Eίναι φωτιά που καίει τα πάντα...: Θεία Κοινωνία και κολλητικές ασθένειες

Αν ηταν έτσι, δεν θα ζούσε κανένας απο τους ιερείς, επειδή στο τέλος καταλύουν το περιεχόμενο του Αγίου Ποτηρίου, από το οποίο κοινωνούν συχνά εκατοντάδες πιστοί με ποικίλες αρρώστιες. Κι όμως, κανένας ιερέας δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου ειναι “πύρ καταναλίσκον”....Ένα από τα πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια αυτή ειναι και το ακόλουθο: Όταν ο Μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης (+1962) ήταν ιεροκήρυκας Αττικής, πήγε κάποτε να λειτουργήσει στο φθισιατρείο (σ.σ. λεπροκομείο) της “Σωτηρίας”. Εκεί του έφεραν οι νοσοκόμοι μια μεγάλη πιατέλα με πολλά κουταλάκια.    – Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε.    – Μας είπαν οι γιατροί να κοινωνήσετε με αυτά τους ασθενείς, αρχίζοντας από τους πιό ελαφρά και προχωρώντας στούς πιό βαριά.    – Δεν χρειάζονται αυτά, απάντησε με πίστη ο ιερέας. Έχω την Αγία Λαβίδα.    Πραγματικά, στη Θεία Λειτουργία κοινώνησε κανονικά τους ασθενείς και ύστερα πλησίασε την Ωραία Πύλη για να καταλύσει. Το έκανε αυτό για να τον βλέπουν όλοι, και να μάθουν οι γιατροί ότι η Θεία Κοινωνία ειναι φωτιά που καίει τα πάντα.