Το διαβατήριο εμβολιασμού ή η πορεία της «σωστής» διάκρισης

Όπως πολύ συχνά, έχουμε ακόμα ψέματα για την ελεύθερη επιλογή εμβολιασμού κατά του Sars-nCov-2 ή όχι. Στο Κατάρ, όλα γίνονται έτσι ώστε οι άνθρωποι που επιλέγουν να μην εμβολιαστούν βιώνουν έναν αποκλεισμό που δεν λέει το όνομά του. Στο Ισραήλ, είναι χειρότερο: ένας νόμος υποχρεώνει τις δημόσιες αρχές να εντοπίζουν άτομα που έχουν επιλέξει να μην εμβολιαστούν. Με άλλα λόγια, υγιείς άνθρωποι, έχοντας για έναν νόμιμο λόγο ή άλλον, αρνήθηκαν ένα από τα εμβόλια της Big Pharma, θα αναφέρονται ως τρομοκράτες. Και αυτή είναι μόνο η αρχή....

Στη Βρετανία, αυξάνονται φωνές υπέρ του λεγόμενου «διαβατηρίου εμβολίων» και οι νομοθέτες θέλουν να κινηθούν γρήγορα προς το σκοπό αυτό. Οι λεγόμενες εφαρμογές Anti-Covid, πραγματικά εργαλεία για την ανίχνευση των σχέσεων και των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων των ατόμων, μπορεί να περιέχουν γραμμωτό κώδικα ή οποιοδήποτε άλλο οπτικό δείκτη που αποδεικνύει πιθανό εμβολιασμό. Δεν είναι η αρχή της αιφνιδιαστικής διάκρισης. Είναι διάκριση.

Άλλες χώρες, και αυτό δεν είναι χούφτα, ακολουθούν το ίδιο. Το τελευταίο φαίνεται πολύ συγχρονισμένο για να μην είναι το αποτέλεσμα μιας συγκεντρωτικής και συντονισμένης εκστρατείας. Σε επίπεδο υπερκράτους, αυτό συνεπάγεται τόσο στρατηγική όσο και γεωπολιτική επιρροή. Και εδώ βρίσκεται ένα από τα κύρια ζητήματα αυτού του πολέμου εμβολίων των οποίων οι γραμμές διάσπασης ευθυγραμμίζονται περίεργα με τις γραμμές αντιπαράθεσης του Ψυχρού Πολέμου 2.0 που αντιτίθενται στη Αυτοκρατορία από τη μία πλευρά, και την παράλληλη Κίνα. - Ρωσία από την άλλη. 

Ωστόσο, όλοι παίζουν το παιχνίδι και εργάζονται για να διαμορφώσουν τον παράξενο κόσμο μπροστά.

Μικρό επίπεδο, οι εθνικές στατιστικές σχετικά με τις εκστρατείες εμβολιασμού της γρίπης (ξεχνάμε ότι έχει εξαφανιστεί από την επέμβαση Covid-19) ή μάλλον αυτός ο αστείος φορέας που μοιάζει με αυτό, είναι ψευδής και αντικατοπτρίζει περισσότερο μια πολιτική αριθμών (ή απόδοσης επειδή είναι επίσης ένα ζήτημα μεγάλων χρημάτων) ότι κάθε επιθυμία για εμβολιασμό μέχρι το τελευταίο από τα bipeds που συνδέονται με τα smartphone τους. Αλλά τα κακά πνεύματα το πιστεύουν σκληρά ως σίδηρο και για να τα ακολουθήσουν, η ανθρωπότητα θα χωριστεί σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες: σε αυτούς που έχουν εμβολιαστεί και σε εκείνους που δεν έχουν εμβολιαστεί. Αυτά θα είναι τα νέα που αποκλείονται από τον ερχόμενο κόσμο. Ή ίσως η τελευταία ευκαιρία της ανθρωπότητας. Θα γνωρίζουμε σε αρκετό χρόνο για να είμαστε πεπεισμένοι.

Είχαμε εξειδίκευση μέσω της εργασίας. Τώρα έχουμε τη διάκριση από τον τύπο βιολογικής ουσίας που έχει κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και εγκρίνεται από τις αρχές του οργανισμού. Και πιθανώς στο γονιδίωμα. Πρέπει να το επικροτήσουμε αυτό; Σίγουρα όχι. Κάπου, εάν καταφέραμε να μπερδέψουμε, με την κυριολεκτική έννοια, ολόκληρους πληθυσμούς, γιατί να μην τους εμβολιάσουμε με ένα σχεδόν κρυμμένο μέσο εξαναγκασμού; Αυτή είναι η κύρια τάση που παρατηρούμε.

Ο φόβος είναι ένα ισχυρό εργαλείο διαχείρισης και κοινωνικού ελέγχου. Παραλλαγές ενός ιού, θα υπάρχουν πάντα. Μεγάλο επενδυτικό δυναμικό στην επιχείρηση του φόβου. Είναι πολύ καλύτερο από τον ατελείωτο πόλεμο εναντίον ενός πλασματικού εχθρού.

Θέλουν να μας επιβάλουν ψέματα και πονηρά κάτι που δεν θα είχαμε αποδεχτεί πολύ σύντομα πριν. Θα το αποδεχόμασταν ευχαρίστως (ορισμένοι από εμάς δεν έχουν τίποτα να χάσουν ή να έχουν πίσω μας τη ζωή τους) αν δεν υπήρχε αυτή η βαριά λογοκρισία οποιασδήποτε διαφωνούμενης γνώμης σχετικά με το ζήτημα που προέρχεται από τις ελίτ και τις συσκευές.

Η κρατική προπαγάνδα λέει βαθιά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν πράγματα να κρύψουν ή να κατηγορήσουν τον εαυτό τους. Ότι υπάρχει αναγκαστικά μια μηχανοποίηση ή συνωμοσία. Πιστεύοντας ότι τιμωρείται με κατηγορία συνωμοσίας. Έτσι γεννιούνται συνωμοσίες από συνωμοσία. 

Αρκεί να πούμε ότι όλα αυτά είναι κακοί οιωνοί, διότι ο εμβολιασμός δεν θα τερματίσει τις πολιτικές περιορισμού και τους περιορισμούς που πολλές κυβερνήσεις θέλουν να διατηρήσουν για επαίσχυντους και πολύ συχνά ρεαλιστικούς σκοπούς.