Ωστόσο, αυτή είναι η γωνία στην οποία έχει στριμωχτεί η Ιολογία και η Θεωρία των Μικροβίων ( Germ Theory). Προκειμένου να ισχυριστεί ένα συγκεκριμένο σωματίδιο ότι είναι "ιός" και μπορεί να προκαλέσει τα συμπτώματα της ασθένειας που συνδέονται με αυτό, η λογική υπαγορεύει ότι πρέπει να διαχωριστεί πλήρως από όλες τις άλλες πιθανές μεταβλητές/παράγοντες προκειμένου να αποδειχθεί ότι το συγκεκριμένο σωματίδιο είναι πράγματι η αιτία της ασθένειας. Αυτός είναι ο μόνος λογικός τρόπος για να αποδειχθεί ότι κανένα άλλο σωματίδιο στο δείγμα δεν θα μπορούσε να είναι η αιτία της νόσου και, στην περίπτωση της γονιδιωματικής, ότι οι αλληλουχίες DNA/RNA ανήκουν μόνο στο συγκεκριμένο σωματίδιο που πιστεύεται ότι είναι "ιός".
Μπορούμε να μάθουμε αν είναι δυνατός ο πλήρης καθαρισμός/απομόνωση εξετάζοντας την έρευνα για τα εξωσώματα και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται. Οι "ιοί" θεωρούνται εξωσώματα με κάθε έννοια της λέξης, καθώς είναι πανομοιότυπα σε μέγεθος, σχήμα και εμφάνιση. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό/απομόνωση των εξωσωμάτων είναι οι ίδιες που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνται για τους "ιούς", αλλά οι οποίες δεν γίνονται ποτέ, ιδίως ελλείψει τοξικών διαδικασιών κυτταροκαλλιέργειας. Αυτές οι μέθοδοι θεωρούνται οι καλύτερες διαθέσιμες μέθοδοι καθαρισμού/απομόνωσης σήμερα.
Ας δούμε εν συντομία μερικές από αυτές:
--> Πρόσφατες εξελίξεις και προκλήσεις στην ανάκτηση και τον καθαρισμό των κυτταρικών εξωσωμάτων (exosomes)
"Αν και έχουν διερευνηθεί διάφορες προσεγγίσεις για τον διαχωρισμό, τον καθαρισμό και την ανάλυση των εξωσωμάτων, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία μεθοδολογία που να παρέχει αρκετή ευρωστία όσον αφορά την απόδοση καθαρισμού, την επιλεκτικότητα και την αναπαραγωγιμότητα. Στην πραγματικότητα, λόγω των εγγενών βιοχημικών ιδιοτήτων αυτών των κυστιδίων και των τεράστιων διαφορών μεταξύ τους που εξαρτώνται από τη μήτρα από την οποία λαμβάνονται, συνήθως χρειάζεται να προσαρμοστεί ένας συνδυασμός τεχνικών για να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα καθαρισμού. Υπό αυτή την έννοια, έχουν μελετηθεί και προταθεί διάφορες φυσικές ή/και χημικές μεθοδολογίες για την επίτευξη καλής απόδοσης καθαρισμού των εξωσωμάτων. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να καθορίσει την τρέχουσα κατάσταση της τεχνολογίας στις στρατηγικές απομόνωσης εξωσωμάτων τονίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα καθεμιάς από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές, ενώ παράλληλα παρουσιάζει μια προοπτική για το μέλλον αυτού του σημαντικού θέματος."
"Επιπλέον, προκύπτουν πολλές προκλήσεις κατά την απομόνωση αυτών των σωματιδίων που απαντούν στη φύση. Για παράδειγμα, τα εξωσώματα ανήκουν σε έναν μεγάλο τομέα εξωκυτταρικών κυστιδίων, ορισμένα από τα οποία παρουσιάζουν αλληλεπικαλυπτόμενες φυσικοχημικές ιδιότητες 55. Επιπλέον, τα ίδια τα εξωσώματα παρουσιάζουν μεγάλη ετερογένεια ως προς το μέγεθος, το φορτίο και τους επιφανειακούς δείκτες".
--> 2.1. Υπερφυγοκέντρηση
"Το σημερινό χρυσό πρότυπο για την απομόνωση των εξωσωμάτων είναι η υπερφυγοκέντρηση [ 58 ]. Ως γνωστόν, η τεχνική αυτή εκμεταλλεύεται την αρχή της κίνησης των σωματιδίων λόγω της βαρυτικής επιτάχυνσης σε ένα αδρανειακό πεδίο [59]. Η διαφορική υπερφυγοκέντρηση και η υπερφυγοκέντρηση βαθμίδας πυκνότητας συγκαταλέγονται μεταξύ των συνηθέστερα χρησιμοποιούμενων μεθόδων υπερφυγοκέντρησης για την απομόνωση εξωσωμάτων [60].
Η διαφορική υπερφυγοκέντρηση είναι ευρέως γνωστή ως μέθοδος σφαιροποίησης, επειδή επιτρέπει τη λήψη σφαιριδίων που περιέχουν εξωσώματα. Αναφέρεται επίσης ως η απλή μέθοδος υπερφυγοκέντρησης, δεδομένου ότι απαιτεί μόνο μερικά στάδια υπερφυγοκέντρησης [61]. Μέχρι σήμερα, αυτή είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος για την απομόνωση εξωσωμάτων και έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε διάφορα βιολογικά υγρά και μέσα κυτταροκαλλιέργειας [62, 63]. Κατά τη διαφορική υπερφυγοκέντρηση, τα εξωσώματα διαχωρίζονται με βάση την πυκνότητα και το μέγεθός τους. Συνεπώς, αναμένεται επιμόλυνση από άλλα κυστίδια, μόρια ή σωματίδια που επικαλύπτονται σε αυτές τις παραμέτρους. Για να μειωθεί η παρουσία κυτταρικών υπολειμμάτων και μεγάλων κυστιδίων, απαιτούνται βήματα καθαρισμού πριν από τη σφαιροποίηση των εξωσωμάτων [64, 65, 66]".
"Σύμφωνα με αυτά τα αποτελέσματα, μια συγκεκριμένη δύναμη g δεν σφαιροποιεί τα εξωσώματα με την ίδια αποτελεσματικότητα σε διαφορετικούς τύπους ρότορα και ο χρόνος φυγοκέντρησης πρέπει να λαμβάνεται κατάλληλα υπόψη. Διαφορετικά, η καθαρότητα του δείγματος, η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και η απόδοση των εξωσωμάτων θα διακυβευθούν [68]."
"Πρέπει να σημειωθεί ότι η δύναμη g που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια των πρωτοκόλλων υπερφυγοκέντρησης έχει σημαντική επίδραση στην καθαρότητα και την απόδοση των εξωσωμάτων [75]. Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί ότι η αποτελεσματικότητα της καθίζησης των εξωσωμάτων διαφέρει μεταξύ των κυτταρικών σειρών".
"Ωστόσο, όπως έχει αναφερθεί, η μέθοδος αυτή δεν είναι ειδική και η επιμόλυνση με άλλα εξωκυτταρικά κυστίδια είναι αναπόφευκτη. Εάν το πρωτόκολλο δεν είναι καλά τυποποιημένο και προσαρμοσμένο (όσον αφορά τον χρόνο και τη βαρυτική δύναμη) στα χαρακτηριστικά του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού, η απομόνωση των εξωσωμάτων δεν θα είναι συνεπής και θα σημειώνονται αναπόφευκτα απώλειες [59]."
--> 2.2. Στρατηγικές που βασίζονται στη διήθηση
"Η υπερδιήθηση είναι μια άλλη διαθέσιμη τεχνική για τη λήψη εμπλουτισμένων δειγμάτων εξωσωμάτων από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κυτταροκαλλιέργειας και των βιολογικών υγρών 91. Κατά τη διαδικασία αυτή, τα εξωκυτταρικά κυστίδια που αιωρούνται σε διάλυμα μπορούν να διαχωριστούν με βάση το μέγεθος ή το μοριακό βάρος. Συνήθως, εφαρμόζονται διαφορετικές δυνάμεις για να περάσουν (ή να συγκρατηθούν) από μια επιλεκτική μεμβράνη. Η φυγόκεντρος δύναμη, η πίεση ή το κενό εφαρμόζονται συνήθως για την υπερδιήθηση μέσω μιας μεμβράνης που συνήθως κατασκευάζεται από υλικά χαμηλής συγγένειας με πρωτεΐνες".
"Παρ' όλα αυτά, η υπερδιήθηση, ένα απλό πρωτόκολλο, δεν είναι σε θέση να απομονώσει μόνο τα εξωσώματα, καθώς στο προϊόν που προκύπτει θα υπάρχουν επίσης μικροκυψελίδες και αποπτωτικά σώματα. Επιπλέον, μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών υψηλής αφθονίας, που μιμούνται το μέγεθος ή το μοριακό βάρος των εξωσωμάτων, θα βρεθούν επίσης στο διάλυμα που προκύπτει. Η εν λόγω επιμόλυνση προκύπτει από τα φυσικά όρια της διαδικασίας και τις επικαλυπτόμενες ιδιότητες των σωματιδίων στη μήτρα που υφίσταται επεξεργασία. Επιπλέον, οι επιδράσεις της εφαρμοζόμενης δύναμης και της επαφής με τη μεμβράνη στα εξωσώματα πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω. Πιθανή παραμόρφωση και απώλειες εξωσωμάτων λόγω εξώθησης και πρόσδεσης στη μεμβράνη αναμένονται [104]."
--> 2.3. Καθίζηση
"Η καθίζηση των εξωσωμάτων είναι μια τεχνική που αναπτύχθηκε πρόσφατα και αποτελεί πλέον τη δεύτερη πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδο απομόνωσης μετά την υπερφυγοκέντρηση, πιθανότατα επειδή είναι αρκετά εύκολη στην εκτέλεση και δεν απαιτεί εξειδικευμένο ή ακριβό εξοπλισμό [68]. Η τεχνική αυτή αναπτύχθηκε αρχικά για την απομόνωση ιών και άλλων μακρομορίων, αλλά τα εξωσώματα μπορούν επίσης να καθιζάνουν από βιολογικά υγρά χρησιμοποιώντας τις ίδιες αρχές [115]. Οι περισσότερες μέθοδοι καθίζησης συνίστανται στην ανάμιξη του δείγματος, το οποίο μπορεί να είναι είτε βιολογικό υγρό είτε μέσο κυτταροκαλλιέργειας, με ένα υδρόφιλο πολυμερές. Μετά την ανάμιξη, το δείγμα επωάζεται κατά τη διάρκεια της νύχτας στους 4ºC και στη συνέχεια χρησιμοποιείται φυγοκέντρηση χαμηλής ταχύτητας για την καταβύθιση των εξωσωμάτων, τα οποία αργότερα επαναιωρούνται στο προτιμώμενο ρυθμιστικό διάλυμα για περαιτέρω ανάλυση [116]. Η πρωταμίνη, το οξικό νάτριο και οι οργανικοί διαλύτες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τις διαδικασίες καθίζησης [117], [118]".
"Φαίνεται να υπάρχει συναίνεση ότι οι μέθοδοι που βασίζονται στην καταβύθιση αποδίδουν τον υψηλότερο αριθμό εξωκυτταρικών κυστιδίων, αλλά με χαμηλή καθαρότητα, όπως διαπιστώθηκε σε σύγκριση με τις μεθόδους που βασίζονται σε στήλες [116]. Έτσι, μια άλλη προσέγγιση συνίσταται στην ενσωμάτωση αυτών των μεθόδων μετά την καταβύθιση για τον περαιτέρω καθαρισμό του δείγματος".
"Παρ' όλα αυτά, η χαμηλή καθαρότητα αποτελεί βασικό μειονέκτημα. Η συναπομόνωση μη κυψελιδικών προσμίξεων, όπως λιποπρωτεΐνες και σύμπλοκα ριβονουκλεοπρωτεϊνών, αλβουμίνες, ανοσοσφαιρίνες και άλλες διαλυτές πρωτεΐνες, είναι αναπόφευκτη [126]. Αναμένεται επίσης επιμόλυνση με άλλα κυστίδια. Δυστυχώς, η επιμόλυνση αυτή μπορεί να παρεμποδίσει την περαιτέρω βιοχημική και ανοσολογική ανάλυση. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάγκη για περαιτέρω καθαρισμό έχει δημιουργήσει τροποποιημένα πρωτόκολλα που περιλαμβάνουν στάδια καθαρισμού πριν και μετά την απομόνωση, επιμηκύνοντας τις αρχικά γρήγορες διαδικασίες [127] και αυξάνοντας επίσης τον φόρτο εργασίας και το κόστος".
"Εκτός από τη συναπομόνωση μη κυψελιδικών προσμίξεων και άλλων κυστιδίων, πρόσφατες μελέτες έχουν διαπιστώσει συσσωμάτωση εξωσωμάτων μετά από καθίζηση [128, 129]. Τα συσσωματώματα των εξωσωμάτων μπορεί επίσης να παρεμποδίζουν την ανάλυση σε μεταγενέστερο στάδιο".
--> 3. Το μέλλον των διαδικασιών απομόνωσης εξωσωμάτων
Η απομόνωση των εξωσωμάτων παραμένει μια πρόκληση για τη βιοϊατρική έρευνα. Δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση σχετικά με το ποια τεχνική καθαρισμού παράγει τα καλύτερα αποτελέσματα και υπάρχει έντονος ανταγωνισμός στον τομέα. Επιπλέον, η ακριβής σύγκριση μεταξύ των μεθόδων δεν μπορεί να γίνει εύκολα λόγω της εγγενούς πολυπλοκότητας των εξωσωμάτων".
"Επιπλέον, η συναπομόνωση των επιμολυντών θα πρέπει να είναι ελάχιστη, δεδομένου ότι η επιμόλυνση είναι η πιο συχνή επιπλοκή των σημερινών τεχνικών απομόνωσης [58]. Σχεδόν πάντοτε, συμβαίνει συνδιαχωρισμός άλλων κυστιδίων και μη κυστιδιακών μορίων, παρεμποδίζοντας τη σύγκριση δεδομένων μεταξύ ερευνητικών εργαστηρίων [123].
Παρόλο που η υπερφυγοκέντρηση αποτελεί σήμερα το χρυσό πρότυπο για την απομόνωση των εξωσωμάτων. Δεν υπάρχει ιδανική μέθοδος που να ταιριάζει σε όλους τους σκοπούς. Η επιλογή της διαδικασίας εξαρτάται συνήθως από τις δυνατότητες και τους πόρους κάθε ερευνητικής ομάδας και πρέπει να γίνουν θυσίες όσον αφορά την ανάκτηση, την καθαρότητα ή τον φόρτο εργασίας. Επιπλέον, η μεταγενέστερη ανάλυση μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο από την τεχνική απομόνωσης που επιλέγεται [90]. Υπό αυτή την έννοια, η τελική επιλογή της καταλληλότερης τεχνικής για την απομόνωση και τον καθαρισμό των εξωσωμάτων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις που μπορεί να ασκήσει η μεθοδολογία στην ακεραιότητα του δείγματος, ιδίως για την προβλεπόμενη τελική χρήση. Για παράδειγμα, οι τεχνικές ανάκτησης όπως η υπερφυγοκέντρηση και η διήθηση τείνουν να αποδίδουν έναν πληθυσμό κυστιδίων σε σχήμα "πιατάκι" ή "ξεφουσκωμένης μπάλας ποδοσφαίρου" που μπορεί να μην είναι πλέον χρήσιμα [157]. Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη η ακεραιότητα του εξωσωματικού φορτίου για την αποκάλυψη των ειδικών λειτουργιών και βιοδεικτών των εξωσωμάτων, ακόμη και όταν δεν υπάρχει εμφανής αποικοδόμηση [158]. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις τεχνικές μικρορευστοποίησης ή μετά την απομόνωση, όταν τα εξωσώματα αποθηκεύονται υπό κατάψυξη ή άλλες σκληρές συνθήκες [159]."
--> 4. Συμπερασματικές παρατηρήσεις
"Σήμερα χρησιμοποιούνται διαφορετικές στρατηγικές για την απομόνωση και τον καθαρισμό των εξωσωμάτων, η επιλογή των οποίων εξαρτάται από την επιδιωκόμενη εφαρμογή του εξωσωματικού εκχυλίσματος. Μέχρι σήμερα, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί μια στρατηγική που αποδίδει την υψηλότερη ποιότητα και τις καλύτερες ιδιότητες των απομονωμένων εξωσωμάτων και συνήθως απαιτείται συνδυασμός των διαφόρων μεθοδολογιών για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων."
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6972601/#!po=13.6667
--> Περίληψη:
Παρόλο που υπάρχουν πολλές διαφορετικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό, δεν υπάρχει καμία μεθοδολογία που να παρέχει αρκετή ευρωστία όσον αφορά την απόδοση καθαρισμού, την επιλεκτικότητα και την αναπαραγωγιμότητα
Συνήθως πρέπει να προσαρμόζεται ένας συνδυασμός τεχνικών για την επίτευξη των επιθυμητών αποτελεσμάτων καθαρισμού
Τα εξωσώματα ανήκουν σε ένα μεγάλο τομέα εξωκυτταρικών κυστιδίων, ορισμένα από τα οποία παρουσιάζουν αλληλεπικαλυπτόμενες φυσικοχημικές ιδιότητες
Επιπλέον, τα ίδια τα εξωσώματα παρουσιάζουν μεγάλη ετερογένεια ως προς το μέγεθος, το φορτίο και τους επιφανειακούς δείκτες
Το σημερινό "χρυσό πρότυπο" για την απομόνωση των εξωσωμάτων είναι η υπερφυγοκέντρηση
Αναμένεται επιμόλυνση από άλλα κυστίδια, μόρια ή σωματίδια που επικαλύπτονται
Χωρίς την κατάλληλη δύναμη g, η καθαρότητα του δείγματος, η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και η απόδοση των εξωσωμάτων θα διακυβευθούν
Η δύναμη g που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια των πρωτοκόλλων υπερφυγοκέντρησης έχει σημαντική επίδραση στην καθαρότητα και την απόδοση των εξωσωμάτων
Η υπερφυγοκέντρηση δεν είναι ειδική και η επιμόλυνση με άλλα εξωκυτταρικά κυστίδια είναι αναπόφευκτη
Η υπερδιήθηση δεν είναι ικανή να απομονώσει μόνο τα εξωσώματα, καθώς μικροκυψελίδες και αποπτωτικά σώματα θα είναι επίσης παρόντα στο προϊόν που προκύπτει
Μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών υψηλής αφθονίας, που μιμούνται το μέγεθος ή το μοριακό βάρος των εξωσωμάτων, θα βρεθούν επίσης στο διάλυμα που προκύπτει
Η μόλυνση αυτή προκύπτει από τα φυσικά όρια της διαδικασίας και τις επικαλυπτόμενες ιδιότητες των σωματιδίων στη μήτρα που υφίσταται επεξεργασία
Οι μέθοδοι καταβύθισης συνίστανται στην ανάμιξη του δείγματος, το οποίο μπορεί να είναι είτε βιολογικό υγρό είτε μέσο κυτταροκαλλιέργειας, με ένα υδρόφιλο πολυμερές
Φαίνεται να υπάρχει συναίνεση ότι οι μέθοδοι που βασίζονται στην καταβύθιση αποδίδουν τον μεγαλύτερο αριθμό εξωκυτταρικών κυστιδίων, αλλά με χαμηλή καθαρότητα
Η χαμηλή καθαρότητα αποτελεί βασικό μειονέκτημα καθώς είναι αναπόφευκτη η συναπομόνωση μη κυψελιδικών προσμίξεων όπως λιποπρωτεΐνες και σύμπλοκα ριβονουκλεοπρωτεϊνών, αλβουμίνες, ανοσοσφαιρίνες και άλλες διαλυτές πρωτεΐνες και αναμένεται επίσης επιμόλυνση με άλλα κυψελίδια.
Τα εξωσώματα συσσωματώνονται μετά την καταβύθιση, γεγονός που μπορεί επίσης να επηρεάσει την ανάλυση σε επόμενο στάδιο.
Η απομόνωση των εξωσωμάτων παραμένει μια πρόκληση για τη βιοϊατρική έρευνα και δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση σχετικά με το ποια τεχνική καθαρισμού παράγει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Η ακριβής σύγκριση μεταξύ των μεθόδων δεν μπορεί να γίνει εύκολα λόγω της εγγενούς πολυπλοκότητας των εξωσωμάτων.
Η επιμόλυνση είναι η πιο κοινή επιπλοκή των σημερινών τεχνικών απομόνωσης
Σχεδόν πάντοτε παρατηρείται συν-απομόνωση άλλων κυστιδίων και μη κυστιδιακών μορίων
Δεν υπάρχει ιδανική μέθοδος που να ταιριάζει σε όλους τους σκοπούς και πρέπει να γίνουν θυσίες όσον αφορά την ανάκτηση, την καθαρότητα ή το φόρτο εργασίας
Μέχρι σήμερα, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί μια στρατηγική που να αποδίδει την υψηλότερη ποιότητα και ιδιότητες των απομονωμένων εξωσωμάτων
Λάβετε υπόψη ότι τα εξωσώματα και οι "ιοί" είναι σχεδόν πανομοιότυπα από κάθε άποψη. Στην πραγματικότητα, τα εξωσώματα έχουν αποκληθεί "μη μολυσματικοί ιοί". Η κύρια διαφορά είναι ότι η έρευνα των εξωσωμάτων επιχειρεί τακτικά τον καθαρισμό με μία ή περισσότερες μεθόδους, ενώ η ιολογία όχι. Τούτου λεχθέντος, οι τρεις μέθοδοι που συζητήθηκαν παραπάνω υποφέρουν όλες αναπόφευκτα από μόλυνση από άλλα σωματίδια καθώς και από πιθανές βλάβες στα σωματίδια του δείγματος. Οι δυνάμεις και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα δείγματα δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε συναντούν στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας τρόπος να πούμε ότι τα σωματίδια που προκύπτουν είναι στην ίδια μορφή που είχαν αρχικά κατά την έναρξη της διαδικασίας καθαρισμού/απομόνωσης.
Ο καθαρισμός/απομόνωση αυτών των σωματιδίων είναι ένα αδύνατο έργο. Ίσως μάλιστα να είναι άδικο να ζητάμε κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η λογική δεν ασχολείται με το δίκαιο. Για να αποδειχθεί ότι ένας "ιός" υπάρχει και προκαλεί μια συγκεκριμένη ασθένεια, πρέπει πρώτα να καθαριστεί/απομονωθεί πλήρως από ένα αμετάβλητο δείγμα.
Δυστυχώς για την Ιολογία/Θεωρία των μικροβίων, έχουν την αξιοζήλευτη ευθύνη να αποδείξουν ότι μπορεί να γίνει πλήρης καθαρισμός/απομόνωση σωματιδίων που θεωρούνται "ιοί". Κανένα συμπέρασμα για οποιοδήποτε σωματίδιο ως "ιό" δεν μπορεί να εξαχθεί μέχρι να γίνει αυτό το λογικό βήμα. Μέχρι σήμερα, έχουν αποτύχει να το κάνουν κάθε φορά.
------------------
Δικτυογραφία :
Is Complete Purification/Isolation of a “Virus” Even Possible? – ViroLIEgy
https://viroliegy.com/2021/09/20/is-complete-purification-isolation-of-a-virus-even-possible/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.