O άνθρωπος του Θεού: Μια ταινία αριστούργημα με βαθύτερα πνευματικά νοήματα! Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής

Πριν από μήνες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την ταινία ο άνθρωπος του Θεού! Εξέδραμα, στην περιοχή των Νέων Πόρων Πιερίας, να την παρακολουθήσω με μεγάλες προσδοκίες, σε θερινό κινηματογράφο, που επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω! Ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου! Ήταν χάρμα ιδέσθαι! Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν το αριστούργημα αυτό!! Η ταινία περικλείει βαθύτερα νοήματα της ορθόδοξης πίστης της μόνης αληθινής πίστης. Αν δεν έχεις βιώσει κάποιες καταστάσεις στην καθημερινότητα σου που συνάδουν με το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα αδυνατεί να καταλάβεις το μεγαλείο της ταινίας(γονυκλισίες, πραγματική νοερά προσευχή, άδολη αγάπη)!...

 Καταρχήν, αναδεικνύει το πνεύμα της ταπεινότητας και υπομονής που πρέπει να διαθέτει ο πραγματικός Χριστιανός Ορθόδοξος! Χαρακτηριστικά, ο Άγιος Νεκτάριος, που τον υποδύεται με μέγιστη επιτυχία ο ηθοποιός Σερβετάς, ενώ επαινείταιαπό πολλούς για τα πνευματικά του χαρίσματα του και ότι γι’ αυτό πρέπει να ανακηρυχθεί Πατριάρχης Ιεροσολύμων, αρκείται στα λίγα και απαντάει ότι αυτός δεν είναι αυτοσκοπός του και ότι αν το επιθυμεί ο Θεός θα πραγματοποιηθεί!

Δηλαδή συν τοις άλλοις πέρα από την ταπεινότητα και την υπομονή που ήτανφανεράχαρακτηριστικάγνωρίσματα στο πρόσωπο του Αγίου Νεκταρίου φανερώνεται, στην ταινία και η εμπιστοσύνη που είχε στην πρόνοια του Θεού, που μεριμνά, αγαπά και φροντίζει για μας ως Δημιουργός μας! Επιπρόσθετα, τονίζεται ότι για να βελτιωθεί η κοινωνία, πρέπει πρώτα εμείς να δώσουμε το καλό παράδειγμα!

 Επίσης, προβάλλει τη συγχωρητική διάθεση και την αγάπη που πρέπει να έχουμε όλοι μας απέναντι στους συνανθρώπους μας ακόμα και αν μας έχουν βλάψει, που δυστυχώς στη σύγχρονη κοινωνία είναι ουτοπία καθώς ως επί το πλείστον έχουμε αισθήματα κακιάς και μίσους απέναντι σε αυτούς που μας έχουν προσβάλλει,έστω και λίγο, καθότι δρούμε εγωιστικά!! Δεν  νοείται να ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε και λατρεύουμε τον Θεό και παράλληλα να είμαστε ασυγκίνητοι και απαθείς στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος και να μη το βοηθάμε ποικιλοτρόπως (υλική βοήθεια και ψυχολογική στήριξη)!

Αντιθέτως, ο Άγιος Νεκτάριος στην ταινία, αλλά και στην πραγματικότητα, μνημόνευε  στην προσευχή του προς τον Κύριο  να ελεεί και να έχει υγιείς αυτούς που το συκοφάντησαν και ήταν η αιτία να εκδιωχτεί κακήν κακώς από την ορθόδοξη εκκλησία της Αλεξάνδρειας, καθώς και εντεύθεν να δυσκολευτεί να τοποθετηθεί σε ενορία στην Ελλάδα!!Ο Άγιος Νεκτάριος τήρησε απόλυτα το αγαπάτε αλλήλους που κήρυξε ο Κύριος ημών Ιησού Χριστός!

Επιπρόσθετα, τονίζει η ταινία ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης είναι ίσοι ενώπιον του Θεού και δεν πρέπει κανέναν να υποτιμούμε, ακόμα και αν είναι ο πιο φτωχός και δυστυχής άνθρωπος του κόσμου, αλλά να το βλέπουμε ως ίσο προς ίσο με μας και να το βοηθούμε, αλλά αν μπορούμε να κάνουμε και παρέα μαζί του!

Καθότι  οι τελευταίοι έσονται πρώτοι στη Βασιλεία του Θεού! Τι σημασία έχει να είσαι πρώτος εδώ και τελευταίος στην αιωνιότητα;  Δηλαδή τα πάντα εδώ στη Γη είναι μάταια, αν δεν προσπαθούμε για την πνευματική τελείωσή μας και αγνοούμε το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής  μας! Επιπρόσθετα, το μυστικό της ζωής για να έχουμε μέσα μας ψυχική αγαλλίαση είναι να ζούμε με απλότητα και να μην επιδιώκουμε πολυτέλειες για να βιώσουμε την απόλυτη χαρά, γιατί αυτή δεν θα τη βιώσουμε ποτέ, καθότι αυτή μπορεί να κατακτηθεί μόνο με την προσέγγιση του Θεού και της άδολης αγάπης προς το συνάνθρωπό μας!

Επίσης, η ταινία αναδεικνύει και κάποια κακώς κείμενα που εντοπίζονται στο χώρο της εκκλησίας! Καθότι κάποιοιιεράρχες και ιερείς παρασυρόμενοι από το κοσμικό φρόνημα  και κατακλυζόμενοι από την κοσμικότητα από την κοσμική ζωή ενδιαφέρονται μόνο για την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών τους αδιαφορώντας για την πνευματική τελείωσή τους και την καθοδήγηση του ποιμνίου τους στον ορθό δρόμο του Θεού!Επιπρόσθετα,η ταινία  περιγράφει ότι η κατάκτηση της εξουσίας, με οιονδήποτε τρόπο, είναι ο αυτοσκοπός κάποιον ιεραρχών που γίνεται η αιτία της πνευματικής τους τύφλωσης και της παρέκκλισής τους σε επικίνδυνους ατραπούς!

Επιπλέον, το τέλος της ταινίας με άφησε πραγματικά άναυδο και με συγκίνησε ταμάλα καθότι ανέδειξε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, τη δόξα του Θεού και την απέραντη αγάπη του προς εμάς, καθώς και προέβαλλε ότι με την πραγματική θερμή πίστη και νοερά προσευχή μας, είτε προς τον ίδιο, είτε επίκλησης, ως διαμεσολαβητές, προς τον Κύριο, την Υπεραγία Θεοτόκο, τους Αγίους και των Αρχαγγέλων της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας τα απίθανα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μέσω των θαυμάτων!! Ακόμη, ας καίει μέσα μας ασίγαστη η φλόγα της αγάπη μας προς τον Κύριο και προς τους συνανθρώπους μας που είναιδημιουργήματά του! Εν κατακλείδι, εύχομαι από καρδιάς η γέννηση του Κυρίου να μας χαρίσει υγεία και ευτυχία, καθώς και να μας οδηγήσει να εντοπίσουμε το πραγματικό νόημα της ζωής μας που είναι η επαφή μας με τον Κύριο, την Παναγία, τους Αγίους και τους Αρχαγγέλους! Το τελευταίο μπορεί να επιτευχθεί μέσω προσευχής, ταπεινότητας, πραότητας, εγκράτειας, Θείας εξομολόγησης και κοινωνίας, καθώς και υλοποίησης θεάρεστων έργων (φιλανθρωπίες) και θα έχει ως αποτέλεσμα να κερδίσουμε την αιώνια ζωή! Χρόνια πολλά με Θεία ευλογία και φώτιση σε όλους!

Υ.Γ.Το παρόν άρθρο το αφιερώνω στoν Τριαδικό Θεό (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα), στη μνήμη της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Ιωάννη του Προδρόμου, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Αποστόλων Παύλου και Πέτρου, των δώδεκα Αποστόλων, των Εβδομήκοντα Αποστόλων, των Ευαγγελιστών, των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, των Δικαίων Νώε και Έσδρα, πάντων των Αγίων μαρτύρων από τον πρωτομάρτυρα Στέφανο έως και σήμερα, των Αγίων του Θεού Βασιλείου, Νικολάου, Συμεών του Νέου Θεολόγου, Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, Θεοδώρου του Στουδίτη, Γεωργίου του τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτη, Μαρίνας, Αλεξάνδρου του Σβιρ, Ναούμ, Σοφίας της Κλεισούρας, Νικηφόρου του Λεπρού, Ιερομάρτυρα Διονυσίου Επισκόπου Κορίνθου, Πρίμου, Διονυσίου εν Ολύμπω, Νέου Ιερομάρτυρος Ιωάννου του εκ της Μονής Πέτρας Ολύμπου, Πορφυρίου, Ιάκωβου Τσαλίκη του «ΜεΣυγχωρείτε», Αικατερίνης, Παρασκευής, Γεωργίου από τον Κούκο Πιερίας (Καρσλίδης), Iωάννη του Δαμασκηνού, Ιωσήφ του Μνήστωρος, Νεκταρίου, Λαζάρου, των  προφητών Ηλία, Ιωήλ, Μωυσή, Ζαχαρία και Αβραάμ, καθώς και στα εννέα αγγελικά τάγματα (Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι - Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες - Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι)!

Ακόμη, το αφιερώνω στους  Αγίους του Θεού Πάντων, Αναργύρων, Θεοδώρων, Ιούδα του Θαδαίου, Νεκταρίου, Παϊσίου, Eυθυμίου, Κωνσταντίνου εξ Ιουδαίων, Ευαρέστου, Κωνσταντίνου του νέου του ιερομάρτυρα, Νικοδήμου της Τισμάνα, Ευγενίας της Οσιοπαρθενομάρτυρας, Φιλίππου, Αχμέτ του Κάλφα του Νεομάρτυρα, Βασίλας, Πρωτά, Υακίνθου, Νικολάου των “στρατιωτών’’, Αχαϊκού, Νικοδήμου του Αγιορείτη, Αντιόχου,Βιτιμίων, Αφροδισίου, Σοσσίου, Θεοκλείου,Καστούλου,Αγαπίου του νεωτέρου, Χρυσογόνου, Νήφων επισκόπου Κωνσταντιανής,Σχίνων, Παύλου Αρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας, Σχίνων, Δέκα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην Κρήτη,Κυρίλλου και Μεθοδίου, Ναούμ, Αναστασίας της Φαρμακολύτρας, Θεοδότης και τα τρία παιδιά της, Ζωΐλου,Ισχυρίων του μάρτυρα, Ιουλιανής, Θεμιστοκλή, Πεντακοσίων Μαρτύρων, Εκατόν τριάντα γυναικών, Πέτρου του θαυματουργού Μητροπολίτης πάσης Ρωσίας, πάντων των Ελλήνων, Κυπρίων, Περσών, Λιβανέζων, Αιγυπτίων, Ρώσων, Σέρβων, Ρουμάνων, Κινέζων, Αφρικανών και Ιουδαίων Αγίων!

Επιπρόσθετα, το αφιερώνω στη μνήμη των μακαριστών γερόντων ΕυμενίουΣαριδάκη, Ιωσήφ Βατοπαιδινού, Εφραίμ του Κατουνακιώτη, Βησσαρίωνα, Ιωσήφ του Ησυχαστή και Τύχωνα, του Ηγουμένου της Μονής Οσίου Δαυίδ Κυρίλλου Γεραντώνη, των ιερέων Αμβροσίου Λάζαρη, Ιωάννη Καλαΐδη, Φωτίου του Λαυριώτη του δια ΧριστόνΣαλού, Αθανασίου του Μυτιληναίου (Καθηγούμενος της Ι. Μ. Κομνηνείου), καθώς και των μακαριστών Μητροπολιτών  Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη, Σισανίου και  Σιατίστης Αντωνίου Κόμπου και Παύλου!

Eπίσης το αφιερώνω  στο φύλακα Άγγελο το δικό μου και στους φύλακες Αγγέλους της μητέρας, της αδερφής μου, καθώς και στους φύλακες Αγγέλους όλων των κεκοιμημένων και ζώντων συγγενών μου!

Επιπρόσθετα, το αφιερώνω στη μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος πατέρα μου Θωμά, στους αποθανόντες παππούδες μου Βασίλειο Γκατζή (ανάπηρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940- 1941), Βασίλειο Μακρυγιάννη (συμμετείχε στην εθνική αντίσταση με ένα από τα ένοπλα σώματα του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα) στις αποθανούσες γιαγιάδες μου Φανή Μακρυγιάννη (δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης) και Στυλιανή Γκατζή!