Σταλινισμος .Η επαναληψις Μητηρ Μαθησεως γαρ..Για τους πειθηνιους θαυμαστες ενος τερατος

Η αυτοικανοποιησις της θεληματικης αγνοιας και το διαζυγιο με την πραγματικοτητα.

ΓΡΑΦΕΙ Ο: "ΙΑΣΩΝ"

Η πλεον προσφατη βιογραφια του Σταλιν εχει γραφει από τον Εντβαρντ Ρατζίνσκι, μεγαλο ρωσο βιογραφο, που ξεσκονισε κυριολεκτικα τα γνωστα και αγνωστα αρχεια του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενωσης (ΚΚΣΕ), που τώρα αποκαλείται « σεμνά και ταπεινα» Ρωσικό Κέντρο Διατήρησης και Μελέτης της Νεότερης Ιστορίας. Η προσεγγισι της « προσωπικοτητας» του Σταλιν θεωρειται η πιο εγκυρη και ολκληρωμενη.
Στις σελιδες του βιβλιου αυτό (εκδοσειςΝαρκισος) ο σκεπτομενος αναγνωστης θα διαπιστωσει ποσο προσεκτικα ο Σταλιν ( κατά τον Χιτλερ, μισο κτηνος-μισος γιγαντας, δηλαδη ενας κτηνωδης γιγαντας) φρόντιζε να καλύπτει με άκρα μυστικότητα τις λεπτομέρειες της ζωής του, εξαφανίζοντας παλιούς συντρόφους, παραποιώντας αρχεία και επιβάλλοντας μια προσωπολατρία γύρω από το άτομό του που ελάχιστες φορές είχε αμφισβητηθεί.
Μετά τον θάνατο του Λένιν (21 Ιανουαρίου 1924) καταφέρνει να παραγκωνίση τους εσωκομματικούς αντιπάλους του και να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος. Στη συνεχεια μεθοδικα και σταθερα εξόντωσε κάθε του « αντιπαλο» και όλους όσοι τον παρακινούσαν να μετριάσει τη στυγνή δικτατορία του.Κατα την διαρκεια των «εκκαθαρίσεών» του θέσπισε την ποινή του θανάτου ακόμη και για παιδιά κάτω των 12 ετών. Η κόρη του Σβετλάνα, που ζητησε ασυλο στις ΗΠΑ, κατήγγειλε ότι μαζί με τους εκατομμύρια ανθρώπους που έστειλε στον θάνατο οδήγησε και τη μητέρα της στην αυτοκτονία.
Τωρα ο Σταλιν είναι πια ο απολυτος αρχων. Ενας στυγνος ανελεητος Αφέντης. Ενας ακατανικητος τρόμος , ενας φοβος δυναστης, ενας διαρκης πανικος είναι η ζωη στην αχανη Σοβιετια.Ολοι είναι δυνατον να φταινε για όλα και για τιποτα. Ο Σταλιν ( ο ατσαλενιος το παρατσουκλι που του εδωσε η άλλη παναγιοτης του πανθεου των «Αγιων» της κομμουνιστικης «Εκκλησιας» ο Λενιν) μονο γνωριζει ποιος φταιη , ποτε και γιατι. Η λεγόμενη Νυχτερινή Ζωή είναι εντονότερη από εκείνην της Ημέρας.« Μετά τα μεσάνυχτα» γράφει ο Ρατζίνσκι, « στους δρόμους της Μόσχας κυκλοφορούν μόνο τα μαύρα αυτοκίνητα της ΝιΚαΒεΝτέ( προδρομος της Γκα Γκε Μπε), της μυστικής αστυνομίας. Ολα όσα συνέβαιναν στη Νυχτερινή Ζωή ανήκαν μόνο σ' αυτήν και θεωρούνταν απόρρητα. Αν η σύλληψη γινόταν σε κάποιο κοινοβιακό διαμέρισμα, οι γείτονες, παρά τον θόρυβο, δεν έβγαιναν για κανέναν λόγο από τα δωμάτιά τους, ενώ το πρωί, περιμένοντας στην ουρά για την τουαλέτα, απέφευγαν να κοιτάξουν στα μάτια τους οικείους του εξαφανισμένου στη διάρκεια της νύχτας. Εκείνοι επίσης απέφευγαν να δείξουν τα κλαμένα τους μάτια... Και το σπίτι περίμενε, κατά κανόνα λίγο. Σύντομα εξαφανιζόταν και η οικογένεια... Οι εισαγγελείς έκαναν υπερωρίες και τόσος ήταν ο φόρτος εργασίας που υπέγραφαν λευκά εντάλματα στα οποία οι ανακριτές μπορούσαν να γράψουν όποιο όνομα ήθελαν. Οι φυλακές ήταν υπερπλήρεις, τα κελιά δεν αρκούσαν, ο Αφέντης όμως το έλυσε και αυτό το πρόβλημα. Σε όλα τα μεγάλα παραρτήματα της ΝιΚαΒεΝτέ εφαρμόστηκαν οι «τρόικες» (τριάδες). Σε αυτές συμμετείχαν ο τοπικός καθοδηγητής της οργάνωσης, ο τοπικός κομματικός καθοδηγητής και ο τοπικός αρχηγός της σοβιετικής εξουσίας ή ο εισαγγελέας. Οι «τρόικες» είχαν δικαίωμα να εκδώσουν ποινή θανάτου παρακάμπτοντας τη δικαστική διαδικασία. Ο υπόδικος δεν παρίστατο στην απόφαση για τη ζωή του. Οι δίκες αυτές διαρκούσαν το πολύ δέκα λεπτά, ύστερα ακολουθούσε η εκτέλεση. Ο Αφέντης ήθελε στην εξόντωση των «εχθρών του λαού» να παίρνει μέρος όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος. Σε χιλιάδες συγκεντρώσεις πολιτών επευφημούνταν οι ανακοινώσεις για τουφεκισμούς των αντιφρονούντων, καθημερινά οι εφημερίδες δημοσίευαν εκκλήσεις προς τους εργαζομένους να τιμωρήσουν με θάνατο τους «τροτσκιστο-ζινοβιεφικο- -μπουχαρινικούς» εχθρούς.»Η « λαικη δημοκρατια» η μητερουλα Ρωσσια του Πατερουλη Σταλιν , η νεα κοινωνια του υπαρκτου σοσιαλισμου ανετειλε και μαζι της η «ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΙ» κάθε πιθανου διαφωνουντος.Τα Σταλινικα εγκληματα ( τα εσωτερικα εντος της Σοβιετιας) πρωτος κατηγγειλε στις 25 Φεβρουαρίου 1956, στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, ο Νικητα Χρουτσωφ ο νεος Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικου Κομματος Σοβιετικων Δημοκρατιων σε μια κλειστή συνεδρίαση, μπροστά μόνο σε μέλη του κόμματος. Ηταν η πρωτη παραδοχή εκ μέρους του καθεστώτος ενός ( δηλαδη των εκκαθαρισεων) εκ του συνολου των εγκληματων της σταλινικής δικτατορίας (δεύτερο σε αριθμό θυμάτων μόνο σε σχέση με την μαοϊκή Κίνα).,
Μολονοτι η εκτασι των εγκληματων του Σταλιν , είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιοριστεί με ακρίβεια παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται σήμερα από επιστήμονες και ανθρωπιστικές οργανώσεις σε κάθε όμως περίπτωση μιλάμε για περισσότερα από 20 εκατομμύρια θύματα οπβως κατεγραφησαν και στην αποφαση του Συμβουλιο της Ευρωπης που κατεδικασε τα εγκληματα των Κομμουνιστικων καθεστωτων Αναφερουμε μερικα για να σχηματισθη η πλεον ολοκληρωμενη αποψι για την « Προσωπικοτητα» του Πατερουλη Σταλιν και των ΄΄εργων'' του.Αναφερουμε μερικα:-Εκτελεσις δεκάδων χιλιάδων ομήρων και αιχμαλώτων χωρίς δίκη το 1918-1922-Σφαγη εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών και εργατών στις βίαιες καταστολές των εξεγέργσεών τους την ίδια περίοδο.-Εκτοπισις και εξολόθρευσις των Κοζάκων του Ντον το 1920-Δολοφονιες δεκάδων χιλιάδων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1918-1930-Λιμοκτονια πεντε εκατομμυριων το 1922-Η υποχρεωτική κολλεκτιβοποίηση της υπαίθρου και η εξόντωση των διαφωνούντων ιδιοκτητών.-Η εκτόπιση και Η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΙ περίπου 2 εκατομμυρίων κουλάκων (ανεξάρτητων μικροϊδιοκτητών γης) το 1930-32-Ο εσκεμμένος λοιμός και Η απομόνωσις της Ουκρανίας που οδήγησε στο θάνατο 6 εκατομμύρια Ουκρανούς-Η εκκαθαρισις σχεδόν 690.000 ατόμων στις Μεγάλες Εκκαθαρίσεις του 1937-38-Ο εκτοπισμός εκατομμυρίων Πολωνών, Ουκρανών, Πόντιων Ελλήνων, Αφγανών, Κορεατών, Κινέζων, κατοίκων των Βαλτικών Χωρών, της Μολδαβίας και της Βερασάβιας το 1939-41 και το 1944-45-Η εκτόπιση και Η ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΙ των Γερμανών του Βόλγα το 1941-Η εκτόπιση και η εγκατάλειψη των Τατάρων της Κριμαίας, των Τσετσένων και των Ινγκουσέτιων το 1943-44-Και βεβαιως τα Γκουλαγκ. Το 1953 υπήρχαν στα Γκούλαγκ πάνω από 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι, εκ των οποίων το 1,2 αμνηστεύτηκε 3 βδομάδες μετά τον θάνατο του Στάλιν.Όσοι διανοούμενοι προσπάθησαν να αντισταθούν σε αυτόν τον ολοκληρωτικό οδοστρωτήρα αίματος εκτοπίστηκαν, εκτελέστηκαν, κλείστηκαν σε ψυχιατρεία και ελάχιστοι τυχεροί εξορίστηκαν στο εξωτερικό (όπου κάποιοι όπως ο Μαρκώφ δολοφονήθηκαν).
Είναι τραγικη ΦΑΡΣΟ κωμωδια να συζηταμε σημερα για προσωπικοτητα του Σταλιν και να εφευρισκουμε φανταστικες αιτιες, παιδαριωδεις συνομωσιες, ανεμομυλους του Δον Κιχωτη,ή και σοσιαλιστικα « ιδεωδη» για να αποκρυψουμε, να δικαιολογησουμε ή να ωραιοποιησουμε αυτή την λαιλαπα και τα εγκληματα της.Ενα διαρκες, τυραννικο,εγκληματικο, ανελεητο κατεργο που τα θυματα του ισοδυναμουν αν δεν υπερβαινουν εκεινα της Σοβιετιας στον Β' Παγκοσμιο πολεμο, εν καιρω ειρηνης και που η Ιστορια κατεγραψε με μια λεξι.
Σταλινισμος.
ΙΑΣΩΝ