Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την Εθνεγερσία του 1821 θα γίνει ερήμην του ελληνικού λαού! Οι Έλληνες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να συνεορτάσουν, θα μείνουν θλιβεροί θεατές από μακριά. Της Ντορέτας Πέππα

Μαχαιριά στην καρδιά μόλις τ’ άκουσα! Και το δάκρυ μου ενώθηκε με το δάκρυ του αρχαίου τραγωδού, που έλεγε: «Αι γαρ πόλεις είσ’ άνδρες, ουκ ερημία.»  «Γιατί οι πόλεις είναι οι άνθρωποι, όχι η ερημιά.» Ευριπίδη, «Φρίξος» (Α΄ & Β΄)...

Μα, γι’ αυτόν το λαό, για τους Έλληνες του τότε και του τώρα, πολέμησαν οι ήρωες του ’21! Κι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, στο λόγο του στην Πνύκα στις 7 Οκτωβρίου 1838, αυτό βροντοφώναξε:  «Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις… αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας.» Κλαίνε τώρα τα αθάνατα μάτια του, καθώς κοιτά την κατάντια μας και το σκύψιμο, το προσκύνημα, το νέο και αισχρό προσκύνημα, στον Οθωμανό Ερντογάν, τον ευνοούμενο των Γερμανών!

Και τώρα, χωρίς τους Έλληνες, χωρίς εμάς, με τον Τούρκο γκρίζο λύκο απέναντι να ουρλιάζει και να απειλεί πάλι και πάλι, εμείς δε χωράμε στη «γιορτή» της ολιγαρχίας που μας κυβερνά, αλλά θα δώσει το παρόν η βρωμιά και η σαπίλα, οι ντόπιοι και οι ξένοι δυνάστες μας, που θα πάνε να «εορτάσουν»… τι; Την αλλοίωση της Ιστορίας μας; Όλοι αυτοί, σαν τον Κάρολο, οι τύραννοι της ΝΤΠ, η μετεξέλιξη της αλλοτινής Ιεράς Συμμαχίας! Γιατί αυτή ήταν η πρώτη Νέα Τάξη, που τον καιρό του 1821 ανέτειλε! Πόσο διορατικός, πόσο σωστός ήταν, λοιπόν, ο Αδαμάντιος Κοραής όταν, κρατώντας με δυσκολία ένα δάκρυ, κατήγγειλε, 200 χρόνια πριν, την Ιερά Συμμαχία ως την «αληθή συνωμοσία κατά των Λαών»!

Δεν έχουν παρά να βαφτίσουν «συνωμοσιολόγο» και τον Κοραή τώρα…