Φωτιά θα πέσει να μας κάψει. Πιάσαμε πάτο δεν έχει παρακάτω.

Δεσποτάδες και εκκλησία σε χρηματοδιψασμένες συναλλαγές με Μητσοτάκη και Νέα Δημοκρατία. Είναι υπερβολικά δύσκολος έως ακατόρθωτος ο αγώνας μας για να επανέλθει η ηθική ως αξία στην πολιτική. Λυπάμαι που το γράφω. Το σκήπτρο και το θυμιατό συνωμότησαν για να ατιμάσουν τον ουρανό και να σφετεριστούν τη γη....

Μέσα σε κλίμα ομόνοιας, συνεννόησης και αλληλοκατανόησης το Πάσχα του 2020, μετά από δεκάδες επαφές του Μητσοτάκη με την Εκκλησία της Ελλάδας, αποφασίστηκε να μείνουν κλειστοί οι ναοί. Περίπου δύο μήνες αργότερα, όμως είχαμε ένα αξιοσημείωτο γεγονός: Στις 26 Απριλίου εμφανίστηκε στην Βουλή μία νομοθετική ρύθμιση σε άρθρο του υπουργείου Οικονομικών. Επρόκειτο για το άρθρο 90 εκείνου του νόμου που προέβλεπε πως εκκλησιαστικά ιδρύματα που αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου μπορούν «να προβούν σε διακανονισμό των απαιτήσεών τους με τους πάσης φύσεως οφειλέτες τους». Επίσης γίνονταν λόγος για «παραγραφή χρηματικών απαιτήσεων» και ο καθορισμός του πώς θα μπορούσε αυτή να γίνει. Μάλιστα όπως είχε δηλώσει ο αρμόδιος υπουργός Απόστολος Βεσυρόπουλος «το συγκεκριμένο άρθρο διαμορφώθηκε σε συνεργασία με την Εκκλησία».

Αξίζει να σημειωθεί πως το αίτημα αυτό τις Εκκλησίας είχε διατυπωθεί σε επιστολή που σχεδόν υπαγόρευε την σύνταξη του άρθρου. Αυτή είχε αποσταλεί από την Εκκλησία της Ελλάδος προς το Υπουργείο Οικονομικών στις 23 Ιανουαρίου του 2020, δίχως να υλοποιηθεί τότε. Τελικά η απαίτηση της Εκκλησίας εγινε νόμος του κράτους μέσα στο βαθύ καλοκαίρι. Αφού είχαν μεσολαβήσει οι διαπραγματεύσεις του Απριλίου για το «τι θα γίνει το Πάσχα». Φυσικά τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις, που αφορούν μεγάλα χρηματικά ποσά και παραγραφές χρεών δύσκολα γίνονται μεταξύ δύο συγκρουόμενων πόλων. Εξυπακούεται ότι ουδέποτε κανείς πληροφορήθηκε το πώς αξιοποίησε τα χρέη αυτά η Εκκλησία και ποια ποσά παραγράφηκαν ή ρυθμίστηκαν.

Και συνεχίζω. Λίγο πριν το Πάσχα του 2021, που γιορτάστηκε στις 2 Μαίου, ξανά μανά συναλλαγή μόνο που αυτή την φορά στην υπόθεση ενεπλάκει η γνωστή για τις σχέσεις της με την Εκκλησία, Νίκη Κεραμέως. Έφερε μία τροπολογία στην Βουλή που προέβλεπε την χρηματοδότηση της Εκκλησίας. Η Νίκη Κεραμέως είχε αναφέρει αιτιολογώντας την πρωτοβουλία της, πως «υπάρχει ρύθμιση, προκειμένου το ελληνικό Δημόσιο να έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει εφάπαξ έκτακτη επιχορήγηση σε φορείς θρησκευτικών κοινοτήτων για να αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες λόγω της εμφάνισης και διάδοσης του κορωνοϊού». Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι πως η ρύθμιση δεν προβλέπει κανένα περιορισμό ή όριο στην χρηματοδότηση. Ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα νομικό δίαυλο ώστε σχεδόν αυτόματα κρατικό χρήμα να μπορεί να κατευθυνθεί προς την Εκκλησία.

Σε όλη αυτή την κατάντια ταιριάζει γάντι η τοποθέτηση που είχε γίνει από τον Ροβεσπιέρο το 1794 στην Συμβατική Συνέλευση όταν θα ψήφιζαν νόμο για την καθιέρωση λατρείας του «Υπέρτατου Όντος». Είχε ειπωθεί τότε: … Τι υπάρχει ανάμεσα στους παπάδες και τον Θεό; Παπάδες με ποιους τίτλους αποδείξατε την αποστολή σας; Μήπως είσαστε περισσότερο δίκαιοι, περισσότερο ταπεινοί, περισσότερο φίλοι της αλήθειας από τους άλλους ανθρώπους; Μήπως λατρέψατε την ισότητα, υπερασπιστήκαμε τα δίκαια του λαού, μισήσατε τον δεσποτισμό και νικήσατε την τυραννία; Εσείς είπατε στους βασιλιάδες: Είσαστε η εικόνα του Θεού πάνω στη γη. Αυτός μόνο, σας έχει παραχωρήσει την δύναμη. Και οι βασιλιάδες σας απάντησαν. Ναι είναι αλήθεια, είμαστε οι απεσταλμένοι του Θεού. Ας ενωθούμε για να μοιράσουμε ανάμεσά μας τα λάφυρα και τα αφιερώματα των θνητών.

Michail Charalampidis