Χθές Δευτέρα, 11 Οκτωβρίου 2021, θα γινόταν η απονομή του «Χρυσού Αριστοτέλη», της ύψιστης διάκρισης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στον Μίκη Θεοδωράκη. Την απόφαση για την απονομή έλαβε ομόφωνα η Σύγκλητος του Ιδρύματος στη συνεδρίασή της 3016 της 18ης Φεβρουαρίου 2020. Η εφαρμογή της απόφασης καθυστερούσε αναγκαστικά , λόγω της πανδημίας ,ώσπου ορίστηκε για την 11/10/2021... Την τελική ημερομηνία μού είχε γνωστοποιήσει ο κύριος Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Και όμως! Ο Πρύτανης του Αριστοτελείου ματαίωσε την απονομή, επειδή στο μεταξύ ο μέγας Έλληνας έφυγε δυστυχώς από τη ζωή! Το πληροφορήθηκα πριν από λίγες μέρες από την υπεύθυνη του Γραφείου των Δημοσίων Σχέσεων του Α.Π.Θ., σε τηλεφώνημα που έκανα σχετικά με το ζήτημα. Έμεινα εμβρόντητος . Μέσα μου η βαθιά απογοήτευση συνοδεύτηκε από αναπόφευκτα θλιβερές σκέψεις. Και μαζί τους το ερώτημα: Μπορεί - και πώς; - να ξεπεραστεί μια τέτοια τεράστια αστοχία;
Ενώ ο Πρωθυπουργός κηρύσσει τριήμερο εθνικό πένθος για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ο Πρύτανης του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας ματαιώνει την απόδοση τιμής στον μουσουργό, αγωνιστή και στοχαστή που λάμπρυνε όλη την υφήλιο με το οικουμενικό όραμα της Ελλάδας και που έκανε ζωντανή πράξη μέσα μας την Παιδεία της Εθνικής Ενότητας. Η ματαίωση προσβάλλει ανείπωτα τη μνήμη του νεκρού μας, το ίδιο το Πανεπιστήμιό μας (την αίγλη του, την κοινότητα των ανθρώπων του, την αξιοπιστία του, το κύρος του και βέβαια την ιστορία του), την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τη φήμη της χώρας μας.
Ανάμεσα στα άλλα, σκέπτομαι τα ακόλουθα: Πρώτο: Ο Πρύτανης ματαιώνει την απονομή, αλλά η απόφασή της από την Σύγκλητο συνεχίζει φυσικά να ισχύει. Δεύτερο: Ο Πρύτανης πρέπει να λογοδοτήσει για το ότι ματαίωσε τη βράβευση αγνοώντας το όργανο που την αποφάσισε, τη Σύγκλητο του Α.Π.Θ. Τρίτο: Ειδικά τώρα , η τέλεση της απονομής του βραβείου (αποφασισμένης από τη Σύγκλητο ενόσω ο Μίκης ζούσε) στους κληρονόμους του οικουμενικού Έλληνα, σε μια βραδιά μνήμης και ανάτασης, μέσα στην αύρα της συγκίνησης από τη μέγιστη απώλεια, είναι το ακριβό αυτονόητο που θα μας ενώσει. Καλώ τον Πρύτανη, ο οποίος αρχικά είχε αποδεχτεί ενθέρμως την πρόταση της βράβευσης , να εισηγηθεί νέα ημερομηνία πραγματοποίησης της απονομής στην επόμενη συνεδρίαση της Συγκλήτου.
Από το 2016 διδάσκω στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τη φιλοσοφική θεωρία του Μίκη Θεοδωράκη για τη Συμπαντική Αρμονία. Σε αυτά τα πέντε χρόνια ένιωσα για πάντα ευλογημένος από τη φιλία του και από τη βαθύτατη πνευματική και επιστημονική μας επικοινωνία. Του ανακοίνωσα πρώτος και εγγράφως την απόφαση της βράβευσής του με τον «Χρυσούν Αριστοτέλη» (μου τη γνωστοποίησε ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, με τον οποίο τη συνεισηγηθήκαμε). Ο Μίκης μού απάντησε ως εξής [2.3.2020] :
«Αγαπητέ μου Παναγιώτη,
Σε ευχαριστώ για το χαρμόσυνο νέο σου. Ελπίζω να μπορέσω να ζήσω ως του Δεκεμβρίου την όμορφη βραδιά. Όσο γερνώ, τόσο οι μέρες φεύγουν γρήγορα!».
Σήμερα, αν του μιλούσα, να τί δεν θα ήθελα να του πω:
«Μίκη μου, το βραβείο ίσως να μη σου απονεμηθεί, γιατί πέθανες».
Παναγιώτης Ο. Δόικος
Αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.