Περί ανευθυνότητας - υπευθυνότητας…

Στο στόχαστρο της ανευθυνότητας βρίσκονται οι λεγόμενοι αντιεμβολιαστές…
Και μόνο ο όρος αντιεμβολιαστές ή αρνητές των εμβολίων είναι αδόκιμος καθώς όλοι ανεξαιρέτως... έχουμε κάνει τα εμβόλια που προβλέπονται, αλλά είμαστε επιφυλακτικοί με τα νέου τύπου σκευάσματα mrna, και αντίθετοι με τον τρόπο που προσπαθούν να τα επιβάλλουν.

Θα ξεκινήσω με την ανευθυνότητα που κάποιοι θεωρούν ότι διακατέχονται όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί…

Τα εμβόλια είναι πειραματικά, αυτό είναι ξεκάθαρο όσο και αν κάποιοι υποστηρίζουν το αντίθετο. Εκτός το ότι τα εμβόλια είναι πειραματικά δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν ούτε καν πειράματα με σκευάσματα αυτού του τύπου mrna. Δεν υπάρχει βιβλιογραφία ή μελέτες που να αποδεικνύουν την ασφάλεια τους τόσο βραχυπρόθεσμα πόσο μάλλον σε βάθος χρόνου.

Από την άλλη οι ίδιες οι εταιρίες έχουν φροντίσει να απαλλαγούν από όποια ευθύνη σε περίπτωση παρενεργειών, το ίδιο όσοι εισηγούνται αυτά τα σκευάσματα, με αποτέλεσμα αν κάτι δεν πάει καλά και παρουσιάσεις κάποιες από τις αρκετές παρενέργειες που έχουν καταγραφεί, θα έχεις να αντιμετωπίσεις εντελώς μόνος σου την ταλαιπωρία και τις συνέπειες από ένα σκεύασμα που δέχθηκες να βάλεις στον οργανισμό εμπιστευόμενος εκείνους που φρόντισαν από πριν να μην έχουν καμία ευθύνη!!!!!

Αν κάποιος δεν είναι υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του, πως γίνεται να είναι υπεύθυνος απέναντι στην κοινωνία?

Πως θεωρείται κάποιος ανεύθυνος, όταν δε δέχεται να βάλει κάτι στο σώμα του, που του το επιβάλλουν, που κανείς από αυτούς που το επιβάλλει δε αναλαμβάνει την ευθύνη, που το σκεύασμα αυτό δεν έχει ούτε το τις κλασσικές πληροφορίες που έχουν όλα τα σκευάσματα, όπως συστατικά, δράση, παρενέργειες, δοσολογία κτλ… που για πρώτη φορά γίνεται τέτοιους είδους φαρμακευτική παρέμβαση (γονιδιακή θεραπεία) που δεν υπάρχουν στατιστικά, δεν υπάρχουν μελέτες, που κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί σε 2-3 χρόνια πόσο μάλλον σε 10-20…

Νομίζω ότι λάθος επίθετο χρησιμοποιούν κάποιοι, δεν εννοούν τον ανεύθυνο, αλλά τον ανυπάκουο, τον μη σκεπτόμενο… εξάλλου η κοινή λογική έχει πάει περίπατο, ο ανεμβολίαστος είναι επικίνδυνος για τον εμβολιασμένο, ο οποίος όπως αποδεικνύεται από την πειραματική φάση των τελευταίων μηνών, οι εμβολιασμένοι και νοσούν και μπορεί να μεταδώσουν την νόσο, οπότε ποια είναι η διαφορά σε σχέση με τους ανεμβολίαστους?

Και πάλι καταλήγουμε ότι η διαφορά δεν είναι η προστασία της δημόσιας υγείας αλλά η ανυπακοή από κάποιους που δεν μπορούν να δεχθούν αυτόν τον παραλογισμό.

Και στις δύο περιπτώσεις οι ανεμβολίαστοι, ανεύθυνοι, αρνητές, ψεκασμένοι κτλ… από σεβασμό στον εαυτό τους δεν είναι διατεθειμένοι να γίνουν πειραματόζωα, και από την άλλη δε δέχονται να παίζει κάποιος με την νοημοσύνη τους.  

Μέχρι σήμερα έχουν επιστρατευτεί όλα τα ΜΜΕ σε όλον τον πλανήτη, προκειμένου να παρουσιάσουν μία κατάσταση, που δεν έχει καμία σχέση με την καθημερινότητα μας, που αν δεν υπήρχαν τα ΜΜΕ να ασχολούνται όλη μέρα με το θέμα, κανείς δε θα ανησυχούσε και δεν θα είχε καταλάβει τίποτα από όλα αυτά τα τραγικά που θέλουν να μας πείσουν ότι συμβαίνουν.

Δηλαδή για να μην είμαι ανεύθυνος θα πρέπει να δεχθώ σαν πραγματικότητα αυτό που περιγράφεται στα κεντρικά δελτία ειδήσεων (και όχι μόνο) και να αγνοήσω αυτό που ζω κάθε μέρα…

Δηλαδή και υπάκουος και λοβοτομημένος!!!

Βέβαια τα δελτία ειδήσεων και όσοι παροτρύνουν την γονιδιακή θεραπεία έχουν φροντίσει να επιδοκιμάζουν ως υπεύθυνους, σκεπτόμενους, ανθρωπιστές τους υπάκουους αλλά μέχρι εκεί…
γιατί κάποιος από τους υπάκουους εμβολιασμένους παρουσιάσει μια αναπάντεχη παρενέργεια τότε κανείς δεν πρόκειται να τον βοηθήσει, και μόνο τότε θα καταλάβει τελικά ποιανού ευθύνη ήταν η απόφαση.

Σε ότι αφορά την παρότρυνση…
Ας πούμε ότι εγώ λέω σε κάποιον να μην κάνει το εμβόλιο για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω…
και αυτός επηρεάζεται από εμένα και κάποια στιγμή κολλάει τον ιό, τον χτυπάει άσχημα και αναγκάζεται να μπει σε ΜΕΘ και την γλιτώνει στο τσάκ…
Τι θα του πω εγώ μετά?

Ας πάρουμε την ανάποδη περίπτωση, που κάποιος παροτρύνει κάποιον να κάνει το εμβόλιο, για να είναι πιο ασφαλής σε περίπτωση που κολλήσει, για να είναι υπεύθυνος απέναντι στους συνανθρώπους του και να μη τους κολλήσει κτλ…
Κάνει ο φίλος το εμβόλιο και μετά από 1-2 μήνες αρχίζουν διάφορες παρενέργειες που τον βάζουν σε διαδικασίες που δεν ξέρει κανένας που θα οδηγήσουν…
Τι θα του πει μετά αυτός που τον παρότρυνε… ότι υπήρχε και αυτό το ενδεχόμενο, για το οποίο όμως δε του το ανέφερε όταν τον παρότρυνε να κάνει το εμβόλιο με κλειστά τα μάτια?

Αυτά τα 2 παραδείγματα καταδεικνύουν την ατομική ευθύνη. Όταν μία απόφαση αφορά εμάς τους ίδιους και όταν οι συνέπειες δε μοιράζονται με κάποιον άλλον/ους, αλλά έχουμε να τις υποστούμε να τις αντιμετωπίσουμε ΜΟΝΟΙ μας, τότε μόνο εμείς οφείλουμε να επιλέξουμε κάτι τέτοιο, και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι επιβαλλόμενο ή υποχρεωτικό.

Η ανευθυνότητα στα παραδείγματα θεωρώ ότι είναι έκδηλη, δε μπορεί κανείς να παροτρύνει ή να αποτρέψει για κάτι που αφορά την ατομικότητα του άλλου.

Είναι ότι πιο ανεύθυνο μπορώ να σκεφτώ… δε συζητάω βέβαια το γεγονός ότι πρόκειται για αυθαίρετη παρέμβαση – παραβίαση της ατομικότητα κάποιου.

Αλλοίμονο αν η ανθρώπινη υπόσταση οι ατομικές ελευθερίες χαθούν στο όνομα της υποτιθέμενης κοινωνικής υπευθυνότητας… τότε τι νόημα έχει η κοινωνία? Ποια η θέση του ανθρώπου σε μία κοινωνία που απαγορεύει, περιορίζει, αντιμετωπίζει τα μέλη της ως δυνητικά επικίνδυνους, που τους βλέπει ως αριθμούς ή ως σύνολα αριθμών ανάλογα με την ιδιότητα τους.

Ποιος θέλει τέτοια κοινωνία?

Λόγω των πυρκαγιών θα τιμωρούνται όσοι μπορεί να κάνουν βόλτα στο δάσος, διότι θα θεωρούνται εν δυνάμει εμπρηστές, ενώ οι υπεύθυνοι για την προστασία των δασών, αδυνατούν να συλλάβουν τους εμπρηστές!!!! Και θα συλλαμβάνουν τους κατά τα άλλα ελεύθερους πολίτες επειδή περπατούν στο δάσος.

Μεθαύριο θα επινοήσουν μία άλλη απειλή, και τότε πάλι θα επιβάλλουν περιορισμούς κάνοντας ακόμα πιο δυσφορική την ελευθερία μας, στο όνομα της ασφάλειας μας (την οποία εμείς πληρώνουμε με τους φόρους μας, για να μετατραπεί σε δεσμοφύλακα μας!!!) της υγείας, της προστασίας του περιβάλλοντος και άλλων «θεάρεστων» προθέσεων…
Αυτά τα νοσηρά μυαλά που για λόγους που αδυνατώ να καταλάβω θέλουν να επιβάλλουν τις κοινωνίες να λειτουργούν με αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο, βρίσκουν υποστήριξη στους εκάστοτε «υπεύθυνους» πολίτες, που στην ουσία δημιουργούν οχυρό στα σχέδια των σαλταρισμένων, αφού στρέφονται εναντίων όσων αντιδρούν ή έχουν θέσει ερωτήματα για τα οποία δεν έχουν λάβει απαντήσεις… συνεπώς αυτοί είναι οι επιφυλακτικοί (με λόγο)…

Το ζητούμενο είναι να βρούμε μία κοινή συνισταμένη που την ανέφερα παραπάνω… ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με περιορισμούς, απαγορεύσεις, δεσμοφύλακες, αν δε θέλουμε όλοι μας θα πρέπει να αντιδράσουμε γιατί όταν θα ολοκληρωθεί το σχέδιο τότε ΟΛΟΙ μας θα αναγκαστούμε να ζούμε σε αυτή.