Ως πολιτικό ον, με τίποτα δεν μπορώ να συνυπογράψω το χθεσινό ψήφισμα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας. Αν θέλουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να σταματήσουν την τραγωδία που συντελείται στην Ουκρανία, αλλά... και να προστατεύσουν όλη την Ευρώπη και την ανθρωπότητα, από τις φοβερές καταστροφές που έρχονται, υπάρχει τρόπος. Και αυτός δεν είναι άλλος από την αναγνώριση του θεμιτού συμφέροντος ασφαλείας της Ρωσίας να μη φτάσει το ΝΑΤΟ στα περίχωρα της Μόσχας, να αποκτήσει η Ουκρανία ένα ουδέτερο στάτους και να τηρηθούν έστω και πολύ μερικά οι υποσχέσεις που δόθηκαν στην ΕΣΣΔ σε αντάλλαγμα της συγκατάθεσής της στη γερμανική ενοποίηση.
Θα περίμενα από αυτούς που κάθονται στις καρέκλες που κάθισαν ο στρατηγός Ντε Γκωλ, ο Καγκελάριος Βίλυ Μπραντ, αλλά και ο Πρωθυπουργός μας Ανδρέας Παπανδρέου να έχουν το θάρρος να την πουν αυτή την εντελώς στοιχειώδη αλήθεια και να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση, αντί να συμπράττουν, σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο Ανατολής-Δύσης, που τελειώνει την Ευρώπη, εγκαθιστά στην ήπειρό μας ένα ολοκληρωτικό καθεστώς νεομακαρθισμού, απειλεί να προκαλέσει παγκόσμιο Κραχ, εμπεριέχει τον κίνδυνο παγκόσμιας πυρηνικής καταστροφής και τη βεβαιότητα της οικολογικής καταστροφής της ανθρωπότητας.
Δεν έχω ασφαλώς την απαίτηση από το σημερινό, σπιθαμιαίο πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας να κάνει μια μεγάλη διεθνή πολιτική όπως αυτή που έκανε στο παρελθόν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά τουλάχιστο βρε αδερφέ, ας μην γίνονται βασιλικότεροι του Βασιλέως, πρωταγωνιστώντας στην καταστροφή του ελληνισμού, για να εξυπηρετήσουν τις δυνάμεις που φαίνεται να τους ελέγχουν. Ούτε ένα όχι δεν μπορούν να πουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.