Τα ήξερε όλα ο Καραμανλής για την Μονή Βατοπεδίου…
Από τον Ιούλιο του 2004 ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ήξερε για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Οι τρεις πρόεδροι των δικηγορικών συλλόγων της Θράκης, ο ένας στέλεχος της Ν.Δ. και οι άλλοι δύο προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ, με μια επιστολή τους που κοινοποίησαν στο γραφείο του πρωθυπουργού, τον ενημέρωναν για τις παρανομίες και μάλιστα προειδοποιούσαν από τότε για τις ποινικές επιπτώσεις της όλης υπόθεσης.Η επιστολή αυτή είχε σταλεί από τους προέδρους των δικηγορικών συλλόγωνΡοδόπης, Αλεξανδρούπολης και Ξάνθης κ. Γιώργο Πεταλωτή, Ευάγγελο Λαμπάκη και Αθανάσιο Ξυνίδη στον υφυπουργό Οικονομικών Πέτρο Δούκα, επειδή όμως η υπόθεση είχε ήδη δρομολογηθεί αρνητικά, θεώρησαν αναγκαίο να την κοινοποιήσουν και να ενημερώσουν το ίδιο το γραφείο του πρωθυπουργού.Αντίγραφο αυτής της επιστολής στον πρωθυπουργό, μαζί με έναν ογκώδη φάκελο της υπόθεσης με όλα τα στοιχεία από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, ο κ. Ξυνίδης κατέθεσε χθεςστον έναν από τους δύο εισαγγελείς Εφετών που κάνουν την έρευνα κατ εντολήν του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον Ηλία Κολιούση.«Ο θεσμικός μας ρόλος επιβάλλει σε μας να φροντίζουμε και να προστατεύουμε τους υπηρεσιακούς παράγοντες από αποφάσεις που αφενός δημιουργούν αναστάτωση στον λαό της περιοχής και αφετέρου εκθέτουν σε κίνδυνο, με την παρανομία τους,τους αιρετούς εκπροσώπους μας» αναφερόταν στην επιστολή με ημερομηνία 14-7-2004,τέσσερις μόλις μήνες αφότου είχε ανέλθει στην εξουσία η Ν.Δ.
Διαβάστε περισσότερα>>>>
"PIAZZA del POPOLO"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΟΙ ΑΓΙΟΡΙΤΕΣ ΣΕ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΒΑΣΤΕ :
ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ "Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον"
Η επιστολή του Αγίου Όρους προς τον Αρχικαγκελλάριον
Εν Αγίω Όρει τη 13/26 Απριλίου 1941
Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον.
Εξοχότατε,
Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών καί Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν’ απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα καί παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν καί κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι καί αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς καί Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας καί διαδόχους τούτων.
Το Άγιον Όρος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν πολιτείαν, εις ήν
ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Έθνη, κατά τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα, πνευματικώς μέν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δέ αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών καί Κυριάρχων Μονών καί πολιτειακώς υπαγομένων υπό την προστασίαν καί κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων καί των διαδόχων Αυτών.
Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι’ αλλεπαλλήλων τυπικών καί Χρυσοβούλων των ιδρυτών καί ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος(882), Ιωάννου Τσιμισκή(972), Κωνσταντίνου Μονομάχου(1046), Στεφάνου Δουσάν(1346) καί άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων καί των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα εσωκλείομεν.
Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν καί αυτοδιοίκητον καθεστώς του Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων καί επικυρώσεων διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ου άρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους Άθω οθενδήποτε καί αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τά κτήματα καί τα πρότερα αυτών δικαιώματα καί θ’ απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων καί προνομίων.
Των εν Αγίω Όρει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως καί Εθνικότητος, σκοπός καί αποστολή καθ' όλον τον υπερχιλιετή βίον του Αγίου Όρους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή καί εξασφάλισις των Ιερών αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής καί κλασσικής φιλολογίας καί καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος καί η διηνεκής προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου.
Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Όρει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς καί εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν καί την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν καί ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν καί κηδεμονίαν Αυτής.
Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων καί Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής καί καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν καί μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους.
Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως.
Πηγή: Ιστορικόν Διπλωματικόν Αρχείον του Υπουργείου Εξωτερικών.
πρόσφατη προδοσία που συνέβη όταν το ελληνικό έθνος στέναζε κάτω από τον βαρύ ζυγό της Γερμανοκατοχής. Θαυμάστε το ντοκουμέντο, που αποδεικνύει του λόγου μου το αληθές:
«Ανοικτή Επιστολή Ιεράς Επιστασίας
Προς την Αυτού Εξοχότητα
Αρχηγόν του Γ΄ Ράιχ
Αδόλφον Χίτλερ
» Ημείς οι 20 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ισάριθμων ιερών μονών των αποτελουσών την Μοναστικήν Πολιτείαν του Αγιωνύμου Όρους Άθω δημοσιεύομεν εις επήκοον πάντων την ανοικτήν ταύτην συγχαρητήριον επιστολήν διά τάς κατά των Σοβιετικών νίκας σας. Καί αγαλλόμενοι κραυγάζομεν εν θαυμασμώ: Έπεσεν το Ζιτομίρ καί εσώθη η Χριστιανοσύνη.
» Κύριος ο Θεός κρατύνη την υμετέραν εξουσίαν εις έτη πλείστα.
»Οι 20 αντιπρόσωποι της ενιαυσίου συνάξεως των 20 κυριάρχων μονών της Αθωνικής Πολιτείας.
» Α΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Λαύρας, Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Εσφιγμένου.
»Β΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Βατοπεδίου, Κουτλουμουσίου, Καρακάλου, Σταυρονικήτα.
»Γ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Ιβήρων, Παντοκράτορος, Φιλοθέου, Σίμωνος Π¨ετρας.
»Δ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Χιλιανδαρίου, Ξηροποτάμου, Αγ. Παύλου, Οσίου Γρηγορίου.
»Ε΄ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Αγ. Διονυσίου, Ζωγράφου, Αγ. Παντελεήμονος, Κωνσταμονίτου».
Υ.Γ.: Ζιτομίρ ήταν το δυτικώτερον οχυρό των Σοβιετικών, που έπεσε στα χέρια των Ναζιστών, νίκη που προκάλεσε τον, ως μη ώφειλεν, ενθουσιασμό των κατά τ’ άλλα απολιτικοποιημένων Αγιορειτών.