Ίσως για πρώτη φορά στην πολιτική του καριέρα είδαμε τον Άδωνι Γεωργιάδη να προχωρά σε μία παραδοχή για ένα λάθος της Νέας Δημοκρατίας το 2018!
Δείτε μάλιστα τι έλεγε... προεκλογικά:
Μάλιστα, ο κ. Γεωργιάδης δεν σταμάτησε εκεί, αλλά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, αναγνωρίζοντας την προσφορά του Νίκου Καρανίκα. κατέληξε.
«Πρέπει
να αναγνωρίσουμε τη συμβολή στη συζήτηση του κ. Καρανίκα! Έχουμε
διαφορές, έχουμε συγκρουστεί, ωστόσο στην περίπτωση της φαρμακευτικής
κάνναβης είμαι ειλικρινής: η παρουσία του ήταν θετική και το γεγονός ότι
πολέμησε γι’ αυτό, τον τιμά».
«Χαιρετίζουμε την μεταστροφή του κ. Γεωργιάδη και την – έστω και με μεγάλη καθυστέρηση – παραδοχή πως οι επενδύσεις στην φαρμακευτική κάνναβη είναι εξαιρετικά σημαντικές, τόσο υγειονομικά όσο και οικονομικά.
Μετά τη δικαίωση, θα περιμέναμε και μία πρώτη συγγνώμη για τους τόνους λάσπης και το σαμποτάζ στις επενδύσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ όσο ήταν στην αντιπολίτευση, με αφορμή τη φαρμακευτική κάνναβη. Αλλά έχουμε ακόμα να ελπίζουμε στις 158 συγγνώμες από τους βουλευτές της ΝΔ για τη Συμφωνία των Πρεσπών, με τα μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία».
Αναρτήσεις
θλιβομαι που καποτε πιστεψα σε αυτον τον ανθρωπο ειδικοτερα στο θεμα του μεταναστευτικου,
ΑπάντησηΔιαγραφήστο παλιο του κομμα οταν γινοταν συζητηση για το μεταναστευτικο επρεπε να του φερουν φαρμακα για να ηρεμησει
ακομα δεν μπορω να πιστεψω πως παραπλανηθηκαμε και πιστεψαμε καποτε σε αυτον τον ανθρωπο που το επαιζε καποτε και πατριωτης
μαζι με βοριδη και πλευρη δεν τους καιγεται καρφι,αλλωστε οταν εφυγαν απο το λαος και πηγαν στην νδ αρχιζαν να ψηφιζουν μαζι διαφορους μεταναστευτικους κωδικες,ιθαγενειες,τζαμια κλπ...προκειται για απατεωνες του ευρυτερου πατριωτικου χωρου που ξεπουλησαν αρχες και αξιες ή μαλλον δεν τις ειχαν ποτε
ευστοχο σχολιο φιλου:
Επειδή κατά καιρούς κάποιοι σχολιαστές στο παρόν forum με κατηγόρησαν ότι δεν παραδέχομαι τα λάθη μου, σήμερα νομίζω ότι θα τους ικανοποιήσω. Με αφορμή το σημερινό άρθρο του κ. Στούπα για το νέο "κατόρθωμα" του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη να διώξει την ιστορική εταιρεία ηλεκτρικών ειδών Πίτσος από την Ελλάδα και να τη στείλει στην Τουρκία, θα ήθελα να κάνω την αυτοκριτική μου. Μετανιώνω ειλικρινά για παλαιότερα σχόλιά μου με τα οποία είχα υπερασπιστεί τον Άδωνι Γεωργιάδη απέναντι στις επιθέσεις των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ. Είχα θεωρήσει τότε ότι οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί που του απέδιδαν ήταν άδικοι και υπερβολικοί, αλλά τώρα διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι όσοι τον κατηγορούσαν μάλλον υπήρξαν τελικά πολύ ευγενικοί απέναντί του.
Θυμάμαι ότι είχα αντιδράσει έντονα προς εκείνους που χαρακτήριζαν τον Άδωνι Γεωργιάδη "καραγκιόζη" και "αδίστακτο αριβίστα" που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο και πατάει επί πτωμάτων για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Δεν γνώριζα προσωπικά τον συγκεκριμένο άνθρωπο και ομολογώ ότι είχα σχηματίσει εντελώς εσφαλμένη εντύπωση για το ποιον του από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του τον καιρό που δεν είχε ακόμα πολιτική εξουσία στα χέρια του. Παραδέχομαι τώρα πως ήταν λάθος μου να τον δικαιολογήσω και μακάρι να μην είχα γράψει ποτέ ούτε λέξη υπέρ του, διότι πολύ απλά δεν την αξίζει.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ό,τι χειρότερο έχει περιμαζέψει η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία χρόνια από το πανέρι των πολιτικών γυρολόγων, και δυστυχώς φροντίζει να το αποδεικνύει αυτό καθημερινά. Δεν έχει αφήσει ουσιαστικά τίποτα που να μην το έχει προδώσει, και αποτελεί τον ορισμό του ηθικού ασπόνδυλου. Δεν ξέρω αν ήθελε να αποδείξει κάτι στον εαυτό του, στη σύζυγό του ή σε κάποιον άλλον, ή το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος τον όρο του "επιτυχημένου πολιτικού", αλλά τόσο πλήρη εγκατάλειψη αρχών και πεποιθήσεων για χάρη μιας υπουργικής καριέρας νομίζω ότι δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δικαιωματικά του ανήκει το βραβείο του μεγαλύτερου πολιτικού "kolotoumba" στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, το οποίο κακώς εξακολουθεί να κατέχει ο Τσίπρας.
Ο προκλητικός και ιταμός τρόπος με τον οποίο ο Άδωνις Γεωργιάδης συχνά απευθύνεται στους Έλληνες πολίτες, έχοντας καβαλήσει κανονικά το καλάμι της εξουσίας, τον κατατάσσουν σήμερα στους πιο απεχθείς πολιτικούς χαρακτήρες. Πολλές φορές ντρέπομαι για λογαριασμό του όταν τον ακούω, και νιώθω να με κυριεύει ένα κύμα αηδίας. Και βέβαια ντρέπομαι διπλά που δεν μπόρεσα να διακρίνω εξαρχής την απόλυτη ηθική κενότητα και τον αμοραλισμό του ανδρός.