Λοιμώδη Νοσήματα - Διαλύοντας τους Μύθους. Μετάφραση: Απολλόδωρος

 

Το προηγούμενο άρθρο μας, με τίτλο: «Η θεωρία των μικροβίων: Μια Θανάσιμη Πλάνη» αποκάλυψε ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική βάση για την ιδέα ότι τα "μικρόβια" προκαλούν ασθένειες.....

Αυτή η αποκάλυψη εγείρει ένα θεμελιώδες ερώτημα σχετικά με τη μετάδοση των ασθενειών που ισχυρίζονται ότι είναι μολυσματικές- ένα ερώτημα που απαντάται με τη δήλωση ότι επειδή οι ασθένειες δεν προκαλούνται από μικρόβια, δεν μπορούν να μεταδοθούν.

Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων θα θεωρήσει αυτή τη δήλωση εξαιρετικά αμφιλεγόμενη, καθώς έρχεται σε αντίθεση με την καθημερινή τους εμπειρία να βλέπουν ανθρώπους με τα ίδια συμπτώματα την ίδια στιγμή- μια εμπειρία που ερμηνεύεται πάντοτε ως "απόδειξη" ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν "κολλήσει" την ίδια ασθένεια που έχει μεταδοθεί από μικρόβια. Αν και αποτελεί μια δημοφιλή ερμηνεία της ταυτόχρονης ασθένειας, είναι ωστόσο λανθασμένη.

Αυτή η δήλωση θα εγείρει αναπόφευκτα ακόμη περισσότερα ερωτήματα στο μυαλό των ανθρώπων, τα κυριότερα από τα οποία είναι: γιατί οι ασθένειες εμφανίζονται ως μολυσματικές- και τι τις προκαλεί, αν όχι τα μικρόβια ; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι τα φαινόμενα απατούν. Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι ότι οι άνθρωποι εκτίθενται σε πολύπλοκους συνδυασμούς βλαβερών ουσιών και επιδράσεων που προκαλούν τα συμπτώματα που σχετίζονται με την ασθένεια. Επιπλέον, όπως εξηγούμε στο βιβλίο μας What Really Makes You Ill? Why Everything You Thought You Knew About Disease Is Wrong, τα συμπτώματα αντιπροσωπεύουν τις έμφυτες διαδικασίες αυτοθεραπείας του σώματος- είναι οι προσπάθειες του σώματος να αποβάλει τις τοξίνες, να αποκαταστήσει τις βλάβες και να αποκαταστήσει την υγεία. Ο λόγος που οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους εμφανίζουν παρόμοια συμπτώματα είναι επειδή έχουν εκτεθεί σε παρόμοιους συνδυασμούς βλαβερών ουσιών και επιδράσεων.

Ο καλύτερος τρόπος για να αναπτύξουμε αυτές τις εξηγήσεις είναι μέσω ενός παραδείγματος: το πιο σχετικό παράδειγμα, ενόψει της τρέχουσας υποτιθέμενης "πανδημίας", είναι η γρίπη του 1918.

Η γρίπη ορίζεται στο ενημερωτικό δελτίο του ΠΟΥ του Νοεμβρίου 2018 με τίτλο Influenza (Seasonal) ως μια εποχική ασθένεια που λέγεται ότι χαρακτηρίζεται από ορισμένα συμπτώματα, ιδίως πυρετό, βήχα, πονοκέφαλο, μυϊκό και αρθρικό πόνο, πονόλαιμο και ρινική καταρροή. Αν και δεν θεωρείται εγγενώς επικίνδυνη, η γρίπη λέγεται ότι είναι δυνητικά θανατηφόρα για τα άτομα "υψηλού κινδύνου", τα οποία αναφέρονται σε παιδιά κάτω των 5 ετών, ενήλικες άνω των 65 ετών, έγκυες γυναίκες και άτομα με ορισμένες άλλες ιατρικές παθήσεις.

Υποστηρίζεται ότι η πανδημία του 1918 ήταν υπεύθυνη για το θάνατο 20 έως 100 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ωστόσο, σε αντίθεση με την "εποχική" γρίπη, η γρίπη του 1918 επηρέασε μια εντελώς διαφορετική δημογραφική ομάδα- η πλειονότητα των θανάτων σημειώθηκε σε ενήλικες ηλικίας 20 έως 40 ετών. Επιπλέον, τα συμπτώματα που παρουσίασαν φέρονται να ήταν πολύ διαφορετικά από εκείνα που περιγράφει ο ΠΟΥ. Ένα άρθρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ με τίτλο “The Influenza Pandemic of 1918”  αναφέρεται στις αναφορές των ιατρών και σημειώνει ότι,

"Άλλοι διηγήθηκαν ιστορίες ανθρώπων που πήγαιναν στη δουλειά τους και ξαφνικά προσβλήθηκαν από γρίπη και πέθαναν μέσα σε λίγες ώρες".

Παρ' όλα αυτά, η ασθένεια αυτή υποστηρίζεται ότι ήταν απλώς μια παραλλαγή της συνηθισμένης γρίπης- όπως υποδεικνύεται από ένα άρθρο του CDC του 2006 με τίτλο “1918 Influenza: the Mother of All Pandemics” (Γρίπη του 1918: η μητέρα όλων των πανδημιών) που υποστηρίζει,

"Όλες οι πανδημίες γρίπης Α από τότε, και μάλιστα σχεδόν όλες οι περιπτώσεις γρίπης Α παγκοσμίως... έχουν προκληθεί από απογόνους του ιού του 1918...".

Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι ιοί δεν είναι ζωντανοί- δεν μπορούν επομένως να έχουν απογόνους.

Μια σημαντική πτυχή της "πανδημίας" του 1918 είναι ότι συνέβη προς το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και το στρατιωτικό προσωπικό είναι συνήθως από τα πιο γυμνασμένα και υγιή μέλη του πληθυσμού, αναφέρεται ότι οι στρατιώτες ήταν συχνά οι πιο σοβαρά προσβεβλημένοι, ειδικά στις ΗΠΑ- όπως υποδεικνύεται από ένα άρθρο του 2014 με τίτλο “Θάνατος από την πανδημική γρίπη του 1918 κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου” (Death from 1918 pandemic influenza during the First World War) που αναφέρει,

"Η πανδημική γρίπη έπληξε όλους τους στρατούς, αλλά το υψηλότερο ποσοστό νοσηρότητας διαπιστώθηκε μεταξύ των Αμερικανών, καθώς η ασθένεια νόσησε το 26% του αμερικανικού στρατού, πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες".

Το άρθρο ισχυρίζεται επίσης ότι:

"Η προέλευση της πανδημίας της γρίπης έχει συνδεθεί άρρηκτα με τους άνδρες που κατέλαβαν τα στρατόπεδα και τα χαρακώματα κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου".

Υπάρχουν λόγοι που αυτοί οι άνδρες αρρώστησαν ή πέθαναν- ένας βασικός λόγος είναι η χρήση φαρμάκων και εμβολίων, τα οποία έχουν συνδεθεί άμεσα με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Στο βιβλιαράκι της με τίτλο: “Swine Flu Exposé”, η Eleanor McBean αναφέρεται στη γρίπη του 1918 και εξηγεί ότι,

"Ήταν κοινή έκφραση κατά τη διάρκεια του πολέμου ότι "περισσότεροι στρατιώτες σκοτώθηκαν από ενέσεις εμβολίων παρά από βολές εχθρικών όπλων". Τα εμβόλια, εκτός από τα δηλητηριώδη φάρμακα που χορηγούνταν στα νοσοκομεία, καθιστούσαν αδύνατη τη θεραπεία σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Αν οι άνδρες δεν ήταν νέοι και υγιείς εξαρχής, θα είχαν όλοι υποκύψει στη μαζική δηλητηρίαση του στρατού".

Το φάρμακο που συνταγογραφούνταν συνήθως για τη θεραπεία της γρίπης στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν η ασπιρίνη, οι κίνδυνοι της οποίας ήταν άγνωστοι τότε, αλλά έκτοτε έχει αναγνωριστεί ότι περιλαμβάνουν αναπνευστικά προβλήματα- όπως αναφέρεται σε ένα άρθρο του Νοεμβρίου 2009 με τίτλο “Salicylates and Pandemic Influenza Mortality, 1918-1919 Pharmacology, Pathology and Historic Evidence” που αναφέρει,

"Φαρμακοκινητικά δεδομένα, τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα το 1918, δείχνουν ότι τα σχήματα ασπιρίνης που συνιστώνται για την "ισπανική γρίπη" προδιαθέτουν σε σοβαρή πνευμονική τοξικότητα".

Η ασθένεια θεωρήθηκε αρχικά ότι προκαλείται από βακτήριο, εναντίον του οποίου αναπτύχθηκε ένας αριθμός εμβολίων- όπως αναφέρεται σε άρθρο του 2009 με τίτλο “Η ομίχλη της έρευνας: Δοκιμές εμβολίων γρίπης κατά τη διάρκεια της πανδημίας του 1918-19” (The fog of research: Influenza vaccine trials during the 1918-19 pandemic), όπου αναφέρεται ότι,

"Βακτηριακά εμβόλια διαφόρων ειδών χρησιμοποιήθηκαν ευρέως τόσο για προληπτικούς όσο και για θεραπευτικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια της μεγάλης πανδημίας γρίπης του 1918-19".

Στο βιβλίο του με τίτλο “The Hygienic System: Vol VI Orthopathy”, ο Herbert Shelton αναφέρεται στις επιδημίες ως "μαζική ασθένεια" και προσθέτει ότι,

"Στο στρατόπεδο εκπαίδευσης όπου ήταν τοποθετημένος ο συγγραφέας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης αναπτύχθηκαν εκατοντάδες περιπτώσεις παρωτίτιδας. Αυτά όμως δεν έγιναν πρωτοσέλιδο. Κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας υπήρχαν τόσα ή περισσότερα κρυολογήματα όσο ποτέ άλλοτε, αλλά σχεδόν κανείς δεν είχε κρυολογήσει. Τα κρυολογήματα ήταν γρίπη. Η γρίπη ήταν ένας γενικός όρος που κάλυπτε οτιδήποτε είχε ο ασθενής".

Η ομοιότητα με την "πανδημία" του 2020 είναι εντυπωσιακή!

Παρόλο που τα εμβόλια των αρχών του 20ού αιώνα διέφεραν από εκείνα των αρχών του 21ου αιώνα, τα συστατικά τους μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά, κυρίως την τοξικότητα και τη νευροτοξικότητα. Τα εμβόλια του 20ου αιώνα συνδέονταν με πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της ληθαργικής εγκεφαλίτιδας- όπως περιγράφεται από την Annie Riley Hale στο βιβλίο της με τίτλο “The Medical Voodoo”,

"Στο British Journal of Experimental Pathology τον Αύγουστο του 1926, δύο γνωστοί καθηγητές ιατρικής του Λονδίνου, οι Drs Turnbull και McIntosh, ανέφεραν αρκετές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας lethargica - "ασθένεια του ύπνου" - μετά από εμβολιασμό που είχαν περιέλθει υπό την παρακολούθησή τους".

Η εγκεφαλίτιδα μετά τον εμβολιασμό είναι ένα αναγνωρισμένο φαινόμενο- όπως φαίνεται από ένα άρθρο του Σεπτεμβρίου 1931 με τίτλο "Εγκεφαλίτιδα μετά τον εμβολιασμό" (Post-Vaccination Encephalitis)που αναφέρει,

"Η μετεμβολιαστική εγκεφαλίτιδα είναι μια ασθένεια άγνωστης αιτιολογίας που έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια και η οποία εμφανίζεται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ύπαρξη γνωστών παραγόντων εκτός από την παρουσία πρόσφατου εμβολιασμού κατά της ευλογιάς".

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων και των εμβολίων δεν προκαλούν έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψη την τοξική φύση των συστατικών τους- όπως εξηγούν οι συγγραφείς του βιβλίου “Virus Mania”,

"Επιπλέον, τα φάρμακα και τα εμβόλια που εφαρμόζονταν μαζικά εκείνη την εποχή περιείχαν εξαιρετικά τοξικές ουσίες όπως βαρέα μέταλλα, αρσενικό, φορμαλδεΰδη και χλωροφόρμιο...".

Τα φάρμακα και τα εμβόλια δεν ήταν τα μόνα επικίνδυνα υλικά στα οποία εκτέθηκαν οι στρατιώτες. Στο βιβλίο του με τίτλο “Το δηλητήριο της Πανδώρας” (Pandora’s Poison), ο Joe Thornton εξετάζει το χλώριο, το οποίο, στη φυσική του κατάσταση μέσα σε ένα χλωριούχο άλας, είναι σταθερό και σχετικά ακίνδυνο. Το αέριο χλώριο, συγκριτικά, είναι εξαιρετικά αντιδραστικό, καταστροφικό και θανατηφόρο- όπως εξηγεί,

"Εάν απελευθερωθεί στο περιβάλλον, το αέριο χλώριο θα ταξιδέψει αργά πάνω από το έδαφος σε ένα συνεκτικό σύννεφο, ένα φαινόμενο που είναι γνωστό στους στρατιώτες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που το αντιμετώπισαν ως χημικό όπλο, μια από τις πρώτες εφαρμογές του χλωρίου σε μεγάλη κλίμακα".

Οι επιζώντες μιας επίθεσης με αέριο χλώριο θα υπέφεραν από αναπνευστικά προβλήματα για το υπόλοιπο της ζωής τους- ο Joe Thornton περιγράφει τις επιπτώσεις,

"Τα χλωριούχα χημικά ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικά χημικά όπλα επειδή ήταν ιδιαίτερα τοξικά και πετρελαιοδιαλυτά, ώστε να μπορούν να διασχίζουν τις κυτταρικές μεμβράνες και να καταστρέφουν τους ιστούς των πνευμόνων, των ματιών και του δέρματος, καθιστώντας τους στρατιώτες ανίκανους και προκαλώντας ακραίο πόνο".

Υπήρχαν και άλλες τοξικές χημικές ουσίες που μπορούσαν να προκαλέσουν αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία μπορεί λανθασμένα να ταυτοποιήθηκαν ως "γρίπη", όπως η νιτρογλυκερίνη, η οποία παρασκευάστηκε σε μεγάλες ποσότητες και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η σημασία της εξηγείται από τους Nicholas Ashford PhD και Dr. Claudia Miller MD στο βιβλίο τους με τίτλο “Chemical Exposures: Low Levels and High Stakes", στο οποίο αναφέρουν ότι:

"Η νιτρογλυκερίνη, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή πυρίτιδας, καυσίμων πυραύλων και δυναμίτη, μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς πονοκεφάλους, δυσκολίες στην αναπνοή, αδυναμία, υπνηλία, ναυτία και εμετό ως αποτέλεσμα της εισπνοής".

Η "πολεμική προσπάθεια" δημιούργησε αναπόφευκτα μια σημαντικά αυξημένη ζήτηση για τη βιομηχανική κατασκευή μηχανημάτων, εξοπλισμού και όπλων, πολλά από τα οποία έπρεπε να συγκολληθούν- η συγκόλληση είναι ένα επικίνδυνο επάγγελμα, όπως εξηγούν οι συγγραφείς,

"Η συγκόλληση και το γαλβανισμένο μέταλλο προκαλούν την εξέλιξη αναθυμιάσεων οξειδίου του ψευδαργύρου που, όταν εισπνέονται, προκαλούν σύνδρομο που μοιάζει με γρίπη με πονοκεφάλους, ναυτία, αδυναμία, μυαλγία, βήχα, δύσπνοια και πυρετό."

Η δύσπνοια αναφέρεται σε δυσκολίες στην αναπνοή.

Η γρίπη της εποχικής ποικιλίας λέγεται ότι προσβάλλει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο- όπως αναφέρει το ενημερωτικό δελτίο του ΠΟΥ,

"Παγκοσμίως, αυτές οι ετήσιες επιδημίες εκτιμάται ότι οδηγούν σε περίπου 3 έως 5 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας και σε περίπου 290.000 έως 650.000 θανάτους από το αναπνευστικό σύστημα".

Πολλές χώρες επλήγησαν από την "πανδημία" του 1918, αν και η Ινδία υποστηρίζεται ότι ήταν η πιο σοβαρά πληγείσα- ένα άρθρο του 2014 με τίτλο “The evolution of pandemic influenza: evidence from India 1918-19” αναφέρει ότι,

"Το επίκεντρο της επιδημίας από άποψη θνησιμότητας ήταν η Ινδία, με εκτιμώμενο εύρος θανάτων 10-20 εκατομμύρια...".

Το 1918, η Ινδία διέθετε μια εδραιωμένη φαρμακοβιομηχανία και ένα αναπτυσσόμενο πρόγραμμα εμβολιασμού- όπως περιγράφεται σε ένα άρθρο του 2014 με τίτλο “A brief history of vaccines and vaccination in India” (Μια σύντομη ιστορία των εμβολίων και του εμβολιασμού στην Ινδία) που αναφέρει,

"Στις αρχές του εικοστού αιώνα παρατηρήθηκαν οι προκλήσεις στην επέκταση του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς, η δοκιμή εμβολίου κατά του τυφοειδούς στο ινδικό προσωπικό και η δημιουργία ινστιτούτων εμβολίων σχεδόν σε κάθε ένα από τα τότε ινδικά κρατίδια".

Τα εμβόλια κατά της χολέρας και της πανώλης χρησιμοποιήθηκαν επίσης στην Ινδία. Το άρθρο αναφέρεται επίσης σε μια από τις συνήθεις εξηγήσεις για την υποτιθέμενη "εξάπλωση" της γρίπης σε όλο τον πληθυσμό στο σχόλιο ότι,

"Η πανδημία πιστεύεται ότι προήλθε από τα μολυσμένα από τη γρίπη στρατεύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που επέστρεφαν στην πατρίδα τους".

Υπάρχουν ελάχιστα, αν υπάρχουν, στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό- αλλά υπάρχει ένα σημαντικό ελάττωμα στην ιδέα ότι οι στρατιώτες που επέστρεφαν ήταν υπεύθυνοι για την εξάπλωση της "γρίπης του 1918". Η ασθένεια αυτή υποστηρίζεται ότι ήταν τόσο θανατηφόρα που μπορούσε να σκοτώσει μέσα σε λίγες ημέρες ή και ώρες. Είναι επομένως σαφές ότι οι Ινδοί στρατιώτες που είχαν προσβληθεί από αυτή τη θανατηφόρα μορφή "γρίπης" δεν θα είχαν επιβιώσει από το μακρύ ταξίδι από μια ευρωπαϊκή εμπόλεμη ζώνη πίσω στην πατρίδα τους.

Μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίσταση που θα επηρέαζε την υγεία μεγάλου αριθμού ανθρώπων είναι η "ακρωτηριαστική ξηρασία" που βίωσε η Ινδία το 1918-19, η οποία λέγεται ότι ήταν αποτέλεσμα της νότιας κλιματικής ταλάντωσης Ελ Νίνιο (ENSO). Αυτό αναφέρεται σε ένα άρθρο του Δεκεμβρίου 2014 με τίτλο: «Η συμβολή της ελονοσίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο» (Malaria’s contribution to World War One) - ο απροσδόκητος αντίπαλος που αναφέρει,

"Η ENSO για το 1918-1919 ήταν μία από τις ισχυρότερες του εικοστού αιώνα".

Η Ινδία δεν είναι η μόνη χώρα που επλήγη από το ισχυρό ENSO του 1918-19. Πολλές περιοχές στο νότιο ημισφαίριο επηρεάστηκαν επίσης. Τμήματα της Αυστραλίας, για παράδειγμα, φέρονται να αντιμετώπισαν σοβαρές ξηρασίες μεταξύ 1918 και 1920. Άλλες περιοχές που είναι γνωστό ότι επλήγησαν από τον ENSO του 1918-19 περιλαμβάνουν τη Βραζιλία, την Κεντρική Αμερική, την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες, καθώς και τμήματα της Αφρικής. Ωστόσο, τα δυσμενή προβλήματα υγείας σε αυτές τις χώρες κατά την περίοδο αυτή αποδίδονται πάντοτε στη γρίπη- όπως υποδεικνύεται από ένα άρθρο του Ιουλίου 2013 με τίτλο «Mortality from the influenza pandemic of 1918-19 in Indonesia» (Θνησιμότητα από την πανδημία γρίπης του 1918-19 στην Ινδονησία), το οποίο αναφέρει ότι,

"Για την Ινδονησία, την τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη εκτίμηση της θνησιμότητας από εκείνη την πανδημία είναι 1,5 εκατομμύριο".

Το άρθρο δεν κάνει καμία αναφορά στην ENSO του 1918-19 και εξετάζει μόνο τη μείωση του πληθυσμού λόγω της γρίπης.

Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχαν επίσης άνδρες που αντλήθηκαν από αφρικανικές χώρες που ήταν αποικίες ευρωπαϊκών χωρών- όπως συζητείται σε ένα άρθρο με τίτλο «War Losses (Africa)» που αναφέρεται στην,

"...τεράστια κινητοποίηση Αφρικανών στρατιωτών και εργατών για υπηρεσία στην Ευρώπη μεταξύ 1914 και 1918...".

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι στρατιώτες και οι εργάτες δεν ήταν οι μόνες απώλειες- το άρθρο αναφέρει επίσης ότι,

"...πολύ μεγάλος, αλλά άγνωστος αριθμός αφρικανών πολιτών έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια του πολέμου".

Το άρθρο αναφέρεται σε μερικούς από τους λόγους που πέθαναν οι Αφρικανοί πολίτες και αυτοί περιλαμβάνουν

"...η πείνα που προκλήθηκε από την έλλειψη εργατικού δυναμικού για την καλλιέργεια των χωραφιών και οι ασθένειες που επιδεινώθηκαν από την υποσιτισμό...".

Οι λιμοί σε όλες τις περιοχές του νότιου ημισφαιρίου είναι πιθανό να προκλήθηκαν από τις ξηρασίες που συχνά συνδέονται με μια ENSO, και ιδιαίτερα από την ισχυρή ENSO του 1918-19.

Είναι απολύτως προφανές ότι η "πανδημία" που αναφέρεται ως γρίπη του 1918 εκδηλώθηκε σε μια μοναδική περίοδο της ιστορίας. Η διάψευση της "θεωρίας των μικροβίων" σημαίνει, ωστόσο, ότι τα υψηλά επίπεδα νοσηρότητας και θνησιμότητας που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου δεν μπορούν να αποδοθούν σε έναν "μολυσματικό ιό".

Αντίθετα, όπως έχουμε δείξει σε αυτό το άρθρο και όπως δείχνουμε σε βάθος στο βιβλίο μας, το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί από έναν αριθμό αιτιωδών παραγόντων που περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε: τις πιέσεις του πολέμου και της μάχης, τους πολλαπλούς τοξικούς εμβολιασμούς, τα τοξικά φάρμακα, τις τρομακτικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν και πολεμούσαν οι στρατιώτες, την έκθεση σε θανατηφόρο αέριο χλωρίου και άλλα τοξικά υλικά και τις επιπτώσεις ενός ισχυρού ENSO.

Αυτοί οι παράγοντες, που συνέβησαν ταυτόχρονα και δρουν συνεργικά, παρέχουν μια πολύ πιο πειστική εξήγηση για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του 1918 από ό,τι η μόλυνση από ένα μη ζωντανό σωματίδιο γενετικού υλικού σε πρωτεϊνικό περίβλημα που ονομάστηκε "ιός".

Dawn Lester

6 Μαΐου 2020

---

Παραπομπές:

ΒΙΒΛΙΑ

ASHFORD, N & Miller, C – Chemical Exposures: Low Levels and High Stakes.
ENGELBRECHT, T & Köhnlein, C – Virus Mania
MCBEAN, E – Swine Flu Exposé.
RILEY, A – The Medical Voodoo
SHELTON, H. – The Hygienic System: Vol VI Orthopathy.
THORNTON, J. – Pandora’s Poison: Chlorine, Health, and a New Environmental Strategy.

ΑΡΘΡΑ

WHO fact sheet Influenza (Seasonal) https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/influenza-(seasonal)
The Influenza Pandemic of 1918 https://virus.stanford.edu/uda/
1918 Influenza: the Mother of All Pandemics https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/12/1/05-0979_article
Death from 1918 pandemic influenza during the First World War http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/irv.12267/abstract
Karen M. Starko, Salicylates and Pandemic Influenza Mortality, 1918–1919 Pharmacology, Pathology, and Historic Evidence, Clinical Infectious Diseases, Volume 49, Issue 9, 15 November 2009, Pages 1405–1410, https://doi.org/10.1086/606060
The fog of research: Influenza vaccine trials during the 1918-19 pandemic https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19525296
Post-Vaccination Encephalitis http://annals.org/aim/article-abstract/669860/post-vaccination-encephalitis
The evolution of pandemic influenza: evidence from India 1918-19 https://bmcinfectdis.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2334-14-510
Lahariya C. A brief history of vaccines & vaccination in India. Indian J Med Res. 2014 Apr;139(4):491-511. PMID: 24927336; PMCID: PMC4078488.
Malaria’s contribution to World war One – the unexpected adversary https://malariajournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/1475-2875-13-497
Chandra S. Mortality from the influenza pandemic of 1918-19 in Indonesia. Popul Stud (Camb). 2013 Jul;67(2):185-93. doi: 10.1080/00324728.2012.754486. Epub 2013 Jan 23. PMID: 23339482; PMCID: PMC3687026.
War Losses (Africa) https://encyclopedia.1914-1918-online.net/article/war_losses_africa

---

-----Δικτυογραφία :

Infectious Diseases – Dispelling The Myths - What Really Makes You Ill

https://whatreallymakesyouill.com/infectious-diseases-dispelling-the-myths/