Να γιατί αυτοί κερδίζουν κι εμείς όχι! Της Ντορέτας Πέππα

Ο Μπιλ Γκέητς, ο «Βασιλιάς της Πύλης»… (του Άδη) τα είχε σπάσει με τη συμβία του, τη Μελίγκρα -εε… συγγνώμη, Μελίντα ήθελα να πω-, ήδη από το 2019 (και βάλε…)! Αυτό δεν τους εμπόδισε να το καταπιούν μέχρι νεωτέρας, να δείχνουν στο φακό αγαπημένοι... –μα πόσο αγαπημένοι πια!- σ’ όλη την προηγούμενη περίοδο της «πανδημίας», ώστε να αυξήσουν κολοσσιαία την περιουσία τους και να μην τους ξινοφανεί το μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου… και του γάμου! Έτσι, ο Μπιλ, πέρσι το Μάρτιο (επειδή ξεχνάμε, γι’ αυτό το θυμίζω), «τσέπωσε» το χοντρότατο μπαγιόκο των κάτι δις από την ΕΕ για να… φτιάξει εμβόλια κατά του κορωνοϊού! Δηλαδή, όχι μόνο τον χρηματοδοτήσαμε εμείς –όλοι εμείς, τα χαϊβάνια, οι «πολίτες» της ΕΕ- για να κάνει δήθεν τις «έρευνές» του, μαζί με όλες τις φαρμακευτικές (έχει παντού ποδάρια αυτός, είναι σαρανταποδαρούσα!), αλλά του πληρώνουμε επιπλέον και τα φαρμακερά του εμβόλια τώρα, αφού δεν είναι… δωρεάν: από τη φορολόγησή μας προκύπτει αυτό το «δωρεάν» εμβόλιο, κορόιδο γαμπρέ!

Αφού, λοιπόν, τα κονόμησε χοντρά το ζευγαράκι της «ελπίδος», αποφάσισε να χωρίσει πια τα τσανάκια του και τα σεντούκια του! Κι ας βγάζουν τώρα στον αέρα τα φερέφωνα της δημοσιογραφίας τα διάφορα «παρελκόμενα» του διαζυγίου, ότι ο Μπιλ τα είχε με κάποια υπάλληλό του από τη Microsoft ή ότι έκανε παρέα με τον Εμπστάιν τον παιδόφιλο και άλλες τέτοιες κουταμάρες για λαϊκή κατανάλωση! Λίγη κλάψα, λίγη γκρίνια δε βλάπτει, στρέφει αλλού το ενδιαφέρον, νά ’χουμε να λέμε! Αρκεί να μη βλέπουμε… πού πάει το χρήμα!

Μια χαρά τα κατάφεραν οι Μπιλ και Μελίντα, οι κοκκινοκορδελάτοι και παρασημοφοράτοι της Μεγάλης Στοάς, λοιπόν! Ενώ εμείς, μόλις μας την πει έστω λίγο το έτερον ήμισυ, σπεύδουμε να «απαντήσουμε», μη μας φύγει το θυμικό και το χάσουμε και τι θα γίνουμε! Παρορμητικοί, ανερμάτιστοι και άσκεφτοι! Τέτοιοι είμαστε, άρα, χειραγωγήσιμοι! Εκείνοι, οι της ελίτ / αλήτ, ξέρουν να το παίξουν το παιγνίδι για να κερδίσουν, εμείς… τι;;;; Κάποτε, θα πρέπει να πάψουμε, επιτέλους, να είμαστε έρμαια της μοίρας μας! Δε νομίζετε;