Η αχαλίνωτη παγκοσμιοποίηση διαταράσσεται από μια γρίπη

Η παγκοσμιοποιημένη φιλελεύθερη οικονομία είναι ένας υπέροχος κόσμος όπου οι άνομοι καρχαρίες τρώνε ο ένας τον άλλον με μοναδικό σκοπό τη μεγιστοποίηση των συμφερόντων και των κερδών τους.... Είναι ένας βάλτος στον οποίο βλέπουμε τακτικά το θέαμα του ποτιστήριου. Αυτό θα μπορούσε να είναι γελοίο αν, τελικά, ο καταναλωτής δεν ήταν το αιώνιο θύμα αυτών των φαρσοκωμωδιών μεταξύ των μεγάλων ψαριών. Ο τομέας της διανομής μεγάλης κλίμακας, ο οποίος αποτελεί μέρος αυτού του ανελέητου κόσμου, συχνά καταγγέλλεται για τη χρήση αθέμιτων μεθόδων σε σχέση με τους προμηθευτές του, ιδίως τους τοπικούς παραγωγούς και αγρότες. Σήμερα, το σούπερ μάρκετ είναι αυτό που βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να είναι αυτό που πρέπει να νερωθεί όταν αντιμετωπίζει ναυτιλιακές ομάδες που παίζουν το ρόλο του καταιονισμού.

Πράγματι, χάρη στο χαμηλό κόστος της θαλάσσιας μεταφοράς, η μεγάλης κλίμακας διανομή εισάγει μαζικά προϊόντα, τα οποία διαπραγματεύεται σε πολύ χαμηλές τιμές στην άλλη άκρη του κόσμου για να τα μεταπωλήσει με μεγάλα περιθώρια κέρδους στους δυτικούς καταναλωτές. Τα περιθώρια αυτά αυξάνονται περαιτέρω από τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεταφορέων στους οποίους βασίζονται. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι καλύτερες επιδόσεις στον τομέα αυτό είναι πάντοτε εκείνες που εκμεταλλεύονται πλοία-σκουπίδια υπό σημαίες ευκαιρίας, τα οποία δεν συμμορφώνονται καθόλου με τα υγειονομικά και περιβαλλοντικά πρότυπα και απασχολούν ντροπιαστικά εκμεταλλευόμενους ναυτικούς. Οι μεγάλοι λιανοπωλητές δεν είναι ποτέ πολύ προσεκτικοί όταν πρόκειται για το γενικό συμφέρον. Γι' αυτούς, μόνο ο σκοπός - τα βραχυπρόθεσμα κέρδη - δικαιολογεί τα μέσα. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν. Σήμερα, η τιμή των θαλάσσιων μεταφορών έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Ο τομέας της διανομής μεγάλης κλίμακας, ο οποίος αισθάνεται το μαχαίρι στο λαιμό του, αρχίζει να πανικοβάλλεται. Ο Michel-Édouard Leclerc, πρόεδρος της στρατηγικής επιτροπής των ομώνυμων κέντρων, ζητά κοινοβουλευτική έρευνα για την αύξηση αυτή.

Είναι αστείο που ένας πραγματικός φιλελεύθερος ζητάει βοήθεια από το κράτος.

Αναφέρει έναν πληθωρισμό του κόστους της τάξης του 85%, τον οποίο θεωρεί εντελώς αφύσικο, και κατηγορεί τους ναυτιλιακούς κολοσσούς. Κατήγγειλε έναν πραγματικό "εκβιασμό" του οποίου τα δίκτυα διανομής θα είναι θύματα. Τα καημένα! Οι τοπικοί προμηθευτές τους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές στραγγαλίζονται από τα ίδια δίκτυα, είναι αυτοί που πρέπει να απολαύσουν αυτή την εκδοχή του ποτιστήριου.

Προφανώς, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο καταναλωτής είναι αυτός που θα πληρώσει το λογαριασμό. Καθώς τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών, η ζήτηση για παιχνίδια αυξάνεται κατακόρυφα και οι πλοιοκτήτες που διαχειρίζονται το 90% των διεθνών μεταφορών εμπορευμάτων με τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων τους είναι υπερφορτωμένοι - με την κατανάλωση αγαθών να αυξάνεται κατακόρυφα ως αποτέλεσμα των περιορισμών στην έξοδο και την ψυχαγωγία που σχετίζονται με το Covid - οπότε αυξάνουν τις τιμές τους με την καθαρή φιλελεύθερη λογική της προσφοράς και της ζήτησης. Η αύξηση αυτή από μόνη της θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ανακοινωθείσα αύξηση των τιμών καταναλωτή.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό:

Σε αυτό προστίθεται η έλλειψη πρώτων υλών (σιτάρι, καφές, αλουμίνιο, ξύλο, πλαστικά κ.λπ.) και ημιαγωγών, για να μην αναφέρουμε την αύξηση των τιμών της ενέργειας. Όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι οι σύγχρονες μονάδες παραγωγής πρώτων υλών βρίσκονται κυρίως στη Μέση Ανατολή και την Ασία λόγω της μαζικής μετεγκατάστασης. Ο εξοπλισμός στην Ευρώπη είναι πλέον γερασμένος και έχει πολύ χαμηλή παραγωγικότητα. Η οικονομική ανάκαμψη μετά το Κόβιντ και η έλλειψη αποθεμάτων οδηγούν τις τιμές σε νέα άνοδο. Έτσι, τα Χριστούγεννα του 2021 μπορεί να έχουν μια πολύ πικρή γεύση για τους Δυτικούς. Είναι καιρός να βγούμε από αυτή την επικίνδυνη εξάρτηση και να κάνουμε πράξη τη ρητορική περί τοπικισμού και μετεγκατάστασης που ακούστηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid.

Η ζημία από την καταναγκαστική διαχείριση της επιδημίας του Covid εκτείνεται πολύ πέρα από τον αναπόφευκτο πληθωρισμό. Στον τομέα των εμπορικών εστιατορίων, η κατάσταση είναι πλέον καταστροφική: μεταξύ 2019 και 2021, ο κύκλος εργασιών έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό (μείον 45%), σύμφωνα με μελέτη της NPD Group, ενός κορυφαίου αμερικανικού οργανισμού έρευνας αγοράς. Αυτός ο σκληρά πληγείς τομέας έχασε σχεδόν 237.000 εργαζόμενους μεταξύ Φεβρουαρίου 2020 και Φεβρουαρίου 2021, σύμφωνα με εκτίμηση της Dares (Direction de l'Animation de la Recherche, des Études et des Statistiques). Μια καταστροφή που δεν επηρεάζει όλους με τον ίδιο τρόπο. Πράγματι, ο τομέας του "πρόχειρου φαγητού" έχει ξεφύγει σχεδόν αλώβητος: μόνο 17% λιγότερος κύκλος εργασιών για το γρήγορο φαγητό. Αυτό οφείλεται στις πωλήσεις σε πακέτο που χαρακτηρίζουν αυτή τη μορφή εμπορίου τροφίμων. Ωστόσο, στη χώρα της γαστρονομίας, η επιτυχία του γρήγορου φαγητού είναι μάλλον ανησυχητική.