Τραγικοί καί ἀμετανόητοι. τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα Διδάκτορος Ἱστορίας

Πρῶτα κατάπιαν ἀμάσητο ὅλο τό ἄθλιο ψευδαφήγημα (καί μάλιστα τόσο κακοστημένο, πού σύντομα ἔπαψε νά τούς παρέχει κάθε ἄλλοθι καί δικαιολογία) καί ἀφέθηκαν νά γίνουν θλιβερές ἀγέλες, ποτισμένες ἀπό τά (διανοητικά) δηλητήρια τῆς νεοταξικῆς προπαγάνδας καί τά (κυριολεκτικά) δηλητήρια τῶν ἐμβολίων...Μετά στείλανε στήν καρμανιόλα καί τά παιδιά τους (ἀκόμη καί σέ πολύ μικρή ἡλικία), χωρίς νά τούς περνάει κἄν ἡ παραμικρή ὑποψία ἤ ἀμφιβολία ἀπό τό μυαλό.
Σάν ἄρχισε τό μαζικό κακό τῶν ξαφνικῶν θανάτων, ἦταν πλέον τόσο διαβρωμένοι ἀπότήνἀπάτη, πού καί πάλι δέν τούς πέρασε ἀπότόννοῦ ἡ αἰτία πού χάνανε τούς γύρω τους καί νεκροστόλιζαν τάἴδια τους τά παιδιά (ἄν σέ κάποιους πέρναγε καί ἀρνοῦνταν νά τό παραδεχθοῦν ἀλλά τό ἀπωθοῦσαν λόγῳ ἔνοχης συνείδησης, τόσο τό χειρότερο γι’ αὐτούς - κι ἄν πάλι κάποιοι ἄλλοι πῆραν καί λεφτά, ὅπωςἀκούστηκε, γιά νά σωπάσουν, ἐκεῖδέν συζητιέται κἄντό μέγεθος τῆς κατάντιας).
Τώρα ἐμφανίστηκε μία ἀκόμη μόδα, ἐκείνητῆςδωρεᾶςὀργάνων, πού θεωρῶ βέβαιο ὅτιθάκλιμακωθεῖκαίαὐτή, μιάκαίτό τραγικό κοπάδι θά χρειάζεται ἀπόἐδῶκαί πέρα ὅλοκαί μεγαλύτερες ψευδαισθήσεις παρηγοριᾶς καί ἀπενοχοποίησης γιά τό κακό πού (ἀκουσίως μέν ἀλλά καί τόσο ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ) ἔσπειρε ὄχι μόνο στόν ἑαυτό του ἀλλάκαίστάἴδιατά βλαστάρια του.
Καί θά ἰσχύει βεβαίως γιά μία φορά ἀκόμη τό εὐαγγελικό περί τῆςἐσχάτης πλάνης πού ἀποδεικνύεταιχείρωντῆς πρώτης, γιατί καί αὐτό πού κάνουν ὡς δῆθεν θεάρεστη πράξη ἀνθρωπισμοῦ, στήν πραγματικότητα μέ ἀκόμη μεγαλύτερο πνευματικό βάρος τούς φορτώνει: ἐκεῖνο πού φέρνει ἡ ἀπαράδεκτη θεωρία τοῦδῆθεν «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», πού μάταια προσπαθοῦν νά τεκμηριώσουν μέ ἐπιστημοφανείς μανδύες καί λερωμένα θεολογικά ἐσώρουχα, ἰατρικές καίβιοηθικίζουσεςἐπιτροπές, ἐρευνητικά ἀνεμομαζώματα καί νεο εποχίτικα διαβολοσκορπίσματα. Καίἄν ὁ Θεός συνεχίζει νά στέλνει ἐκκωφαντικά μηνύματα (σάν τό 17χρονο παληκάρι πού συνῆλθε πρόσφατα στή  Λέσβο), ἀλλά κάποιοι ἐπιμένουννάτάἀγνοοῦν, ἐμμένοντας στήν ἀμετανόητη ἄγνοιά τους, τόσο τό χειρότερο (καί πάλι) γιά τούς ἴδιους.
Καί ὅλους αὐτούς τούς δύστυχους πού τόσο ἐκκωφαντικά «ἐζυγίσθησαν, ἐμετρήθησαν καί εὑρέθησαν ἐλλιπεῖς» - ὡς ἄνθρωποι καί ὡς γονεῖς - ὁ θαυμαστός ἀνάποδος κόσμος τῶν Μεγάλων Ἐπανεκκινητῶνκαίτῶν λακέδων τους, ἐδῶκαί καιρό τούς βαφτίζει ἥρωες, τήν ὥρα πού τούς πραγματικούς ἥρωες, ἐκείνους δηλαδή πού ἀντιστάθηκανκαί κράτησαν μέ τόσους κόπους καί θυσίες τίς οἰκογένειές τους σῶεςἀπότήνἀποτρόπαιη γενοκτονία, συνεχίζει νά τούς λοιδωρεί καί νά τούς καταδιώκει ὡς ψεκασμένους καί ἐπικίνδυνους «ἐχθρούςτοῦλαοῦ».
Κάποιοι ὅμωςθά συνεχίσουν νά φωνάζουν τήν ἀλήθεια. Πού λάμπει σάν τό διαμάντι, ὅσο κι ἄνοἱἄλλοιἐπιχειροῦνμέ λύσσα νά τήν κρατοῦν θαμμένη κάτω ἀπό λάσπες, σκουπίδια καί κοπριές...
Πρῶτα κατάπιαν ἀμάσητο ὅλο τό ἄθλιοψευδαφήγημα (καί μάλιστα τόσο κακοστημένο, πού σύντομα ἔπαψε νά τούς παρέχει κάθε ἄλλοθι καί δικαιολογία) καί ἀφέθηκαν νά γίνουν θλιβερές ἀγέλες, ποτισμένες ἀπότά (διανοητικά) δηλητήρια τῆςνεοταξικῆς προπαγάνδας καί τά (κυριολεκτικά) δηλητήρια τῶνἐμβολίων.

Μετά στείλανε στήν καρμανιόλα καί τά παιδιά τους (ἀκόμη  καί σέ πολύ μικρή ἡλικία), χωρίς νά τούς περνάει κἄν ἡ παραμικρή ὑποψία ἤ ἀμφιβολίαἀπότό μυαλό.

Σάν ἄρχισε τό μαζικό κακό τῶνξαφνικῶν θανάτων, ἦταν πλέον τόσο διαβρωμένοι ἀπότήνἀπάτη, πού καί πάλι δέν τούς πέρασε ἀπό τόν νοῦ ἡ αἰτία πού χάνανε τούς γύρω τους καί νεκροστόλιζαν τά ἴδια τους τά παιδιά (ἄν σέ κάποιους πέρναγε καί ἀρνοῦνταν νά τό παραδεχθοῦν  ἀλλά τό ἀπωθοῦσαν λόγῳ ἔνοχης συνείδησης, τόσο τό χειρότερο γι’ αὐτούς - κι ἄν πάλι κάποιοι ἄλλοιπῆρανκαί λεφτά, ὅπωςἀκούστηκε, γιά νά σωπάσουν, ἐκεῖδέν συζητιέται κἄντό μέγεθος τῆς κατάντιας).

Τώρα ἐμφανίστηκε μία ἀκόμη μόδα, ἐκείνητῆςδωρεᾶςὀργάνων, πού θεωρῶ βέβαιο ὅτιθάκλιμακωθεῖκαίαὐτή, μιά καί τό τραγικό κοπάδι θά χρειάζεται ἀπόἐδῶκαί πέρα ὅλοκαί μεγαλύτερες ψευδαισθήσεις παρηγοριᾶς καί ἀπενοχοποίησηςγιάτό κακό πού (ἀκουσίως μέν ἀλλά καί τόσο ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ) ἔσπειρε ὄχι μόνο στόν ἑαυτό του ἀλλά καί στά ἴδια τά βλαστάρια του.

Καί θά ἰσχύει βεβαίως γιά μία φορά ἀκόμητόεὐαγγελικό περί τῆςἐσχάτης πλάνης πού ἀποδεικνύεταιχείρωντῆς πρώτης, γιατί καίαὐτό πού κάνουν ὡςδῆθεν θεάρεστη πράξη ἀνθρωπισμοῦ, στήν πραγματικότητα μέἀκόμη μεγαλύτερο πνευματικό βάρος τούς φορτώνει: ἐκεῖνο πού φέρνει ἡ ἀπαράδεκτη θεωρία τοῦδῆθεν «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», πού μάταια προσπαθοῦν νά τεκμηριώσουν μέ ἐπιστημοφανείς μανδύες καί λερωμένα θεολογικά ἐσώρουχα, ἰατρικές καί βιοηθικίζουσες ἐπιτροπές, ἐρευνητικάἀνεμομαζώματακαίνεοεποχίτικα διαβολοσκορπίσματα. Καί ἄν ὁ Θεός συνεχίζει νά στέλνει ἐκκωφαντικά μηνύματα (σάν τό 17χρονο παληκάρι πού συνῆλθε πρόσφατα στή Λέσβο), ἀλλά κάποιοι ἐπιμένουν νά τά ἀγνοοῦν, ἐμμένοντας στήν ἀμετανόητη ἄγνοιά τους, τόσο τό χειρότερο (καί πάλι) γιά τούς ἴδιους.

Καί ὅλους αὐτούς τούς δύστυχους πού τόσο ἐκκωφαντικά «ἐζυγίσθησαν, ἐμετρήθησαν καί εὑρέθησαν ἐλλιπεῖς» - ὡς ἄνθρωποι καί ὡς γονεῖς - ὁ θαυμαστός ἀνάποδος κόσμος τῶν Μεγάλων Ἐπανεκκινητῶνκαίτῶν λακέδων τους, ἐδῶκαί καιρό τούς βαφτίζει ἥρωες, τήν ὥρα πού τούς πραγματικούς ἥρωες, ἐκείνους δηλαδή πού ἀντιστάθηκανκαί κράτησαν μέ τόσους κόπους καί θυσίες τίς οἰκογένειές τους σῶες ἀπό τήν ἀποτρόπαιη γενοκτονία, συνεχίζει νά τούς λοιδωρεί καί νά τούς καταδιώκει ὡς ψεκασμένους καί ἐπικίνδυνους «ἐχθρούς τοῦ λαοῦ».

Κάποιοι ὅμωςθά συνεχίσουν νά φωνάζουν τήν ἀλήθεια. Πού λάμπει σάν τό διαμάντι, ὅσο κι ἄνοἱἄλλοιἐπιχειροῦνμέ λύσσα νά τήν κρατοῦν θαμμένη κάτω ἀπό λάσπες, σκουπίδια καί κοπριές...