταλάβεις ότι και τον εαυτό σου κοροϊδεύεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλληνας!!!!!!