Μα τι είναι ο χρόνος; Όλοι τον βιώνουμε εμπειρικά, μα αν χρειαστεί να κάνουμε σαφή περιγραφή του… δεν βρίσκουμε τις ακριβείς λέξεις. Συνειδητοποιούμε όμως πως, αν τίποτα δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτα δεν κυλούσε δεν θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτα δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Μα πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα; Απ' την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δεν θα ήταν χρόνος, μα Αιωνιότητα.
Μα αν το παρόν ήταν κυλιόμενος χρόνος από το παρελθόν, πώς μπορούμε να θεωρούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει μόνο, γιατί το επόμενο λεπτό, δεν θα υπάρχει. Η μόνη εξήγηση για την ύπαρξή του που μπορούμε να δώσουμε, είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στην Ανυπαρξία. Παρόλα αυτά εμείς οι άνθρωποι έχουμε το παρελθόν μας και κάνουμε σχέδια για το μέλλον μας. Βάζουμε τις σωστές διαχωριστικές γραμμές, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη και την ροή του Χρόνου.
Ο χωροχρόνος είναι ο χρόνος των ρολογιών, μια αόριστη έννοια, που προκύπτει από την εισβολή της Ιδέας του χώρου στην συνειδητότητά μας. Είναι η χρονική εμπειρία μας, όπως την βιώνουμε στον χώρο μας σαν ακολουθία χρονικών μονάδων, που στην ουσία κι αυτές δεν υπάρχουν, γιατί ο χρόνος κυλά με την δική του μελωδία σαν ποτάμι. Κυλά μόνο μέσα από τα χέρια μας σαν το νερό, είναι Αψηλάφητος.
Δεν υπάρχει σταθερό παρόν. Το κάθε λεπτό που περνά, είναι αυτόματα παρελθόν, που βαδίζει στο μέλλον. Ένα ισχυρό ρεύμα μεταφέρει την ανθρωπότητα στο ποτάμι του χρόνου. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αρπάξει σταθερά ένα σημείο και να αντισταθεί στο ρεύμα. Είναι προσωρινός και φευγάτος.
Στην παιδική ηλικία που τα πάντα είναι πρωτόγνωρα η μνήμη "γράφει" διαρκώς. Γι' αυτό οι μέρες των καλοκαιρινών διακοπών μάς φαίνονταν, πως διαρκούσαν πιο πολύ. Μα όσο μεγαλώναμε, μας φαίνονταν σα να περνούσαν πολύ γρήγορα.
Μπορούμε να πούμε δηλαδή πως ο χρόνος είναι το νόμισμα της ζωής μας. Το μοναδικό και πολύτιμο που μας ανήκει και ο καθένας αποφασίζει, πως θα το ξοδέψει. Αρκεί να μην επιτρέπει σε άλλους να το ξοδεύουν άσκοπα για τον ίδιο.
Όπως αποφασίσαμε λοιπόν και ξοδέψαμε τον απερχόμενο χρόνο του 2021, έτσι κατά τα φαινόμενα σκοπεύουμε να ξοδέψουμε και το 2022, που μας εμφανίστηκε με… παγωνιά. Κι αν εμείς επιθυμούμε να είναι ένας χρόνος αφθονίας, χαράς και προόδου… τότε τίποτα δεν μας εμποδίζει να θέσουμε τα θεμέλια, για να εκπληρωθούν οι ευχές μας. Φυσικά όχι αυτές οι τυποποιημένες άοσμες που ακούμε από όλους γνωστούς και άγνωστους και που είναι άνευ ουσίας και σημασίας.
Είναι χαρακτηριστικό και μόνιμο έθιμο των γιορταστικών ημερών να μοιράζουμε πολλές ευχές και δώρα σε πολύ μικρό και δραστήριο χρονικό διάστημα. Μα ο χρόνος είναι αμείλικτος και μόνο με ευχές δεν μπορούμε να τον… αιχμαλωτίσουμε και να ελπίζουμε, πως θα ευτυχήσουμε το νέο χρόνο. Ακόμα κι αν εισπράξουμε όλες τις ευχές του κόσμου, δεν πρόκειται να αλλάξει η ζωή μας σε κάτι. Αλλά ακόμα κι αν δεν εισπράξουμε ούτε μια, πάλι η ζωή μας δεν εξαρτάται από ευχολόγια.
Σίγουρα όλοι επιθυμούμε καλύτερη ζωή στη νέα χρονιά. Πώς όμως θα την κερδίσουμε; Πετώντας σε πελάγη ευτυχίας πάνω στο μαγικό χαλί; Ας προσγειωθούμε, γιατί μάγοι δεν υπάρχουν στην εποχή μας. Την αλλαγή προς το καλύτερο πρέπει εμείς να την επιδιώξουμε, κάνοντας πιο αποδοτικές σκέψεις, ώστε να "κατεβαίνουν" νέες προοδευτικές Ιδέες που θα μετουσιώνονται σε δημιουργικές πράξεις, ωφέλιμες για επαγγελματική πρόοδο και για προσωπική Ευτυχία.
Ποτέ δεν είναι αργά για να δημιουργήσουμε τις προσωπικές μας αλλαγές. Κι αφού νοιώσουμε ολοκληρωμένοι σαν άτομα και υπεύθυνοι σαν πολίτες… ίσως αισθανθούμε έτοιμοι για να δημιουργήσουμε και τις συνθήκες εκείνες, που απαιτούνται για να στρώσουμε το μονοπάτι της Ελευθερίας για την πονεμένη πατρίδα μας. Μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε την ΔΥΝΑΜΗ!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.