Πέρασε ένας χρόνος που βρισκόμαστε σε εγκλεισμό. Άδικα –πολύ άδικα- κατά τη γνώμη μου και ύπουλα, και δόλια –απίστευτα δόλια! Της Ντορέτας Πέππα

Αφού άλλα υποκρύπτει όλη τούτη η καταστολή της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας, μια καταστολή που καμιά σχέση δεν έχει με την υγεία του ανθρώπου ή με την… «ασφάλειά» του. Πολλοί είναι εκείνοι που το καταλαβαίνουν πλέον. Οι υπόλοιποι, που είναι πολλοί περισσότεροι βέβαια, ούτως ή άλλως, δεν έχουν καταλάβει τίποτε, ούτε και θα καταλάβουν ποτέ τίποτε από το πέρασμά τους απ’ αυτόν τον κόσμο....

Αλλά κι εκείνοι που κατάλαβαν, οι «αφυπνισμένοι», όπως συνηθίζεται να λέγονται, πέρα από λόγια, δε φαίνεται να μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, και περιορίζονται μόνο στο να γκρινιάζουν και να σκιαμαχούν, ειδικά όταν βαυκαλίζονται με σενάρια «εκδίκησης» και «λύτρωσης» βγαλμένα από ευφάνταστους «αστερίσκους» (απειροελάχιστους… «σταρ») του διαδικτύου, που «αποκάλυψαν» πολλά (κι ακόμη κάποιοι συνεχίζουν το ίδιο βιολί) ότι έγιναν, ότι θα γίνουν -ποιος ξέρει;- σε σχέση με τη διεφθαρμένη ελίτ, πλην όμως, ήταν όλα φούμαρα: έπεα πτερόεντα.

Είναι πια καιρός, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάματα και να μετρήσουμε το έχει μας! Η αφύπνιση δεν αρκεί. Κι αυτό γιατί σου δείχνει μεν τι σκοπεύουν να «σού» κάνουν οι παγκόσμιοι κυβερνήτες > εκτελεστές της ανθρωπότητας, αλλά δε σε βοηθά να αντιδράσεις, να αμυνθείς. Καθόλου δε σε βοηθά! Αν και είναι ένα σημαντικό βήμα η συνειδητοποίηση της κατάστασης, δεν αρκεί αυτό.

Υπάρχει λύση;

Δε θα τη δώσω, παρά μόνο μια πολύ μικρή δόση, μια πρόγευση θα πάρετε. Πώς ξεκινά αυτή η πραγματική αντίδραση, που τα κάστρα του Κακού θα ρίξει; Γιατί το Κακό κυβερνά, είναι πανίσχυρο τώρα στον πλανήτη, και μιλώ για το μεταφυσικό Κακό –που υπάρχει, πραγματικά, όπως κι αν το λέει κάποιος- κι όποιος δεν το βλέπει, δύο τινά συμβαίνουν: ή ανήκει στο κακό ή είναι ήδη θύμα του και δούλος του με σύντομη ημερομηνία λήξης.

Η αντίδραση απέναντί του δεν είναι ούτε οι διαδηλώσεις, ούτε οι πολιτικού ή δικαστικού τύπου ενέργειες και διαμαρτυρίες. Άσφαιρα ρίχνεις μ’ όλα αυτά, αφού τα πάντα είναι διαβρωμένα από το ίδιο το Κακό. Η αντίδραση, η υγιής αντίδραση, που θα φέρει την πραγματική αντίσταση, ξεκινά με μια πολύ απλή ερώτηση προς τον εαυτό μας: «Αυτοί –οι της Καμπάλ- μας λένε τι σκοπεύουν να μας κάνουν. Εγώ, όμως -εγώ προσωπικά!- ΤΙ θέλω για μένα;»

Μας μάθανε ότι το «εγώ» είναι κακό, το εγώ, όμως, είναι αυτό που μας σώζει! Χωρίς αυτό, απλά δεν υπάρχουμε! Και πρέπει να κατανοήσουμε την αξία του και να χαρούμε γι’ αυτήν! Ο ανθρώπινος και φυσικός εαυτός μας όχι μόνο δεν είναι άχρηστος (ως «άχρηστη ανθρωπότητα» μας κατηγοριοποιούν αυτοί, επειδή ετοιμάζονται να μας αντικαταστήσουν με την Τεχνητή Νοημοσύνη και τα ρομπότ, γι’ αυτό μας κρατούν κλειδωμένους), αλλά ο εαυτός μας αυτός είναι θείος, είναι ισχυρός, είναι δημιουργός! Και αυτό οφείλει να διεκδικήσει και πάλι: την πραγματική του θέση στον κόσμο, που καμιά δύναμη -γήινη ή εξωγήινη, σάρκινη ή / και φθαρτή πάντως- δεν μπορεί να του τη στερήσει, εξόν και αν ο ίδιος το επιτρέψει! Αρχίστε την αναθεώρηση, λοιπόν, κι όχι μόνο στα λόγια, αλλά με πράξεις, και θα δείτε πόσο θα αρχίσουν να αλλάζουν όλα, και μέσα σας και γύρω σας! Ο πλανήτης αυτός μάς ανήκει και θα τον πάρουμε πίσω!

Α, κι ένα τελευταίο για αρχή, κάντε και μια δεύτερη ερώτηση μέσα σας: «Ποιος είναι αυτός που θα πει σε μένα –ΣΕ ΜΕΝΑ- τι οφείλω να κάνω; Εγώ αποφασίζω για μένα!»

Μόνο, που υπάρχει μια «λεπτομέρεια»: για να λειτουργήσει όλο αυτό, θα πρέπει να διώξετε το φόβο! Γι’ αυτό ο Πλάτων θεωρεί ως μεγίστη αρετή την ανδρεία! Σταματήστε να σκύβετε… και τολμήστε!

Ντορέτα Πέππα