Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, αιώνες τώρα, και οι κατ’ όνομα “Χριστιανοί”, όπου γης, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιορτάζουν υποτίθεται τα γενέθλια του θεού τους, με τον εορτάζοντα να είναι ο Μεγάλος απών!

Λαχταρούσαμε να έρθουν τα Χριστούγεννα, για να ξεπαγώσουν λίγο οι καρδιές μας, μα μένουν ακόμα παγωμένες και Ο ΕΟΡΤΑΖΩΝ, ΑΠΩΝ…

Πόσοι και πόσο είμαστε συνειδητοποιημένοι σε σχέση με ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑ;

Ξεκινώ από εμένα, την ερώτηση… και σκύβω το κεφάλι μου, σιωπώ και ψάχνω εκείνο το παιδί που ήμουν, που έκανε το βράδυ των Χριστουγέννων την προσευχή του, ζητώντας από τον Χριστό, να είναι πάντα δίπλα του…

Πέρασαν πολλά χρόνια, για συνειδητοποιήσω πως στις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου, με σήκωνε στα χέρια ΤΟΥ…

 

Άφαντος! Ή μάλλον, δεδιωγμένος από τους “Χριστιανούς”, που τάχα τον γιορτάζουν, ώστε η παρουσία του να μην τους διαταράσσει τους κύκλους της αμαρτίας.

Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, αιώνες τώρα, και οι κατ’ όνομα “Χριστιανοί”, όπου γης, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιορτάζουν υποτίθεται τα γενέθλια του θεού τους, με τον εορτάζοντα να είναι ο Μεγάλος απών!

Για σκεφτείτε λίγο τον παραλογισμό της υπόθεσης. Ας υποθέσουμε ότι ήσασταν καλεσμένοι σε ένα ανάκτορο για να γιορτάσετε τα γενέθλια του Βασιλιά. Με το που καθίσατε στο καταστόλιστο βασιλικό τραπέζι διαπιστώνετε ότι ο βασιλιάς είναι απών!

Ω της απογοήτευσης! Ρωτάτε τους υπηρέτες: “Πού είναι ο βασιλιάς; Μήπως πήγε σε επείγουσα αποστολή και θα έρθει αργότερα, οπότε πρέπει να τον περιμένουμε; Θα έρθει ή δεν θα έρθει;”

“Όχι, δεν θα έρθει”, απαντούν οι υπηρέτες με πλατύ χαμόγελο,  συνεχίζοντας να κουβαλάνε τα εδέσματα για το λουκούλλειο γεύμα.

“Τον έχουμε εξορίσει, κακήν-κακώς, έξω και μακριά διότι ήταν ενοχλητικός με τις παραινέσεις του, δήθεν για το καλό μας. Συνεχίζουμε όμως να γιορτάζουμε τα γενέθλιά του κάθε χρόνο, χλαπακιάζοντας τον αγλέορα ανάμεσα σε Χριστουγεννιάτικα δένδρα, στολίδια, λαμπιόνια και βουνά από κουραμπιέδες και μελομακάρονα”.

Πώς θα σας φαίνονταν αυτές οι πρακτικές και τέτοιες απαντήσεις; Τι θα σκεφτόσασταν όταν βλέπατε ότι κάποιοι χρησιμοποιούν τα γενέθλια ενός εκθρονισμένου βασιλιά ως πρόσχημα για να βγουν τεχνητά  κι έστω για λίγο από τη μιζέρια της καθημερινότητας, την οποία μιζέρια προκάλεσε αυτή ταύτη η απουσία του βασιλιά από ανάμεσά τους;

Θα τους αποκαλούσατε θρασύτατους υποκριτές; Μήπως απατεώνες; Μήπως κουτοπόνηρους; Και τι μήνυμα θα τους έστελνε ο εκθρονισμένος βασιλιάς, ανήμερα των γενεθλίων του, αν δεν τον είχαν μπλοκάρει;

Κάτι μου λέει μέσα μου ότι θα τους έλεγε: “Σιχαίνομαι τα Χριστούγεννά σας! Πάψτε να εκμεταλλεύεστε το όνομά μου για να κάνετε τα κέφια σας! Δεν σας γνωρίζω, όπως κι εσείς δεν με γνωρίσατε ποτέ και δεν καταλάβατε τα λόγια μου!”

“Μα και πώς θα καλούσαμε το Χριστό στο τραπέζι την ημέρα των γενεθλίων του, αφού, σύμφωνα με το ‘Πιστεύω’, τώρα βρίσκεται στον ουρανό στα δεξιά του Πατρός;” , θα ερωτήσουν οι καλύτεροι μεταξύ των εορταζόντων.

Δεν μιλάω για σωματική παρουσία. Μιλάω για το πνεύμα του Χριστού που έχουμε εκδιώξει από ανάμεσά μας.

Ναι, “Χριστιανοί” μου, έχουμε εκδιώξει το Χριστικό πνεύμα έξω και μακριά από τις καρδιές μας. Και ποιο είναι το Χριστικό πνεύμα;

Είναι το πνεύμα της αγάπης και της ειρήνης, της συγχώρησης και της συμφιλίωσης, της ελπίδας και της πίστης, της ελευθερίας και της αφοβίας, της εντιμότητας και του αλληλοσεβασμού, της ταπεινότητας και της αυτάρκειας. της εντιμότητας και της αλήθειας. Είναι πνεύμα της ευγνωμοσύνης προς τον Δημιουργό που μας έδωσε τον παράδεισο της γης με όλα τα αγαθά της για να τα μοιραστούμε και να τα απολαύσουμε και όχι για να τ’ αρπάξουμε και να τα οικειοποιηθούμε.

Όταν σε κάθε γωνιά του πλανήτη υπάρχει βία και αιματοχυσία, όταν υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από την πείνα, όταν οι επιστήμονες εκπορνεύουν την επιστήμη τους για να κατασκευάζουν εις το διηνεκές “έξυπνα” δολοφονικά όπλα – συμβατικά, πυρηνικά, βιολογικά, χημικά κ.α. – ενώ οι αυτοαποκαλούμενοι Χριστιανοί σιωπαίνουν, τότε δεν δικαιούνται να γιορτάζουν Χριστούγεννα. Το μόνο που δικαιούνται είναι ένα πένθιμο οικουμενικό μνημόσυνο, όπου αντί για στολίδια και λαμπιόνια τα χριστουγεννιάτικα δένδρα όπου γης θα καλύπτονται από μαύρες σημαίες.

Το πιάσατε το νόημα “Χριστιανοί” Φαρισαίου και Υποκριτές; attikanea.info