Πέμπτη 13 Μαΐου 2021

100 χρόνια ινσουλίνη

Το 1891, στο Οντάριο του Καναδά, γεννιέται ο Frederick Banting, ο άνθρωπος που λίγα χρόνια αργότερα θα κέρδιζε το Νόμπελ ιατρικής για την ανακάλυψη της ινσουλίνης....

Ο Banting και η ομάδα του στήριξαν την επιστημονική τους έρευνα στις μελέτες Γερμανών επιστημόνων -οι οποίοι εγκατέλειψαν τις προσπάθειες εξαιτίας του Α΄ Π.Π.- και κατάφερε να ανακαλύψει το φάρμακο που θα άλλαζε τις ζωές εκατομυρίων ανθρώπων -μέχρι και σήμερα- επειδή τα στοιχεία όλων των ερευνών ήταν ανοιχτά στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Πριν την ανακαλύψει, ο επιβλέπων καθηγητής του Banting ζητά από το αμφιθέατρο του πανεπιστημίου όπου δίδασκε έναν εθελοντή για να βοηθήσει τον μετέπειτα νομπελίστα στις έρευνες για την ινσουλίνη.

Όταν απευθύνεται στους φοιτητές λέει:

«Οφείλω να σας προειδοποιήσω πως αυτή η δουλειά δεν έχει λεφτά και το πιθανότερο είναι να καταλήξει στα σκουπίδια όπως συμβαίνει συνήθως, βέβαια ποτέ δεν ξέρεις…»

Για την ιστορία, να αναφέρω πως ο συγκεκριμένος καθηγητής ήταν ο John Macleod ο οποίος μοιράστηκε με τον Banting το Νόμπελ ιατρικής το 1923.

Αυτό, βέβαια, δεν ήταν και τόσο δίκαιο και αυτό γιατί την περισσότερη «βρώμικη» δουλειά την έκανε ο Charles Best, ο φοιτητής που σήκωσε το χέρι και δέχτηκε να βοηθήσει στις έρευνες.

Όπως και να’ χει, όμως, και οι τρεις τους στάθηκαν απέναντι στην ιστορία πρώτα ως άνθρωποι και μετά ως επιστήμονες.

Όταν το 1932 τους πρότειναν να κατοχυρώσουν με πατέντα-ευρεσιτεχνία την ανακάλυψή τους, αυτοί αρνήθηκαν υποστηρίζοντας πως είναι ανήθικο να πατεντάρεις κάτι που μπορεί να σώσει εκατομμύρια ζωές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πούλησαν λοιπόν τα δικαιώματα στην συμβολική τιμή του ενός δολαρίου στο πανεπιστήμιο του Τορόντο, δηλώνοντας πως η ινσουλίνη δεν ανήκει σε αυτούς αλλά ανήκει στην ανθρωπότητα.

Ο Banting υπεραμύνθηκε της πρότασης, λέγοντας πως θα ήταν ντροπή για την επιστήμη να μην δοθεί ένα τόσο σημαντικό φάρμακο απευθείας και δωρεάν σε όσους το χρειάζονται.

Σήμερα, έναν αιώνα μετά, η ινσουλίνη είναι ένα από τα φάρμακα με την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο στην τιμή της.

Μάλιστα, στις ΗΠΑ, που το σύστημα υγείας θεωρείται ένα από τα χειρότερα του κόσμου, οι μηνιαίες δόσεις ενός ασθενούς με διαβήτη που χρειάζεται το φάρμακο αγγίζουν τα 450 δολάρια!

Αυτό αναγκάζει χιλιάδες ανθρώπους να λαμβάνουν λιγότερες δόσεις από όσες χρειάζονται, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και κατ’ επέκταση την ζωή τους.

Και κάπου εδώ, θα αναρωτηθεί κάποιος πώς γίνεται ένα φάρμακο που έχει ανακαλυφθεί πριν εκατό χρόνια να μην φτάνει για όλους όσους το έχουν ανάγκη.

Την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα θα δώσει ο ερευνητής Alex Lawson σε συνέντευξή του στο ανεξάρτητο δίκτυο RealNewsNetwork.

“Η ινσουλίνη και τα λεγόμενα ανάλογά της δεν έχουν αλλάξει εδώ και έναν αιώνα”, λέει ο Lawson και συνεχίζει “δεν υπάρχει καμία εξέλιξη και καινοτομία πάνω στο φάρμακο”.

Παρ’ όλα αυτά -είπε- η τιμή της ινσουλίνης ανεβαίνει κάθε χρόνο.

Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν τρεις εταιρίες που παράγουν ινσουλίνη και τα παράγωγά της σε ολόκληρο τον κόσμο οι οποίες κινούνται σαν καρτέλ.

Η τιμή δεν ανεβαίνει εξαιτίας της έρευνας και καινοτομίας όπως υποστηρίζουν οι εταιρίες, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει έρευνα και εξέλιξη πάνω στην ινσουλίνη επειδή η εξέλιξη του φαρμάκου είναι μηδαμινή.

Αυτό γίνεται -δήλωσε εκνευρισμένος ο ερευνητής- για να αγοράσουν οι μέτοχοι των φαρμακοβιομηχανιών ακόμη ένα γιότ εις βάρος εκατομυρίων ανθρωπίνων ζωών· γιατί αυτό είναι το επιχειρηματικό μοντέλο των εταιριών της φαρμακοβιομηχανίας τον 21ο αιώνα.

Το μοντέλο, με λίγα λόγια, είναι πως οι Κολοσσοί παραγωγής φαρμάκων κατοχυρώνουν τα κέρδη τους με μονοπωλιακά δικαιώματα ευρεσιτεχνίας· οι οποίες ευρεσιτεχνίες υποτίθεται πως επιτρέπουν στις φαρμακοβιομηχανίες να χρηματοδοτούν την έρευνα και ανάπτυξη νέων φαρμάκων.

Αν ισχύει, όμως, αυτό που ισχυρίζονται οι εταιρίες, αυτό σημάνει πως παραδέχονται ότι για την παραγωγή ενός φαρμάκου το κόστος είναι ελάχιστο, αφού τα χρήματα από τα υπέρογκα κέρδη τους σπαταλούνται αποκλειστικά σε χρηματοδοτήσεις για έρευνα και ανάπτυξη νέων φαρμάκων.

Είναι αλήθεια πως για την βασική έρευνα δαπανούνται κάθε χρόνο δισεκατομμύρια δολάρια σε επιχορηγήσεις ερευνητικών ομάδων και πανεπιστημίων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ποιος, όμως, χρηματοδοτεί αυτήν την έρευνα;

Ο Dean Becker -διευθυντής του κέντρου πολιτικών και οικονομικών ερευνών της Ουάσινγκτον-,αποκάλυψε ότι το Αμερικανικό Ινστιτούτο Υγείας δαπανά κάθε χρόνο περίπου πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια για να χρηματοδοτήσει βασική έρευνα σε διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ -όπως το Barta που έχει στηθεί με στόχο να δημιουργεί εμβόλια για πανδημίες- και μάλιστα οι κυβερνήσεις πληρώνουν προκαταβολικά.

Όλα αυτά τα χρήματα προέρχονται από τους φορολογούμενους της κάθε χώρας που χρηματοδοτεί τις έρευνες με σκοπό την βελτίωση της υγείας των πολιτών της.

Έχει αποδεχθεί πως σε ένα πετυχημένο βασικό στάδιο ερευνών για ένα φάρμακο οι επιστήμονες φτάνουν σχεδόν στο 80% στην ολοκλήρωση του φαρμάκου και πολλές φορές αυτό το ποσοστό μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 100%.

Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε πως ένα στα τέσσερα φάρμακα χρηματοδοτείται από το κράτος για όλο τον κύκλο ζωής του.

Όταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα οι εταιρίες Pfizer-Biontec και Moderna ανακοίνωσαν πως βρίσκονται στα τελικά στάδια παραγωγής εμβολίου κατά της COVID-19, οι απανταχού νεοφιλελεύθεροι βγήκαν στα κάγκελα υποστηρίζοντας πως μόνον από τον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα αποτελεσματικό εμβόλιο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Το εμβόλιο που όμως είχε χρηματοδοτήσει -τουλάχιστον στην βασική του έρευνα- ο δημόσιος τομέας.

Εκτός αυτού, οι εταιρίες δεν λειτουργούν σε καθεστώς καπιταλισμού όπως οι ίδιες υποστηρίζουν και αυτό γιατί όπως δήλωσε ο Becker η Moderna χρηματοδοτήθηκε με ένα δισ. δολάρια, για να διεξαγάγει έρευνα για το εμβόλιο.

Ενώ η Biontec χρηματοδοτήθηκε από το γερμανικό κράτος σχεδόν με μισό δισ. ευρώ.

Άρα, το επιχειρηματικό τους ρίσκο είναι μηδαμινό.

Αν υποθέσουμε πως αυτές οι δύο εταιρίες αποτύγχαναν να παράγουν εμβόλιο και εγκατέλειπαν τις έρευνες, οι ζημιές που θα είχαν θα ήταν μηδαμινές, αφού είχαν εισπράξει προκαταβολικά τεράστια ποσά ως επιχορηγήσεις.

Η Moderna και η Pfizer λοιπόν πήραν έτοιμη την βασική έρευνα -όπου πάνω της έστησαν τα εμβόλιά τους- πήραν και δισεκατομμύρια από το κράτος στο οποίο έχουν έδρα και μας παρουσίασαν το εμβόλιο· το οποίο έχουν κατοχυρωμένο με το μονοπωλιακό δικαίωμα ευρεσιτεχνίας.

Ενώ πουλάνε στο κράτος τα εμβόλια που έχουν προπληρωμένα γενιές και γενιές φορολογουμένων.

Τέλειο;

Οι ευρεσιτεχνίες, ή πατέντες που τόσο ευαγγελίζονται οι φαρμακοβιομηχανίες, έχουν έναν και μόνον σκοπό:

Την αύξηση τον ήδη αστρονομικών κερδών τους.

Ελάχιστα ξοδεύονται σε έρευνα και ανάπτυξη όπως οι ίδιες υποστηρίζουν και τεράστια ποσά δαπανούνται σε επαναγορές μετόχων και μάρκετινγκ για φάρμακα που οι πελάτες-ασθενείς ουδέποτε θα χρειαστούν.

Αν προσέξατε, θα παρατηρήσατε πως τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν αυξηθεί οι διαφημίσεις φαρμάκων στο διαδίκτυο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Μάλιστα, τα φάρμακα αυτά ουδεμία σχέση έχουν με την πανδημία της Covid-19.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Έλα ντε.

Τέλος, αν θυμάστε, στα πρώτα στάδια της πανδημίας, οι επιστήμονες συνεργάζονταν μια χαρά μεταξύ τους, γιατί ακόμη δεν είχαν μεσολαβήσει οι εταιρίες.

Αυτό συνέβαινε γιατί οι επιστήμονες θεωρούν αδιαμφισβήτητο πως η επιστήμη αναπτύσσεται ταχύτερα σε μια συνεργατική διαδικασία.

Οποιονδήποτε πραγματικό επιστήμονα και αν ρωτήσετε, θα σας πει πως θέλει να ξέρει τι ανακάλυψαν ή πού απέτυχαν οι συνάδελφοί του στην Κίνα, την Ευρώπη, την Αμερική και οπουδήποτε σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πριν αμφισβητήσουμε το εμβόλιο -που παίρνει έγκριση από δημόσιο φορέα ο οποίος αναλαμβάνει και την ευθύνη για την κυκλοφορία και χρήση στον πληθυσμό-, ίσως πρέπει πρώτα να σκεφτούμε μήπως το πρόβλημα είναι οι «πατέντες» των φαρμακοβιομηχανιών που κερδίζουν δισεκατομμύρια, χρησιμοποιώντας την βασική έρευνα που διεξάγεται σε δημόσια πανεπιστήμια και ιδρύματα αλλά, όταν φτάνουν στο τελικό στάδιο παραγωγής φαρμάκων και εμβολίων, δεν θέλουν να κυκλοφορεί καμία πληροφορία.

Επίσης, ας αναρωτηθούμε αν κάποια από αυτές τις εταιρίες θα ασχολούνταν με την παραγωγή εμβολίου στην περίπτωση που η ασθένεια δεν είχε αυτή την εμπορική αξία στην ελεύθερη υγειονομική αγορά.

Όποιος κι αν έβαλε τον πρόεδρο τον ΗΠΑ να αμφισβητήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα των εταιριών σε ένα τόσο σοβαρό θέμα -άθελά του ή ηθελημένα- έδωσε το έναυσμα στην ανθρωπότητα να αμφισβητήσει όχι την ίδια την επιστήμη, αλλά όσους θησαυρίζουν στις πλάτες της.

Εξάλλου, όπως είχε πει και ο Banting, “Τα εμβόλια και η επιστήμη ανήκουν στην ανθρωπότητα”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Συνολικές προβολές σελίδας

Αναγνώστες

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr
politisvaris1@yahoo.gr

Blog Archive