Η μετακόβιντ εποχή και ο μύθος των κομματικών διαχωριστικών γραμμών. Γράφει ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης Σμήναρχος ε.α. – Μηχανολόγος Μηχανικός

Ο εμπνευστής του ‘’The Great Reset’’  αναφέρει χαρακτηριστικά ‘’ η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα οδηγούσε σε συγχώνευση της φυσικής, ψηφιακής και βιολογικής μας ταυτότητας’’....  Αποκωδικοποιώντας το μήνυμα αυτό, ουσιαστικά, προμηνύεται μία νέα εποχή, στο πέρασμα της τεχνητής νοημοσύνης, της ελεγχόμενης σκέψης και κοινώς στην δημιουργία ανθρώπων cyborg.  Όλη η ατζέντα την οποία έχουν αρχικώς υιοθετήσει σχεδόν όλες οι δυτικές κυβερνήσεις βασίζεται κυρίως στην αποδόμηση του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος και στην δημιουργία ενός  μεγαλύτερου, πιο συγκεντρωτικού, που θα περιορίζει τις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες και θα μειώνει τις πραγματικές, τις φυσικές θέσεις εργασίας, αφού θα τις μετασχηματίζει σε αυτοματοποιημένες θέσεις με στόχο την δραστική μείωση του εργατικού δυναμικού.  Όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, είναι πασιφανές ότι τα συστημικά κόμματα εξουσίας προσανατολίζονται σε αυτήν την ατζέντα. Όλοι τους μιλούν για επαναφορά, επανεκκίνηση, αλλά με ιδεολογικοπολιτικούς μανδύες που συνάδουν και με τις κομματικές τους γεωγραφίες, δεξιά, κέντρο, αριστερά. Στην ουσία όμως αποδέχονται πλήρως τα αφηγήματα και τα προστάγματα της νέας τάξης, όπως την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η οποία, ισχυρίζονται ό,τι προέρχεται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες και για να σωθεί ο πλανήτηςπρέπει να στραφούν οι κοινωνίες σε πράσινες ενεργειακές επιλογές για να μειωθούν οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα. Το αφήγημα αυτό έχει αμφισβητηθεί απο πολλούς επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα φυσικό περιοδικό φαινόμενο που συμβαίνει πάντα και σχετίζεται με τις ηλιακές δραστηριότητες. Δεν αρνείται κανείς ό,τι η πράσσινη και καθαρή ενέργεια είναι προς όφελος του πλανήτη, αλλά όχι καταστρέφοντας οικοσυστήματα και προστατευμένες εκτάσεις για να τοποθετούνται αιολικά πάρκα ανεγξέλεκτα για χάρη του κέρδους των βιομηχανιών παραγωγής ανεμογεννήτριων.  Τι βλέπουμε σήμερα στο υπάρχον πολιτικό σύστημα της χώρας;Και τα τρία κόμματα εξουσίας θεωρούν ότι η παράνομη μετανάστευση είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που ως χώρα οφείλουμε να το διαχειριστούμε με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, με κανόνες και ελεγχόμενες ροές. Δηλαδή αποδέχονται ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει το δημογραφικό της πρόβλημα μέσα από έναν παράνομο εποικισμό και σταδιακής αντικατάστασης του γηγενή πληθυσμού της, εξυπηρετώντας νέα οικονομικά και παραγωγικά μοντέλα ανάπτυξης που επιβάλουν οι παγκοσμιοποιητές, δηλαδή εφαρμογές εργασιακού μεσαίωνα και πριμοδότηση της υπαμειβόμενης εργασίας.  Και τα τρία κόμματα ως εκφραστές της παγκοσμιοποίησης είναι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας, της ουδετεροφυλίας, της μετάβασης σε μία ψηφιακή εποχή, όχι όπως αθώα φαίνεται, ότι δηλαδή θα χρησιμοποιηθούν νέες τεχνολογίες για να διευκολυνθεί η καθημερινότητα του πολίτη, αλλά για να αδρανοποιήσουν τις κριτικές νοητικές διεργασίες του ανθρώπου, να αυτοματοποιήσουν τις θέσεις εργασίας, ώστε σταδιακά ο άνθρωπος να αντικατασταθεί από μια ελεγχόμενη μηχανή.  Εχθροί στα σχέδια τους είναι η διατήρηση του κράτους έθνους, η κοινωνική συνοχή, οι παραδοσιακές αξίες και τα ήθη και έθιμα κάθε χώρας , είτε αυτά είναι πολιτιστικά, είτε θρησκευτικά, είτε εθνικά, είτε πολιτισμικά.  Επειδή αυτές οι αλλαγές δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, το καλύτερο όπλο κοινωνικού ελέγχου ήταν η διασπορά του φόβου, του τρόμου, του πανικού, μέσα από  μια πανδημική κρίση που θα ανέστειλε κάθε αντίδραση για κοινωνικές εκρήξεις. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα πρωτόγνωρα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόστηκαν, βρήκαν σχεδόν την πλήρη αποδοχή όλων των κομμάτων εξουσίας, όχι μόνο στην Ελλάδα , αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.  Τελικά οι κομματικές μάσκες έπεσαν, δεν υπάρχει καμία δεξιά ή κεντρώα ή αριστερή αντίληψη ή αντίστοιχα εφαρμοζόμενη πολιτική, το μόνο που υπάρχει είναι οι δύο πόλοι,  αυτοί που υποστηρίζουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων και αυτοί που την μάχονται.  Το ελληνικό πολιτικό σύστημα εξουσίας κινείται σταθερά και παθητικά με πυξίδα το Great Reset, ενώ ο κορωνοϊός είναι το καλύτερο άλλοθι ή η καλύτερη ευκαιρία επιβολής μιας «νέας τάξης» παγκόσμιου ολοκληρωτισμού με συνοπτικές διαδικασίες.  Οι συνέπειες από την εγκαθίδρυση ενός  τέτοιου καθεστώτος  θα προκαλέσει μία άνευ προηγουμένου υποτελή δορυφοροποίηση και κατακερματισμό της χώρας μας και όχι μόνο, που οι παλιές αποικίες θα φαντάζουν κοινωνίες ‘’αγγέλων’’.  Μιχάλης Χριστοδουλίδης  Σμήναρχος ε.α – Μηχανολόγος Μηχανικός