Τα ανοιχτά σύνορα είναι «Αριστερή» ή «Δεξιά» θέση; Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Επειδή στην χθεσινή ανάρτηση, μου άρεσε το σχόλιο του φίλου Ζαφείρη Ζαφείρα, ότι δεν υπάρχει Δεξιά και Αριστερά στο μεταναστευτικό καθόσον έχουν ίδια θέση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, αποφάσισα να του αφιερώσω την σημερινή ανάρτηση....

Ως γνωστόν φίλε μου, θέμα-τοτέμ της σημερινής Αριστεράς, είναι το μεταναστευτικό, με διαρκές αίτημα την πλήρη απελευθέρωση του. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Σε επιστολή του 1870, ο Μαρξ εξηγούσε το πώς οι Άγγλοι αστοί και αριστοκράτες εργαλειοποιούσαν την Ιρλανδική μετανάστευση για να εκμεταλλεύονται πιο αποδοτικά τις ακίνητες επενδύσεις τους στην Ιρλανδία και για να ρίχνουν τους μισθούς των Άγγλων εργατών.

Ήδη από το 1845 ο Ένγκελς, περιέγραφε τους Ιρλανδούς με εντόνως ρατσιστικούς όρους («ο Ιρλανδός αγαπά το γουρούνι του όσο ο Άραβας το άλογό του») και ρωτούσε, «μια τέτοια ράτσα τι θέλει υψηλούς μισθούς;» Σε επιστολή του 1893 αναγνώριζε ότι τα ανόμοια στοιχεία μεταναστών και αυτοχθόνων δημιουργούν ασταθείς συνδικαλιστικές συμμαχίες που είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσουν προς όφελος της μπουρζουαζίας.

Φίλε Ζαφείρη δεν γνωρίζω ο Μαρξ να πρότεινε το κλείσιμο των συνόρων, όπως ούτε και το πλήρες άνοιγμα τους, σίγουρα δηλαδή δεν έβλεπε την μετανάστευση με τα ροζ γυαλιά της Κατερίνας Σακελλαροπούλου (Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας). Γνωρίζω όμως ότι το κλείσιμο των συνόρων το πρότεινε στις γαλλικές Προεδρικές εκλογές του 1981 ο Georges Marchais, ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, λέγοντας: «Πρέπει να σταματήσουμε την μετανάστευση, επίσημη και λαθραία. Είναι απαράδεκτο να επιτρέπουμε να εισέρχονται καινούργιοι μετανάστες εργαζόμενοι στην Γαλλία, ενώ η χώρα μας μετρά σχεδόν δύο εκατομμύρια ανέργους, Γάλλους και μετανάστες».

Κι αν το ζήτημα ετίθετο με τον μαρξιστικό οικονομισμό, εκείνη την εποχή το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας αντετίθετο και στο άνοιγμα νέων τζαμιών.

Εύλογα λοιπόν μπορούμε να αναρωτηθούμε, τα ανοιχτά σύνορα είναι «Αριστερή» ή «Δεξιά» θέση;

Εγώ θα έλεγα «Αριστερή» όταν λέγεται διεθνισμός και «Δεξιά» όταν λέγεται παγκοσμιοποίηση. Γνωρίζω βέβαια ότι ανοιχτά σύνορα για εμπορεύματα, κεφάλαια και υπηρεσίες είναι μια «Δεξιά» θέση, την οποία αντιμαχόταν το Αντιπαγκοσμιοποιητικό Κίνημα με σειρά κινητοποιήσεων (Σιάτλ 1999, Γένοβα 2001 κλπ).

Γνωρίζω επίσης ότι ανοιχτά σύνορα για μετανάστες, παράτυπους ή νόμιμους, είναι μια κατ’ εξοχήν «Αριστερή» θέση που καταδικάζουν πολλά δεξιά κόμματα, ιδίως μετά το 2015 και την πολιτική των ανοιχτών χεριών της Μέρκελ.

Αλλά και στις δύο περιπτώσεις κοινός τόπος «Αριστεράς» και «Δεξιάς» είναι ότι τα σύνορα είναι κάτι κακό.

Μήπως, λέω μήπως, η «Αριστερή» και «Δεξιά» στάση διαφέρουν μόνον στην επιφάνεια;