Στάθης Αντωνάς: Με φόρα από τη Ρόδο, για να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας! Ο 25χρονος Στάθης Αντωνάς από τις Καλυθιές, που διαγράφει νίκες στα ρινγκ της Αγγλίας

 

Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη. Έξι  χρυσά μετάλλια  ως πρωταθλητής Ελλάδος Παίδων, μαζί και διεθνείς διακρίσεις…. 

Το 2018 πήρε το πρωτάθλημα Ανδρών για την Α' κατηγορία, που είναι μεγάλη τιμή για τη Ρόδο και το 2019 το πανελλήνιο  πρωτάθλημα για τους κάτω των 22 ετών, ήταν... ερασιτέχνης πυγμάχος στον σύλλογο «Κολοσσός Καλυθιών» που ιδρύθηκε  το 1998, με  τον Μπάμπη Στατιού, τον προπονητή του στη Ρόδο, στον οποίο λέει ότι οφείλει  ό,τι είναι σήμερα…

Και τώρα αυτός ο πρωταθλητής Ελλάδος στοχεύει να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής στο επαγγελματικό, εγκαταστάθηκε στην Αγγλία και κυνηγά το όνειρό του. Και το κυνηγά με πάθος, με επιμονή, και αφοσίωση όπως όλοι οι αποφασισμένοι για κάτι μεγάλο, σ' αυτή τη ζωή.

Το «Καλυθενάκι», όπως μου αυτοπροσδιορίστηκε, που στην Αγγλία στους επαγγελματικούς αγώνες γίνεται ο «Κολοσσός τζούνιορ»- για να θυμίζει τη Ρόδο- έχει ψυχή, έχει κότσια και δουλεύει σκληρά. Θα φύγει τη Δευτέρα να δώσει αγώνες στην Αγγλία και θα ξαναγυρίσει, μέχρι να επιστρέψει εκεί από Σεπτέμβρη, στο μέρος όπου χτυπά η καρδιά της πυγμαχίας, που μπορεί να ονειρεύεται ως σύγχρονος Διαγόρας νίκες και επιτεύγματα.
Στο Φαληράκι τον συνάντησα,  να κρατά απόσταση από την τρέχουσα ζωή των διακοπών. Είναι ταγμένος, τέλος! Γιατί διάλεξες την Αγγλία;

Γιατί στην Ελλάδα οι επαγγελματικοί αγώνες δεν είναι τόσο διαδεδομένοι. Πριν δύο εβδομάδες, ωστόσο, ήρθα κι έπαιξα στην Αθήνα.

Όπου κέρδισες με νοκ άουτ, στον πρώτο γύρο! Το να τον ξαπλώσεις κάτω, με τη μία, είναι άγριο πράγμα. Δεν ανησυχείς για εκείνον, εκείνη τη στιγμή;
Ναι, ανησυχείς, πας κοντά να δεις μήπως έχει πάθει κάτι. Είναι επικίνδυνο άθλημα η πυγμαχία, όπως και να το κάνουμε.

Γιατί δεν έμεινες στη Ρόδο;
Αν έμενα στη Ρόδο, δεν θα ασχολιόμουν σοβαρά με το άθλημα. Η Ρόδος με την ομορφιά της και τους πειρασμούς της δεν σ’ αφήνει εύκολα να ασχοληθείς με κάτι που χρειάζεται απόλυτη αφοσίωση. Πολλοί είναι αυτοί στην Αγγλία που μας ζηλεύουν για το πώς ζούμε εμείς εδώ, αλλά αν θέλεις να διακριθείς, πρέπει να πας στην Αγγλία ή την Αμερική που είναι οι πρώτες χώρες  στους επαγγελματικούς αγώνες και να τους πεις αυτό που τους είπα εγώ όταν πήγα.

Τους είπα, «είμαι επαγγελματίας πλέον, θέλω να προπονηθώ, θέλω να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής»! Έτσι, καρφί τα είπα. Μου γνώρισαν τον προπονητή που προπονεί τους επαγγελματίες και ο γιός του μέχρι πριν από τρία χρόνια είχε τον βρετανικό τίτλο, κάτι που θεωρείται πολύ σημαντικό εκεί. Με είδε σ’ έναν χαλαρό αγώνα και από τότε είναι ο προπονητής μου. Τα παράτησα όλα κι έφυγα στα τυφλά, χωρίς να με περιμένει κανείς.

Πήγα πρώτα σε σχολή στην Αθήνα, όπου έκατσα ένα μήνα και είδα ότι αυτά που μπορώ να κάνω δεν είναι πολύ διαφορετικά από της Ρόδου. Γι’ αυτό έφυγα για  Αγγλία, την παραμονή της πρωτοχρονιάς φέτος. Πήγα κι έμεινα στον ξάδελφό μου, έκατσα μία εβδομάδα στο Λονδίνο. Βρήκα τη σχολή μου στο Πρέστονκαι όταν πήγα πλήρωσα το πρώτο μάθημα, αγωνίστηκα και τους άφησα να αναρωτηθούν εκείνοι για εμένα. Η ζωή μου είναι σχολή και αγώνες. Σήμερα που μιλάμε, με δείχνει η Cosmote, θα δείξει τον αγώνα του νοκ άουτ, στην Αθήνα.

Το περίμενες παιδάκι όταν ξεκινούσες; Το περίμεναν οι δικοί σου άνθρωποι;
Ο πατέρας μου με πήγε πέντε χρονών στον προπονητή μου, τον Μπάμπη Στατιού που αμέσως μίλησε για Ολυμπιάδα. Ως ερασιτέχνης, μπορείς να αγωνιστείς στην Ολυμπιάδα. Αν μου δοθεί  η ευκαιρία να παίξω σε προολυμπιακό τουρνουά που είναι η διάκριση για την Ολυμπιάδα, θα πάω. Κι ίσως βρεθώ στην Ολυμπιάδα του 2024. Ο Μπάμπης μ’ έμαθε να ονειρεύομαι. Σε δύο χρόνια θα έχω τίτλο, ως επαγγελματίας. Πιστεύω σ’  εμένα. Κι αν δεν το πετύχω να μη με λένε, Στάθη.

Η Ρόδος τι είναι, μια μικρή κουκίδα στο χάρτη. Να τη δοξάσουμε! Ξέρεις πώς είναι το παρατσούκλι μου στην Αγγλία, όταν παίζω αγώνες; «Κολοσσός  τζούνιορ». Να καταλαβαίνουν ότι Κολοσσός ίσον  Ρόδος. Η καραντίνα των δύο χρόνων μ’ έκανε να αναρωτηθώ τι κάνω. Και όλα γίνανε γρήγορα. Πήγα ξένος σε άλλη χώρα, βρήκα  σχολή, προπονητή και μάνατζερ μέσα σε μία εβδομάδα. Η πυγμαχία για εμένα είναι το σχολείο μου.

Ό,τι έμαθα στη ζωή το έχω μάθει μέσα από αυτήν. Σου μαθαίνει να είσαι κύριος. Τεράστιο σχολείο, όπως είναι γενικά ο αθλητισμός. Τα παιδιά πρέπει να μπουν στον αθλητισμό, να ξεφύγουν από τα ηλεκτρονικά. Ο πατέρας μου, ο Λευτέρης Αντωνάς, η μητέρα μου, η Όλγα Καρύπη, ο αδελφός μου, ο Σταμάτης ήταν κι αυτός πρωταθλητής Ελλάδος στην πυγμαχία. Σταμάτησε εδώ και πέντε χρόνια, κι έχω και μία αδελφή, την  Κατερίνα, σε λίγο θα είναι περήφανοι για εμένα. Έφυγα με τη σκέψη ότι «τώρα φεύγω και στεναχωριέστε, αλλά όταν θα πετύχω αυτό που έχω στο μυαλό μου, θα βάλετε τα κλάματα...».

 

Κάνει δύο προπονήσεις την ημέρα! Μποξ το πρωί, προπόνηση γυμναστηρίου το απόγευμα, θα βάλει και μία τρίτη την ημέρα, για τρέξιμο, τώρα που θα γυρίσει στην Αγγλία. Και το μέλλον διαγράφεται λαμπρό. Όχι γιατί έχει ταλέντο στην πυγμαχία. Μου λέει ότι το ταλέντο δεν φτάνει. Γιατί δουλεύει σκληρά για να συμβεί αυτό!

 rodiaki.gr