ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Της Μαίρης Καρά

Σκέφτομαι… άρα υπάρχω, ΖΩ! Σκέφτομαι για να ζω ή ζω για να σκέφτομαι; Ρητορική η ερώτηση ή μήπως μέσα σ' αυτήν ενυπάρχει βαθύτερο Νόημα; Μήπως το νόημα της ζωής μας; ΄Η η πιο "ακριβή" σκέψη του σκεπτόμενου ανθρώπου; Πόσο μάλλον ενός Έλληνα! Σκέψη ή στοχασμός με αποδέκτη όχι μόνο ατομικά τον ίδιο, αλλά και την πορεία της Φυλής του; Της προορισμένης για την διαιώνιση της Ανθρωπότητας;

Σκέφτομαι άρα είμαι ζωντανός και ενεργώ ανάλογα με τις ανάγκες μου. Πού αρχίζουν και πού τελειώνουν και πως θα τις αξιολογήσω σωστά; Χιλιάδες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου όλη την ημέρα, μέχρι τη στιγμή που θα παραδοθώ στις αγκάλες του Μορφέα. Από πού έρχονται, γιατί "περνούν" από το μυαλό μου και τι σκοπό εξυπηρετούν; Με πολιορκούν για να μου δώσουν κάποιο μήνυμα…

ή απλώς είναι περαστικές; Και γιατί επέλεξαν την δική μου νόηση κι όχι κάποια άλλη; Κι αν απευθύνονται σε μένα αποκλειστικά, πως θα τις χειριστώ;

Σκέφτομαι πώς να επιβληθώ στις σκέψεις μου, ώστε να αλλάξω τις Δονήσεις και όχι μόνο για όφελός μου. Αυτές που δημιουργώ ανάλογα με τις εμπειρίες και την φαντασία μου. Αυτές που έλκω και ανάλογα με τις ανασφάλειες, τις επιθυμίες και τους κρυφούς φόβους μου, τις προσαρμόζω στην ζωή μου. Τους άδικους φόρους που μου φορτώνουν, την οργή που μου προκαλούν οι προδότες πολιτικοί, αυτοί που συνεργάζονται με τους δανειστές και καταπατούν το Σύνταγμα της πατρίδας μου, αυτοί που δεν σέβονται την δοξασμένη Ιστορία της.  

Σκέφτομαι ακόμα πως με το να ταΐζω το νου μου με αυτά τα συναισθήματα οργής, θυμού και θλίψης που μου προκαλούν οι αρνητικές σκέψεις… δεν βοηθάω τον εαυτό μου να τις ξεπεράσει και να συμβάλλω έστω και στο ελάχιστο σε μια θετική αλλαγή της πατρίδας μου. Αντίθετα, άθελά μου ποτίζω με αρνητικές σκέψεις νοήμονες ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, ενισχύοντας τον Συλλογικό νου αρνητικά. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζω μόνο στις ομορφιές που μας δίνει η ζωή και να μεταδίδω μόνο θετικά μηνύματα. Άρα κατανοώ, πως για να μην ενεργοποιώ άσχημα συναισθήματα, πρέπει να επιδιώξω να ενισχύσω τον συλλογικό νου πάντα με άπλετο Φως.

Αν ο κάθε Έλληνας το επιχειρούσε, κάνοντάς το εφικτό μέσα από έναν βαθύ στοχασμό… ίσως γινόταν ο Φάρος, για αλλαγή της Νοοτροπίας του. Αν ο νους του συλλάμβανε για ποιο λόγο δέχεται παθητικά την σημερινή Κατοχή, ίσως συνειδητοποιούσε τον σχεδιασμένο Εθνικό αφανισμό μας. Ίσως αυτόματα αντιδρούσε, όπως αξίζει σε Έλληνες. Ίσως ενεργοποιούσε μέσα του την ξεχασμένη Συμπόνια για τους δεινοπαθούντες συμπατριώτες μας. Ίσως εκδήλωνε έμπρακτα την Αγάπη του και για την σκλαβωμένη Πατρίδα μας.

Ίσως να φαντάζει ακατόρθωτο, μακρινό και ίσως και ουτοπικό. Σκεφτείτε όμως πως ένα αναμμένο κερί αντιστοιχεί σε χίλια σβησμένα Κεριά. Το φως έχει πολλαπλάσια δύναμη από το σκοτάδι. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που γεμίζουν τον ανθρώπινο συλλογικό νου με όμορφες σκέψεις αλλά και γαλήνη και φως. Έτσι καταφέρνουν να επηρεάζουν με ασύλληπτο τρόπο τον συλλογικό νου ενισχύοντάς τον στο πολλαπλάσιο. Αυτό τους οδηγεί στην Αφύπνιση, από όπου χωρίς σκέψεις κατακλύζονται με την υπέρτατη Ευδαιμονία.  

Το σκοτάδι δεν αντέχει το φως, την θετικότητα. Εντελώς απρόσμενα κάποια στιγμή το Σύστημα - που επιβλήθηκε σπέρνοντας τρόμο στον λαό - θα καταρρεύσει. Ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει να απλωθεί και να ελέγχει τις ανθρώπινες νόες, έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητός στα υποψήφια θύματά του. Άλλωστε η ένδειξη πως το φως απλώνεται, φαίνεται στην αντίδραση του σκοταδιού. Κι εμείς πρέπει με τα μάτια της Ψυχής, να οδηγούμε την ζωή μας, για να μην ελέγχεται. Φοβάται ο άνθρωπος, που στις δυσκολίες βρίσκει Ευλογίες;

Ίσως οι βαθιές σκέψεις να είναι η μοναδική διέξοδος, για τον δρόμο της απαλλαγής μας από την προδοτική Κυβέρνηση. Ίσως έτσι συμβάλουμε όλοι στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τις δυσμενείς συνέπειες των ψεύτικων δανείων, που μας επέβαλαν οι ακούσιοι δανειστές. Ίσως έτσι ανοίξει ο δρόμος και για την Εθνική μας Κυριαρχία.  Αρκεί να μη μας διαφεύγει πως είμαστε Ένα Πνευματικό Ον σε πολλά ανθρώπινα ταξίδια. Είμαστε τα πλάσματα του Θεού, που εκφράζονται μέσα από την διάσταση της ύλης, δηλαδή τα σώματα των κατοίκων της Γης. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο από την κρυμμένη στο σκοτάδι ΑΓΑΠΗ, που πλημμυρίζει με το ΦΩΣ της τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!