Η ανάλυσή μας για τη συνέχιση του Αφγανικού Πολέμου σε έναν Υβριδικό Πόλεμο Γενιάς Χ

Ο πόλεμος του Αφγανιστάν δεν έχει τελειώσει. Η πορεία που χαρακτήρισε την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων είναι το προοίμιο για μια νέα φάση αυτής της σύγκρουσης. Η μεγαλύτερη στη στρατιωτική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής....

Στις 17 Αυγούστου 2021, τα περιουσιακά στοιχεία της κυβέρνησης του Αφγανιστάν δέσμευσαν από την Ουάσινγκτον. Οι συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν επίσης την κλοπή όλων των αποθεμάτων χρυσού σε αυτή τη φτωχή και χωρίς ξηρά χώρα. Αυτά υπολογίστηκαν σε 21,87 τόνους.

Η πλειοψηφία των συναλλαγματικών αποθεμάτων και του χρυσού που ανήκουν στο Αφγανιστάν ανήκαν στην Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης.

Οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν κατάφεραν να ανακτήσουν την εξουσία σε μια χώρα όπου έχουν κλαπεί όλα τα αποθέματα σε ξένο νόμισμα και όλος ο χρυσός. Ταυτόχρονα, το πρώην καθεστώς του πρώην προέδρου Ασράφ Γκανί άδειασε όλες τις τράπεζες της χώρας. Τοπικές πηγές αναφέρουν ότι ένα τεράστιο ποσό μετρητών έχει εξαφανιστεί από όλες τις τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας και παρόλο που μεγάλο μέρος αυτής της προσφοράς χρήματος έχει φύγει από τη χώρα, πιθανότατα ανταλλάχθηκε με δολάρια ΗΠΑ, ένα τεράστιο ποσό μετρητών και οπίου κατέληξε στα χέρια των αντιπάλων των Ταλιμπάν στο βόρειο τμήμα της χώρας. Οι τελευταίοι δεν ενεργούν μόνοι τους και επωφελούνται από την υποστήριξη των ειδικών αμερικανικών δυνάμεων όπως στα βόρεια και νοτιοανατολικά της Συρίας.

Πολύ σημαντικό, η Ουάσινγκτον είχε επιβεβαιώσει ότι το Πεντάγωνο είχε προγραμματίσει τη συνέχιση των αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν μετά την αποχώρηση που έληγε την 1η Σεπτεμβρίου 2021. Αυτή η ανακοίνωση δείχνει ότι η φύση της σύγκρουσης επρόκειτο να υποστεί νέο μετασχηματισμό. Ο καταστροφικός πόλεμος του Αυτοκρατορίου στο Αφγανιστάν θα μπορούσε να μετατραπεί σε Υβριδικό Πόλεμο, χρησιμοποιώντας μαζικά τον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο, τη δημιουργία και την υποστήριξη νέων αντικυβερνητικών εξεγερτικών κινημάτων, επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, σαμποτάζ και πολύχρωμων εξεγέρσεων.

Το Αφγανιστάν είναι μια χώρα χωρίς ξηρά χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα. Η δημιουργία υλικοτεχνικής υποστήριξης για έναν υβριδικό πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης μιας εξέγερσης που αναδύεται με τη μορφή μιας νέας Βόρειας Συμμαχίας με επικεφαλής (προσωρινά) τον παλιό αντιπρόεδρο Αμρουλάχ Σαλάχ και εκπροσωπούμενη από τη νέα εικόνα που είναι ο γιος του αείμνηστου Διοικητή Μασούντ, θα χρειαστεί μια περιοχή που συνορεύει ή γειτνιάζει με το θέατρο των επιχειρήσεων. Η άρνηση του Πακιστάν να αποτελέσει πίσω βάση για τις επιχειρήσεις του νέου υβριδικού πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν καθώς και ο αποκλεισμός του Τατζικιστάν από τη Μόσχα ανάγκασε τους στρατηγούς στην Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσουν μια νέα στρατηγική. Το Διεθνές Αεροδρόμιο της Καμπούλ όχι μόνο πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ αλλά θα χρησιμεύσει ως η κύρια βάση επιχειρήσεων για τον νέο Υβριδικό Πόλεμο. Αυτό εξηγεί τις στρατιωτικές ενισχύσεις που στάλθηκαν στην Καμπούλ υπό το πρόσχημα επαναπατρισμού Αφγανών προσφύγων που συνεργάστηκαν με την κατοχή ή ήταν ευνοϊκές για το προηγούμενο καθεστώς. Υπάρχει ένα σχέδιο για την ανάπτυξη 40.000 στρατιωτών ή μισθοφόρων κοντά στην Καμπούλ και εντός της νέας Βόρειας Συμμαχίας. Το έχω ήδη δει? Ο, τι να 'ναι. Η προπαγάνδα των ΜΜΕ θα θολώσει τα νερά.

Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτό το νέο σχέδιο είναι η στάση του κινέζικου πακιστάν, η ρωσική θέση και οι ιρανικές επιλογές μπροστά στη νέα μετάλλαξη αυτής της ατέλειωτης σύγκρουσης. Η νέα εξέγερση κατά των Ταλιμπάν δείχνει ήδη όλα τα σημάδια μιας φιλοαμερικανικής πολιτοφυλακής: μίσος για το Πακιστάν και συμμαχία με την Ινδία. εχθρότητα προς την Κίνα και προσέγγιση με τους αυτονομιστές Ουιγούρους. εγγύτητα με νεοσυντηρητικούς ιδεολόγους των ΗΠΑ και πρόσωπα ατυχίας όπως ο λεγόμενος Bernard Henry Lévy κ.λπ.

Μπορούμε ήδη να στοιχηματίσουμε ότι η κύρια προσπάθεια θα είναι η διαιώνιση της αστάθειας και της βίας, αποτρέποντας παράλληλα, με κάθε δυνατό τρόπο, κάθε κινεζική επένδυση ή επέκταση της κινεζικής ζώνης επιρροής. Ταυτόχρονα, τα μέλη της αυτοκρατορίας θα προσπαθήσουν να αναβιώσουν τα προβλήματα στο Σιντζιάνγκ και να φέρουν την Κίνα να επέμβει στρατιωτικά στο Αφγανιστάν, όπου οι πόροι της θα εξαντληθούν σε έναν περισσότερο ή λιγότερο μακρό πόλεμο φθοράς στον οποίο θα πιεστούν η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της υποστήριξη. Ένα hot spot στη δυτική Κίνα θα ολοκληρώσει τη στρατηγική περικύκλωσης αυτής της χώρας και θα αυξήσει την πίεση στα άλλα σημεία τριβής (Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ, Κορεατική Χερσόνησος, Θιβέτ, Σινο-Ινδική), ενώ η Κίνα μπλέκεται στο Αφγανιστάν παγίδα. Ένα σενάριο που το Πεκίνο έχει μελετήσει λεπτομερώς.

Παραδόξως, είναι οι στρατηγικές στάσεις της Μόσχας και της Τεχεράνης που θέτουν ένα πραγματικό πρόβλημα προνοητικότητας σχετικά με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Οι δύο χώρες έχουν αμφίρροπες θέσεις - η πρώτη λόγω της πρόσφατης ιστορίας και η δεύτερη - μια Ισλαμική Δημοκρατία, με ονομαστική διάσπαση. Η αντίληψη αυτών των δύο παραγόντων της νέας εξουσίας στην Καμπούλ επηρεάζεται επομένως από στοιχεία εκτός του ανταγωνισμού ή του ανταγωνισμού με την Αυτοκρατορία. Αυτή η κατάσταση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στο βαθμό που θα καθορίσει την επιτυχία ή τη συνέχιση της αποτυχίας της Αυτοκρατορίας στην Κεντρική Ασία και στην ινδική υποήπειρο. Συνοψίζοντας, Η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει τον αγώνα της εναντίον των Ταλιμπάν με άλλα μέσα και θα εξετάσει αυτόν τον αγώνα στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με πληρεξούσιο με την Κίνα, διότι είναι πάνω απ 'όλα ζήτημα αποτροπής μιας πιθανής κινεζικής οικονομικής κατάληψης στο Αφγανιστάν που θα διευκολύνει την αναζωπύρωση της αρχαίας Δρόμος του Μεταξιού και θα ενισχύσει τις κινεζικές διαδρομές ευημερίας μέσω της Κεντρικής Ασίας και της Ευρασίας. Είναι ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι η Κίνα δεν θα σταθεί άπραγη και δεν θα παρακολουθήσει τι συμβαίνει στα ακραία και στενά δυτικά σύνορά της όπως στο παρελθόν και θα αναπτύξει τη δική της στρατηγική ανταπόδοσης. Εάν η Ρωσία υποστηρίζει τις κινεζικές προσπάθειες και απέχει από την αποσταθεροποίηση της Καμπούλ ενώ περιπλέκει τη στρατηγική των ΗΠΑ, το παιχνίδι χάνεται ανεπανόρθωτα για την Ουάσινγκτον, ακόμη κι αν η Τεχεράνη το έχει και με τους δύο τρόπους (η Realpolitik αναγκάζει το Ιράν να υποστηρίξει τη νέα δύναμη στην Καμπούλ για να αποδυναμώσει τη δράση των ΗΠΑ και να εμποδίσει τη στρατηγική της Ουάσινγκτον στην περιοχή). Η πρόγνωσή μας είναι ότι η Μόσχα θα υιοθετήσει μια αναστατωτική στρατηγική, ακόμη και αν υπάρχει πραγματική απόκλιση στρατηγικής αντίληψης μεταξύ Κινέζων και Ρώσων. Η τεράστια ρωσική επιρροή στην Κεντρική Ασία είναι ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο και ένα στοιχείο αδυναμίας που η Ουάσιγκτον είναι βέβαιο ότι θα αναζητήσει και τους δύο τρόπους. Το Ιράν θα έχει δύο αντιλήψεις και θα είναι επιφυλακτικό για ένα Αφγανιστάν στα χέρια των Ταλιμπάν του οποίου οι σχέσεις με ορισμένες μοναρχίες του Κόλπου όπως το Κατάρ θα μπορούσαν να κρύψουν μια στρατηγική χειραγώγηση με δύο άκρα.

Οι μέρες που έρχονται είναι πολύ αβέβαιες. Είναι πιθανό ότι οι Ταλιμπάν δεν θα μείνουν πολύ στην Καμπούλ και θα επαναλάβουν τον αντάρτικο πόλεμο σε αγροτικές περιοχές. Οποιαδήποτε υποστήριξη από την Κίνα θα μπορούσε να παρατείνει την παρουσία των Ταλιμπάν στην εξουσία, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από τη διαπερατότητα των Ταλιμπάν στις επιρροές του Κόλπου. Είναι πολύ πιθανό ότι η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να εφαρμόζει τις πιο λανθασμένες στρατηγικές στη διαχείριση ενός Μεγάλου Παιχνιδιού 2.0, από το οποίο δεν θα βγει αλώβητη όσον αφορά τις εικόνες και τους πόρους.