“Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω μέλι..” – Του Λάμπρου Παπαδή

Άκουσα με προσοχή τις τελευταίες ημέρες και τα διαγγέλματα και τα μέτρα στήριξης και μου έκανε εντύπωση η βιαστική εξαγγελία σχεδίου αποκατάστασης από την στιγμή που το φαινόμενο των πυρκαγιών.... ακόμα σε συγκεκριμένες περιοχές στην Ηλεία, στην Αρκαδία, στην Γορτυνία και αλλού βρίσκεται σε φάση αναζωπύρωσης… Άρα τι ακριβώς πάει να γίνει εδώ;;; από την άλλη έχουμε μάθει να λέμε σε επίπεδο αυτοκριτικής: “Έλα ρε παιδιά μην είμαστε πια γκρινιάρηδες τι να έκαναν να μην εξήγγειλαν μέτρα αποκατάστασης… Όταν δεν το κάνουν λέμε γιατί αργούν…”.

Βεβαίως και να αναγγείλουν και βέβαια α είμαστε εδώ να δούμε κατά πόσο θα τηρηθούν, κατά πόσο θα αναδασωθούν οι καμένες εκτάσεις, κατά πόσο θα ξαναχτίσουν τα σπίτια τους οι κάτοικοι, κατά πόσο θα αποζημιωθούν και κατά πόσο το φαινόμενο των κοντέινερ δεν θα επισημανθεί σε κάποιους τηλεοπτικούς δέκτες μετά από αρκετούς μήνες γιατί έχει ένα ενδιαφέρον αν το δεις σε αντιπαραβολή με τους περσινούς σεισμούς στην Λάρισα… Από εκεί και μετά πρώτη φορά στο ενάμισι χρόνο των τηλεοπτικών διαγγελμάτων και της εικόνας που αποπνέει ο τηλεοπτικός δέκτης του ισχυρού κράτους και της πολιτείας, που μέσω ενός προσώπου είναι παντού, του Υπερ-Στρατηγού και του υπεραρμοδίου που για πρώτη φορά μέσα από στενά μπλουζάκια και εμβλήματα στο πίσω μέρος της εικόνας κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις εκτός κειμένου… Μια νευρικότητα, μια εσωτερική οργή, ένας φόβος και ένα αίσθημα τύπου ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάιδαρος επικράτησε σε μια συνέντευξη τύπου παρωδία όπου ακόμα και οι ερωτήσεις των πιο φιλο-κυβερνητικών φερέφωνων έμοιαζαν σφυριά σκληρής κριτικής απέναντι σε μια πραγματικότητα που ξεκίνησε και συνεχίστηκε με μόλις δύο μποφόρ… Και δεν το λέω εγώ αλλά όλες οι αναφορές της ΕΜΥ.
Η παραπάνω ατμόσφαιρα και η ένταση οδήγησε σε μια φράση “αυτοθυσίας” και ένα επιχείρημα ανάδειξης αποδιοπομπαίου προσώπου ως υπαίτιου της τραγωδίας, με μια σαφή αναφορά ότι η παραίτηση είναι στην διάθεση παντός υπεύθυνου αλλά επειδή είναι η ώρα της μάχης δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών… Μάλλον εκεί εντάσσεται και η βιαστική εξαγγελία μέτρων αποκατάστασης, γιατί μάλλον πρέπει να ξεχαστούν σύντομα οι όποιες ευθύνες σε πρόσωπα… Αναρωτιέμαι λοιπόν, θα δούμε τις επόμενες ημέρες μεγάλα ΜΜΕ και έντυπα μεγάλων μιντιακών ομίλων να ζητούν την αυτόκλητη παρέμβαση της δικαιοσύνης ώστε να διερευνήσουν οι ευθύνες των Περιφερειών και των επικεφαλής Περιφερειαρχών, για αυτή την πρωτοφανή καταστροφή που ζούμε ακόμα;;; θα δούμε κάποιο ειδικό ντοκιμαντέρ με σπάνιες συνομιλίες, για την διαχείριση αυτής της φυσικής κρίσης από τις αρμόδιες αρχές;; θα δούμε διάφορους τηλεπαραθυριούχους που είναι και πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι και καθηγητές της Παντείου και οικονομολόγοι και Νομικοί και πολλά αλλά με βαρύ επιστημονικό κύρος να λένε ότι υπάρχουν ποινικές ευθύνες της περιφέρειας και των στελεχών της και να υποστηρίζουν ότι στην βάρδια κάποιου η’ κάποιων κάηκε η μισή Ελλάδα;;; θα τα δούμε όλα αυτά;; Όταν δεν θα είναι οι πληγείσες περιφέρειες Γαλάζιες;;; Ήρεμα ρωτάω…

Και πρέπει να πω και το εξής… Δεν πρέπει να στεκόμαστε συνέχεια στο επιχείρημα “Μήλα με Πορτοκάλια”, μπορεί να είναι διαφορετικά φρούτα μεταξύ τους, να μην ζυγίζονται μαζί αλλά ζυγίζονται και πρέπει να ζυγίζονται για να βγάζουμε μια άκρη… Το επιχείρημα και η καραμέλα, ότι τώρα είναι η ώρα της μάχης και της ενότητας και της συμφιλίωσης και του τανγκό και δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να τελειώσει γιατί εκτός του ότι δεν πείθει, έχει αρχίσει να προσβάλει και να ερεθίζει το νευρικό σύστημα μιας ολόκληρης κοινωνίας..
Ποτέ δηλαδή θα έρθει η ώρα των ευθυνών και της δαμόκλειου σπάθης..;; Πότε θα έρθει εδώ και 12 χρόνια;; Μια τώρα είναι η μάχη της οικονομίας και δεν είναι ώρα ευθυνών… Μια ήταν η μάχη να μείνει η χώρα στην ΕΕ… Μια ήταν να μείνουμε στο ευρώ… Μια ήταν η μάχη να βγούμε όρθιοι… Μια ήταν η μάχη να μην είμαστε μόνοι μας απέναντι στον εξ’ ανατολών κίνδυνο…. Καθίστε ρε παιδιά δηλαδή σε αυτή την χώρα ευθύνες και απόδοση δεν θα υπάρξουν ποτέ στην ώρα τους πως το βλέπετε;;; και δεν απευθύνομαι στα κλιμάκια της εξουσίας αλλά σε έναν απλό πολίτη γιατί δυστυχώς το επιχείρημα του να ακούσουμε μια Συγγνώμη και το ρεφρέν τύπου :”Μια συγνώμη σκοπεύετε να ζητήσετε;;” έχει παρά φορεθεί και έχει ξηλωθεί πλέον, τι να την κάνει την συγνώμη αυτός που κάηκε το σπίτι του στο πευκί;; τι να την κάνει και ας αφήσουμε πια τους επικοινωνιακούς συμβολισμούς που δεν τους νιώθει η κοινωνία και ο λαός γιατί δεν τους βιώνει στην καθημερινότητα του…

Μπορεί κάποιος εργαζόμενος σε μια ιδιωτική επιχείρηση να κάνει μια κουταμάρα, ένα λάθος, μια βλακεία από αφηρημάδα λόγω ανικανότητας και απλά να ζητήσει ένα συγνώμη και να τον κρατήσουν στην δουλειά του;; υπάρχει περίπτωση κάποιος πολίτης να μην έχει να πληρώσει μια έκτακτη φορολογία η’ να μην πληρώσει ένα λογαριασμό ΔΕΚΟ, είτε επειδή δεν έχει είτε επειδή ξεχάστηκε και να πάει στην δημόσια υπηρεσία να τους ζητήσει συγνώμη, να αναλάβει την ευθύνη και να του πουν :”Καταλαβαίνουμε ότι είναι η ώρα της μάχης… Θα αποδοθούν αργότερα ευθύνες… ”. Όχι δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο γιατί απλά θα πληρώσει το διπλάσιο μαζί με το πρόστιμο και στο χειρότερο σενάριο θα διωχθεί δικαστικά… Γιατί να ισχύει πάντα κάτι άλλο και να χρησιμοποιούμε το παραπάνω παράδειγμα πάντα οπότε και όπως μας βολεύει, για άλλες περιπτώσεις…;;;
Εντάξει και πολύ καλά με την ώρα της μεγάλης μάχης… Αλλά κάποτε πρέπει να έχουμε και Στρατοδικεία για τις μάχες που χάθηκαν και τις ήττες που μας κόστισαν και θα κοστίσουν στην Ελληνική κοινωνία…