ΑΠΟΨΗ. Πως το μασονικό πρωτόκολλο των Αδελφών Μουσουλμάνων διείσδυσε στο επίσημο Τέμενος των Αθηνών – كيف اخترقت ماسونية الاخوان المسلمين مسجد اثينا

Ο ελευθεροτεκτονισμός, η αλλιώς μασονία ή τεκτονισμός, είναι γνωστός ως μια παγκόσμια αδελφότητα η οποία προάγει τον οικουμενισμό και την πανθρησκεία. Η βασική αυτή μασονική ιδεολογία εισχώρησε και έγινε αποδεκτή... από την πολιτική οργάνωση, αδελφότητα και αίρεση των «Αδελφών Μουσουλμάνων» (Ιχουάν αλ Μουσλιμήν)[1].

Οι δυο βασικοί ιδεολογικοί πυλώνες των Αδελφών Μουσουλμάνων, από τις απαρχές τους, ήταν (α) η ένωση όλων των δογμάτων και (β) οι χαοτικές και βίαιες επαναστάσεις ενάντια στις αρχές εις το όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης και ελευθερίας. Η πρώτη αρχή προτάθηκε από τον ιδρυτή της αδελφότητας, τον Χάσαν Αλ Μπάννα και η δεύτερη προπαγανδίστηκε έντονα από το ηγετικό της στέλεχος, τον Σάιντ Κούτμπ ο οποιος επηρεάστηκε έντονα από το Λενινιστικό μοντέλο.[2] Οι συγκεκριμένες ιδέες και μεθοδολογίες προέρχονται από τις Μασονικές πρακτικές του 19ου αιώνα οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για την ανατροπή των Χριστιανικών μοναρχιών της Ευρώπης.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι το παραδοσιακό Ισλάμ και γενικότερα η Ισλαμική Ορθοδοξία απορρίπτουν συλλήβδην αυτές τις δυο ιδεολογικές θέσεις μιας και το Κοράνι και η Σούννα (προφητική παράδοση) του Προφήτη Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم, προειδοποιούν από αιρέσεις και πλάνες, συνεπώς το αδογμάτιστο στοιχείο και ο οικουμενισμός αναιρούνται.[3] Επιπλέον απορρίπτεται η ιδεολογία της επανάστασης κατά του κυβερνήτη μιας και η Σούννα είναι ξεκάθαρη ότι στην αδικία του κυβερνήτη ο πιστός καλείται να δείξει υπομονή, εγκράτεια με εσωτερική αλλαγή, έχοντας ως αφετηρία τον ίδιο τον λαό μιας και ο κυβερνήτης προέρχεται από τον λαό[4].

Η μαρξιστική – σοσιαλιστική ιδεολογία των Αδελφών Μουσουλμάνων χρησιμοποιεί ισλαμικές ορολογίες έτσι ώστε να παραπλανήσει την νεολαία και γενικότερα τους Μουσουλμάνους, ξεσηκώνοντας τους ενάντια στις αρχές έτσι ώστε να κατακτήσουν την εξουσία της καρέκλας[5]. Δημιουργούν ανίερες συμμαχίες (όπως θα δούμε στην περίπτωση του Τεμένους), γίνονται όργανα αποσταθεροποίησης, λειτουργούν με προδοτικές πρακτικές και όλα αυτά εις το όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι δεν έχουν υιοθετήσει μόνο το μασονικό στοιχείο αλλά επίσης είναι αυθεντίες στο Μακιαβελισμό, είναι αυτοί που πρακτικά τελειοποίησαν το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Για να γίνει κατανοητή η μέθοδος τους οφείλουμε να δούμε μια σύγχρονη έκδοση τους

Στην εικόνα βλέπετε ένα βιβλίο το οποίο επισημάνθηκε πρόσφατα από τον λόγιο Σέηχ Ααίντ ας-Σίμρι[6]. Το βιβλίο τιτλοφορείται ως «Αλ Χάρακα αλ Ισλαμία, Ρούια Μουστακμπαλία» που σημαίνει: «Το Ισλαμικό Κίνημα, το μελλοντικό όραμα». Εκδόθηκε το 2012, μετά τις επαναστάσεις σε Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη. Το βιβλίο στην ουσία είναι μια συλλογή από δοκίμια από βασικά ηγετικά στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων οι οποίοι περιγράφουν και συνιστούν νέους στρατηγικούς στόχους και μια νέα κατεύθυνση ως προς τις δραστηριότητες τους για τον 21ο αιώνα. Ο Αμπντάλλα αν Ναφίσι (ο συντάκτης) από το Κουβέιτ, μαζί με τον Γιούσουφ Αλ Καραντάουι, θεωρούνται από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς, στοχαστές και ηγέτες των Αδελφών Μουσουλμάνων. Η βασική πρόταση του βιβλίου έχει ως εξής: Δεν πρόκειται να πετύχει η αδελφότητα παρά μόνο όταν υιοθετήσει μια νέα κατεύθυνση η οποία θα ξεπερνά τα εμπόδια και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο παρελθόν και στις προηγούμενες δραστηριότητες. Τα κράτη στα οποία αντιμετώπισαν προβλήματα (και εννοούν εδώ τα κράτη του Κόλπου συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας) είναι καλά δομημένα από την άποψη της ασφάλειας και διαθέτουν πολλούς πόρους για να αντιμετωπίσουν τις χαοτικές, τεχνητές επαναστάσεις και συγκρούσεις. Εξαιτίας αυτού, ο στρατηγικός στόχος τους πλέον είναι οι συμμαχίες με άλλες ομάδες και προσανατολισμούς έτσι ώστε να συγκεντρωθεί όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη, επιρροή και εξουσία. Από μόνοι τους απλά δεν έχουν αρκετό ανθρώπινο δυναμικό. Ως εκ τούτου, η συνεργασία με τους Σούφι, τους Σιίτες, τους Φιλελεύθερους, τους Κοσμικούς και τους Μοντερνιστές είναι κάτι που ορίζεται ως απαραίτητο μέτρο και μέσο.

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, που στην πραγματικότητα πρόκειται για τους σύγχρονους Χαριτζήτες (ΙΣΙΣ, Αλ Κάιντα κτλ)[7], εργάζονται εδώ και πολλά χρόνια έχοντας αυτήν την ατζέντα. Αυτός είναι και ο λόγος που θα δεις πολλούς κήρυκες της αδελφότητας να κάνουν ανοίγματα και να διεισδύουν στους Σούφι, Σιίτες, Φιλελεύθερους, Κοσμικούς, μη Μουσουλμάνους κτλ. Οι σύγχρονες δραστηριότητες τους αποτελούν μέρος μιας εξελιγμένης και ευρύτερης ατζέντας. Συνειδητοποίησαν πλέον ότι η μέθοδος τους τη δεκαετία του 1990 δεν ήταν καρποφόρα. Για παράδειγμα, ο Σαλμάν αλ Άουντα πρωταγωνιστούσε σε διάφορες εξτρεμιστικές ρητορικές που απειλούσαν την σταθερότητα της Σαουδαραβικής κοινωνίας, καλούσε σε βία, προωθώντας τεχνητό διχασμό. Ο τότε Μούφτης της Σ. Αραβίας, Σέηχ Ίμπν Μπαάζ, ο οποίος αντιλήφθηκε τα κίνητρα και τις προθέσεις του, διέταξε την κράτηση του (1993) και όλη η παράσταση έλαβε τέλος.  

Από αυτό το σημείο και μετά η αδελφότητα υιοθετεί πιο σκληροπυρηνική στάση, όπως αυτή με την παρουσία του εξτρεμιστή Άμπου Μουχάμαντ αλ Μάκντισι ο οποίος ενέπνευσε τον Άμπου Μούσααμπ αλ Ζαρκάουι, αρχικό ηγέτη της Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Η σκληροπυρηνική στάση της αδελφότητας τη δεκαετία του 90 είχε ως αποτέλεσμα να χάσει αρκετούς οπαδούς. Η λεγομένη Χάρακα (το Κίνημα) συνεχώς αντιμετώπιζε αποτυχίες. Άρχιζαν σιγά σιγά να συνειδητοποιούν ότι η αρχική ιδέα του Σάιντ Κούτμπ (τακφίρισμος, επαναστάσεις υπό την ηγεσία μιας ελίτ) δεν πρόκειται να λειτουργήσουν, εκτός αν απαρτίζεται από ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Τα κράτη, με όλες τις δυνάμεις και τους πόρους τους, μπορούν εύκολα να αντιμετωπίσουν τις τεχνητές αυτές προσπάθειες της αδελφότητας, ακόμη και αν υποφέρουν από κάποια μικρή ζημιά. Εκτός αν η επανάσταση είναι τόσο μεγάλη και ευρεία που κατακλύζει και τις ίδιες τις αρχές.

Μέσα από εμπειρίες και βιώματα όλα αυτά τα χρόνια η αδελφότητα έχει συνειδητοποιήσει ακράδαντα ότι πρέπει να κάνει συμμαχίες έτσι ώστε να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη επιρροή και εξουσία. Θα τους δεις ακόμα να χρησιμοποιούν την δημοκρατία και το σύστημα της γιαυτο το σκοπό (εκλογές, είσοδο στη βουλή, κτλ). Επιπλέον, δεν θα τους πειράξει μακροπρόθεσμα να μοιραστούν την τούρτα της εξουσίας μαζί με άλλες γκρούπες και κυβερνήσεις. Ως εκ τούτου, συνειδητοποίησαν και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι απαιτείται μια πιο ευρύτερη μεθοδολογία, πιο περιεκτική που βασίζεται σε ένα ευρύτερο τμήμα της κοινωνίας. Εδώ ακριβώς εισέρχεται και το στοιχείο τους, αυτά του οικουμενισμού και της πανθρησκείας.

Με βάση τα προαναφερθέντα μπορούμε πλέον να δούμε και τις ανησυχητικές ομοιότητες (για την ακρίβεια βγάζουν μάτι) μεταξύ του επίσημου Τεμένους των Αθηνών (ψευτο Τζαμί) και της σύγχρονης μεθοδολογίας των Αδελφών Μουσουλμάνων. Να θυμίσουμε ότι το οικουμενιστικό Τέμενος στο Βοτανικό ξεκίνησε να υλοποιείται μετά από την εισήγηση – πρόταση (2006) της «Μουσουλμανικής Ένωσης» Ελλάδος η οποία είναι γνωστή ως παράρτημα των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αθήνα. Επιπλέον κανένα άτυπο η αδειοδοτημένο Τζαμί της Αθήνας, το οποιο υπάγεται στην ιδεολογία των Αδελφών Μουσουλμάνων, δεν έχει εκφράσει την αντίρρηση του για το επίσημο Τέμενος, για την ακρίβεια το επικροτούν.

Αυτό το «επίσημο» Τζαμί, προορίστηκε εξαρχής ως χώρος συγκέντρωσης όλων των δογμάτων. Για την ακρίβεια, η δήλωση του Ιμάμη του Τεμένους το πάει σε άλλο επίπεδο όταν λέει: «Ο σκοπός του Τεμένους είναι να ενώνει όλα τα δόγματα!». Ακριβώς δηλαδή όπως ορίζει το βασικό πρωτόκολλο των Αδελφών Μουσουλμάνων που αρχικά περιγράψαμε. Ακούστε την δήλωση του Ιμάμη ο οποίος διορίστηκε με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Τεμένους, το οποίο αποτελείται από (ψευτο) Σουννίτες, Σιίτες, Χριστιανούς και Κοσμικούς/Φιλελευθέρους[8].

Και όλα αυτά, έχοντας κατά νου πάντα τις εισηγήσεις των οπαδών της τρομοκρατικής οργάνωσης (Αδελφοί Μουσουλμάνοι), οι οποίοι βρισκόντουσαν για την υλοποίηση του Τεμένους και βρίσκονται ακόμα, σε πλήρη επαφή, συναίνεση και συνεργασία με το Ελληνικό Κράτος.

Είμαι της άποψης ότι το Ελληνικό κράτος εξαπατήθηκε, έχοντας ένα τεράστιο μερίδιο ευθύνης λόγω απειρίας και αμάθειας. Εξαπατήθηκε από τους γραβατωμένους Αδελφούς Μουσουλμάνους που παρουσιάζονται πλέον ως εκφραστές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας και ως μετριοπαθείς (στοιχείο της νέας ατζέντας πλέον). Μη γνωρίζοντας βεβαίως η άλλη πλευρά, ότι κάτω από την μάσκα βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία η νέα ατζέντα που επιβάλει πλέον για τους συγχρόνους Χαριτζήτες να βρίσκονται σε απόλυτη συμφωνία με κάθε δόγμα, ιδεολογία και κοσμοθεωρία έτσι ώστε να ικανοποιούνται τα πολιτικά συμφέροντα τους.

Την ίδια ώρα τα σώματα ασφαλείας και τα κέντρα καταπολέμησης εξτρεμισμού και τρομοκρατίας, στοχοποιούν αθώους παραδοσιακούς Μουσουλμάνους, που το μόνο «έγκλημα» που διαπράττουν είναι η τήρηση του Ισλάμ με Ορθόδοξη κατανόηση. Λόγω αδαημοσύνης αφήνουν τους ιδεολογικούς εκφραστές του χάους και της ανομίας στο απυρόβλητο, ενισχύοντας τους και καθιερώνοντας τους ως επισήμους συνομιλητές με το κράτος[9].

Το επίσημο Τέμενος των Αθηνών είναι ένα τέλειο παράδειγμα αυτής της ανίερης συμμαχίας μεταξύ των Αδελφών Μουσουλμάνων και του Ελληνικού κράτους.

[Την παρούσα ανάρτηση μπορείτε να την δείτε και σε βίντεο παρουσίαση εδώ]

Άχμαντ Μ.Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας

Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)

IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog

Παραπομπές: 

[1] https://ahmadeldin.blog/2020/04/12/eldins-journal-14/

[2] https://islamforgreeks.org/2017/08/19/o-pateras-ths-islamistikhs-tromokratias/

[3] https://islamforgreeks.org/2017/03/18/islamikh-airesiologia-biblio/

[4] https://islamforgreeks.org/2019/07/25/omilia-epanastaseis-pdf/

[5] https://ahmadeldin.blog/2018/07/22/ikhwani-pws-metatrepoun-mia-ygihs-xwra-se-empolemh-zwnh/

[6] https://tikaras.files.wordpress.com/2020/11/shimree-nafeesee-book.mp3

[7] https://ahmadeldin.blog/2018/02/04/apo-poious-apeileitai-h-ellada/

[8] https://www.minedu.gov.gr/gepo-menu-m/dioikoysa-epitropi-islamikoy-temenous-athinon/temenos-dioikisi/temenos-dioikitiko-symvoylio

[9] https://ahmadeldin.blog/2018/02/04/apo-poious-apeileitai-h-ellada/