http://egersis.blogspot.com/2008/10/2.html
Τεράστιες οι ευθύνες του Υπουργείου Εξωτερικών της Θοδώρας που δείχνει να ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική της προβολή και για την πάση θυσία ελληνοτουρκική προσέγγιση. Οι πληροφορίες που μας έρχονται απο την Τουρκία δείχνουν ότι δεν έχουν αλλάξει τους σχεδιασμούς τους εκεί στην Άγκυρα, καθώς προχωράνε ολοταχώς στην πλήρη τουρκοποίηση ακόμη και της Αγιάς Σοφιάς την οποία εδώ και δυο χρόνια μετατρέπουν σταδιακά σε τζαμί! Μάλιστα ο μουεζίνης βγαίνει και καλεί τους πιστούς σε προσευχή απο τον μιναρέ της Αγίας Σοφίας!
Τεράστιες οι ευθύνες του Υπουργείου Εξωτερικών της Θοδώρας που δείχνει να ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική της προβολή και για την πάση θυσία ελληνοτουρκική προσέγγιση. Οι πληροφορίες που μας έρχονται απο την Τουρκία δείχνουν ότι δεν έχουν αλλάξει τους σχεδιασμούς τους εκεί στην Άγκυρα, καθώς προχωράνε ολοταχώς στην πλήρη τουρκοποίηση ακόμη και της Αγιάς Σοφιάς την οποία εδώ και δυο χρόνια μετατρέπουν σταδιακά σε τζαμί! Μάλιστα ο μουεζίνης βγαίνει και καλεί τους πιστούς σε προσευχή απο τον μιναρέ της Αγίας Σοφίας!
Η αρχή για την σταδιακή μετατροπή του μεγαλύτερου μνημείου του Χριστιανισμού ξεκίνησε πριν απο δυο χρόνια, όταν οι τουρκικές αρχές επικαλέστηκαν πως θα πρέπει να υπάρχει χώρος μέσα στην Αγία Σοφία για την προσευχή των μουσουλμάνων εργατών -της δήθεν συντήρησής της!- και των τουριστών που την επισκέπτονται!
Όταν το θέμα αποκάλυψαν... τουρκικές εφημερίδες και ρώτησαν τον διευθυντή και τομεάρχη των μουσείων που ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού και Μουσείων, κ. Aydin Zulkuf, η απάντηση που έδωσε ήταν η εξής: "Κύριοι, στο τμήμα μέσα στο μουσείο χρησιμοποιείται σαν μικρό τζαμί (mescit) μόνο απο τους εργαζομένους, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα εισόδου απο άλλους. Το ότι διαβάζουν εκεί το ezan (κάλεσμα του μουεζίνη για προσευχή στο τζαμί) δεν είναι λόγος συζήτησης του θέματος. Το τμήμα αυτό είναι τελείως ανεξάρτητο απο τον χώρο του μουσείου και το κατασκευάσαμε μόνο για την εξυπηρέτηση των εργαζομένων"! Σε αυτό το σημείο να επισημάνουμε ότι υπάρχει τουρκική υπουργική απόφαση απο το 1934 για μετατροπή της Αγίας Σοφίας απο τζαμί σε μουσείο. Μια απόφαση όμως που προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να ακυρώσουν στην πράξη οι Τούρκοι.Έτσι λοιπόν, με βάση τους ισχυρισμούς περί θρησκευτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Αγιά Σοφιά, ξεκίνησε η χρήση του ναού της Χριστιανοσύνης για λατρεία απο τους μουσουλμάνους. Από τον ένα μιναρέ άρχισε να ακούγεται το κάλεσμα των πιστών για προσευχή! Μεγάλο μάλιστα είναι το ενδιαφέρον για την προσευχή της Παρασκευής! Όχι φυσικά επίσημα, αλλά με κάθε επισημότητα! Τα πέντε μεγάφωνα που τοποθετήθηκαν στον μιναρέ προς την πλευρά του Τοπ Καπί, καλούν τους πιστούς για την προσευχή τους. Παρ' όλη την μικρή απόσταση που βρίσκεται το τέμενος του Σουλτάν Αχμέτ, αρκετοί πιστοί προτιμούν να κάνουν την προσευχή τους στην Αγιά Σοφιά! Ο χώρος υποτίθεται ότι είναι για τους εργαζομένους και χωράει... μόλις 300 άτομα!!! Εκτός απο αυτούς λοιπόν τους 300 που αποτελούν τους... μόνιμους προσκυνητές, κάθε Παρασκευή παρευρίσκονται και άλλοι μουσουλμάνοι για να τελέσουν την διαδικασία της προσευχής τους (ναμάζι), με αποτέλεσμα να δημιουργείται πραγματικός συνωστισμός στο χώρο της Αγιά Σοφιάς!Η κατασκευή του "μικρού τζαμιού" στον ιερό χώρο της Αγίας Σοφίας, έγινε στο σημείο που περνούσε ο σουλτάνος για να προσευχηθεί. Το 2004 μάλιστα συστάθηκε ένας ειδικός σύλλογος με την ονομασία "Σύλλογος Αγίας Σοφίας", με το σκεπτικό ότι είναι ανάγκη της περιοχής η Αγία Σοφία να αρχίσει να λειτουργεί ως χώρος λατρείας για τους μουσουλμάους, χωρίς να χάσει το νομικό καθεστώς που προβλέπει ότι είναι πλέον μουσείο! Το 2005 ο ίδιος σύλλογος προσέφυγε στο Danistay (το ανάλογο Συμβούλιο της Επικρατείας στην Τουρκία) ζητώντας η Αγία Σοφία να λειτουργεί -εκτός απο μουσείο- και σαν λατρευτικός χώρος για τους πιστούς μουσουλμάνους, προκειμένου να κάνουν την προσευχή τους οι εργαζόμενοι στο Ναό μαζί με τον λαό! Το 10ο τμήμα του τουρκικού Συμβουλίου Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή του συτγκεκριμένου συλλόγου, καθώς υπάρχει και εφαρμόζεται (υποτίθεται) η απόφαση του 1934. Για αυτό το λόγο κλειδώνουν το χώρο που έχουν μετατρέψει σε μικρό τζαμί, τις ώρες που δεν τελείται προσευχή. Όταν όμως έρχεται η ώρα της μουσουλμανικής προσευχής τότε -με τις ιαχές του μουεζίνη- μαζί με τους εργαζόμενους προσεύχονται ακόμη και... Άραβες τουρίστες!
Στην πόρτα μάλιστα του χώρου έχει αναρτηθεί και ανάλογη πινακίδα που γράφει: ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ! Ορμώμενοι λοιπόν απο αυτή την πινακίδα, οι τουρκικές εφημερίδες δεν έχουν διστάσει να ελπίζουν ότι: "Πρώτα ο Θεός να αναρτήσουμε την πινακίδα αυτή σύντομα στην κεντρική είσοδο"! Κάτι που σημαίνει ξεκάθαρα πως οι Τούρκοι ονειρεύονται να μετατρέψουν πλήρως την Αγιά Σοφιά ΜΑΣ σε τζαμί!Και έρχονται λοιπόν οι εύλογες απορίες, του τι κάνουν οι αρμόδιοι και οι επιτροπές του ΥΠΕΞ που δήθεν παρακολουθούν τις κινήσεις των Τούρκων; Στην Πατρίδα μας τρέχουν να ικανοποιήσουν κάθε απαίτηση -ακόμη και αν ανήκει στη σφαίρα του παράλογου- των μουσουλμάνων, με συνεχείς αναστηλώσεις και αναπαλαιώσεις τζαμιών και χαμάμ... Αλλά δεν δείχνουν καμία απολύτως διάθεση να υπερασπιστούν ούτε καν το μεγαλύτερο Χριστιανικό μνημείο, για το οποίο ανησυχούν ξένες οργανώσεις που γνωρίζουν την ιστορική αξία του μνημείου, σε αντίθεση με τους "δικούς" μας Ελληνόφωνους!ΣΤΕΙΛΤΕ ΟΛΟΙ Ε-ΜΑΙL ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.atheatos.cosmos@alter.gr
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΫΣ ... ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟΥΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνε μερικά χρόνια απο τότε μέσα στην τελευταία δεκαετία. Τρία ζευγάρια φίλων κάνουμε τουρισμό στην Θράκη. Μία απο εκείνες τις ημέρες ξεκινήσαμε πρωϊ απο το Chris and Eve, το γνωστό ξενοδοχείο στην Κομοτηνή απο κάτω, και πήραμε τον στρατιωτικό δρόμο για τα ψηλά, όπου ύστερα απο μία εκπληκτική αλπική διαδρομή βρεθήκαμε μπροστά στις μπούκες των πολυβόλων στην είσοδο του στρατοπέδου γύρω απο το Μ.Δέριο. Κάτι σαν το Λος Άλαμος.
Και την ώρα εκείνη στα αριστερά μας στις εγκαταστάσεις ασκήσεων του στρατοπέδου βρισκόμαστε μπροστά στο θέαμα να ασκούνται πολίτες Πομάκοι υπο τα στρατιωτικά-γυμναστικά παραγγέλματα του Ιμάμη. Αντί για όπλα κορμοί απο δένδρα. Και μονόζυγα, αναρτήσεις, ανεμόσκαλες κ.λ.π. με χρήση και χρησιμοποίηση στο ελληνικό στρατόπεδο.
Μας αντιλαμβάνεται λοιπόν ο Ιμάμης και εν ριπή οφθαλμού κηρύσσει λύση των ζυγών και κατευθύνεται περιχαρής προς το μέρος μας για να μας προϋπαντήσει.
Συστήνεται σε άψογα ελληνικά και αφού πληροφορήθηκε ότι, δέν είμαστε απο κάποια αρχή ή κάποια εφημερίδα, ήσυχος και χαμογελαστός μας προσκαλεί στην πλατεία για καφέ. Συζήτηση περι ανέμων και υδάτων και για κάποια συνάφεια με ελληνική προέλευση απο τους παππούδες του για να εξηγήσει τα άψογα ελληνικά του, που φυσικά τα έμαθε 5 χρόνια στην τουρκική σχολή ευελπίδων υποχρεωτικά, αλλά στην σχετική μου παρατήρηση σχεδόν θύμωσε, που τον έλεγα Τούρκο ενώ ... τί να πώ; Μόνο Έλληνας δέν ήταν.
Ο καφές ήταν απο τους καλύτερους που έχω πιεί. Ακόμα και στην Πόλη και στα τουρκικά παράλια. Απο Πομάκο καφετζή. Και με το λέγε λέγε ο Ιμάμης μας πληροφορείται ότι, η μία απο τις κυρίες μας είναι γυναικολόγος. Και τότε την παρακαλεί, άν μπορεί, να εξετάσει μία λεχώνα Πομάκα, γιατί είχε κάποιο πρόβλημα και άν προκύψει ότι, χρειάζεται περισσότερα απο όσα μπορεί να προσφέρει η ντόπια μαμή, να την πάνε ολοταχώς στο Νοσοκομείο στην Ξάνθη.
Λίγη ώρα μετά επιστρέφει η γιατρέσσα μας σε έξαλλη κατάσταση. Χαιρετά επι τροχάδην τον Ιμάμη και μας πιεστικότατα μας αναγκάζει και μας υποχρεώνει να φύγουμε ΑΜΕΣΩΣ. Υπακούομε σούμπιτοι και μερικές στροφές πιο κάτω σταματάμε για να μάθουμε, τί ακριβώς της συνέβη, τόσο συνταρακτικό που φύγαμε σαν κυνηγημένοι.
Πήγε λοιπόν η φίλη μας στο σπίτι της Πομάκας, που είχε γεννήσει προ ολίγων ημερων και υπέφερε στα γεννητικά της όργανα. Την εξέτασε και εμβρόντητη διαπίστωσε ότι, η κοπέλα στα απόκρυφά της είχε κάνει τατουάζ με τον Σταυρό και δίπλα το ΙΝΒΙ. Η καλλιτεχνική αυτή επέμβαση είχε προακλεσει ερεθισμό και λίγο πύον. Ελαφρά μόλυνση και το αντίδοτο σκόνες αντιβιοτικού κ.λ.π.
Και ενώ την καθησύχαζε για τα ευρήματα, την ρώτησε, πώς έτσι και ζωγραφίζει τον Χριστό εκεί κάτω.
Και η απάντηση
Ο ΙΜΑΜΗΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ !!!
Δικαιολογημένη λοιπόν η φίλη μας για την άγρια και απότομη συμπεριφορά της απέναντι στον Ιμάμη και έτσι και εμείς καταλάβαμε το θέατρο που μας έπαιζε.
Συνεχίσαμε προς τα κάτω και κάπου στο μέσο του δρόμου βρεθήκαμε σ'ένα πυκνοφυτεμένο χωριό, στην πλατεία του οποίου συνέβαλλαν αρκετοί δρόμοι, αλλά σε κανέναν δέν υπήρχε πινακίδα για Διδυμότειχο ή Δαδιά ή Αλεξανδρούπολη. Τίποτε και ούτε ένας περαστικός. Μέχρις ότου στο βάθος ενός απο τους δρόμους είδαμε κάποιον, που καθάριζε το αυτοκίνητό του. Και τον ρωτήσαμε, πώς πάει κανείς προς Διδυμότειχο. Μας έδειξε πώς, αλλά όταν τον ρωτήσαμε, γιατί το χωριό δεν βάζει ταμπέλες η απάντηση ήταν :
ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΚΥΡΙΕ; ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΜΕ !!!
Και εμείς φύγαμε απο εκεί με πολύ βαριά καρδιά. Πιο κάτω μπήκαμε στην περιοχή των στρατοπέδων και στο τέλος φθάσαμε στην Αλεξανδρούπολη.
Και εκεί στο μεσημεριανό φαγητό βάλαμε τον θεμέλιο λίθο για την συνέχεια του θέματος απο μέρους μας.
Η συνέχεια αυτή υλοποιήθηκε με τρείς αναφορές. Μία στο Υπουργείο Ε.Α., μία δεύτερη στο ΥπΕξ, με υπουργό τότε τον Γιωργάκη μας και μία στην Προεδρεία της Κυβερνήσεως, δηλαδή στον Σημίτη.
Μέχρι την στιγμή αυτή δέν έχουμε τύχει της απαντήσεως του επισήμου ελληνικού κράτους για το χάλι μας.
Γιατί συνεπώς να δούμε και κάποια κινητικότητα στο θέμα της αλλαγής χρήσεως της Αγίας Σοφίας απο Ι.Ν. σε Τζαμί, αλλά και όπως συνέβη πιο παλιά, και σε εκθεσιακό χώρο με πασαρέλες κ.λ.π. Και πώς να περιμένουμε κάτι - έστω και το ελάχιστο - όταν χωρίς καμία επέμβαση της πολιτείας και των πολιτικών επιτρέπεται ακόμα στους εντεταλμένους και εντεταλμένες και ανάλογα αμειβόμενες ιστορικές μας να αλλοιώνουν και να στρεβλώνουν την ιστορία μας.
Τα είπα και στον κύριο Χαράλαμπο, το περιπτερά μου και αυτός είπε στο τέλος
- άει σιχτήρ και σ'αυτούς και στους άλλους απ' εδώ και απ΄εκεί. Και άν χρειασθεί, είπε, θα ξαναπάρει όπλο, όπως και τότε στην Κύπρο.
ΠΕΛΙΑΣ