Πλίνθοι… Κέραμοι και παγουρίνια. Γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

«Και γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;» φέρεται να αντέτεινε η σύζυγος του αυτοκράτορα της Γαλλίας Λουδοβίκου του ΙΣΤ, η γνωστή Μαρία Αντουανέτα, όταν της είπαν ότι ο λαός πεινά και δεν έχει ψωμί να φάει. Μια απλή έρευνα στην εγκυκλοπαίδεια σήμερα πάντως, επιβεβαιώνει την πλάνη που έχει δημιουργήσει η αντιμοναρχική προπαγάνδα της εποχής για την θρυλική αυτοκράτειρα της Γαλλίας....
Αφού η αλήθεια είναι ότι η παραπάνω ρήση κυκλοφορούσε ως αντιπολιτευτική ατάκα εναντίον της μοναρχίας και πριν ακόμη από τη δική της εποχή. Άλλωστε στην πολιτική είναι γνωστό ότι ισχύει το: «καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα». 

Ουδείς ηγέτης, άλλωστε, δεν μπορεί να είναι τόσο ανάλγητος και τόσο αδιάφορος για τις ανάγκες και τα προβλήματα του λαού του, όσο η καθ’ υπερβολή συνήθης αντιπολιτευτική προπαγάνδα προσπαθεί να του προσάψει. Αντίστοιχη προσπάθεια μείωσης των αγαθών προθέσεων ης σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των ανιδιοτελών προθέσεων των πλούσιων ευεργετών που με τις δωρεές τους προσπαθούν να συμβάλουν στο κοινό καλό σε δύσκολους καιρούς, συμβαίνει και σήμερα.

Έχει επιστρατευθεί ολόκληρη μυθολογία που σκοπό έχει να μειώσει ή να αμφισβητήσει τις καλές και ανιδιοτελείς προθέσεις τόσο της υπουργού Παιδείας κας Κεραμέως, όσο όμως και του ευεργέτη πλούσιου εφοπλιστή ο οποίος δώρησε τα 600.000 πολύχρωμα παγουρίνα στους μαθητές του δημοτικού ολόκληρης της χώρας, σε μια σοβαρή προσπάθεια ενίσχυσης της άμυνας του κράτους απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού.

Η κακεντρεχής αντιπολίτευση, μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει, προσάπτει στον ανιδιοτελή ευεργέτη ότι δήθεν υπήρξε χορηγός με 800.000 Ευρώ των επιχειρήσεων της υπέρκομψης πρωθυπουργικής συζύγου κι ότι δήθεν ο αδελφός του είναι αναμιγμένος σε υπόθεση αρχαιοκαπηλίας και ότι τάχα πίσω από την ανιδιοτελή χορηγία του κρύβεται σκοπιμότητα και ιδιοτέλεια.

Κι όλα αυτά όταν είναι γνωστό ότι ανέκαθεν οι δωρεές και οι χορηγίες πλούσιων ευεργετών στήριξαν την Ελλάδα στις δύσκολες στιγμές.

Για τους καλόπιστους και καλοπροαίρετους ανθρώπους που πιστεύουν ακόμη στις καλές και αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης και των πλουσίων εφοπλιστών, η σκηνή που συνελήφθη η ιδέα της συγκεκριμένης χορηγίας των παγουρίνων, με τη βοήθεια της φαντασίας, θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι:

Μια μέρα λοιπόν, λίγο καιρό πριν, χτύπησε την πόρτα του γραφείου της κας υπουργού ο γνωστός εφοπλιστής. Μεταξύ τους διημείφθη η ακόλουθη συζήτηση: 

• Καλημέρα κα υπουργέ!
• Καλώς τον κο εφοπλιστή. Πως είστε;
• Ας τα λέμε καλά κα υπουργέ. Πως να είναι κανείς καλά όταν ο λαός υποφέρει;
• Έχετε δίκιο. Κι εγώ είμαι περίφροντις, καθώς εμφορούμαι από τα ίδια αισθήματα ανησυχίας. Προσπαθούμε όμως, ως κυβέρνηση, καθημερινά για το καλύτερο.
• Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες κα υπουργέ! Τα λόγια του πρωθυπουργού, άλλωστε, ότι η ύφεση που θα πλήξει την οικονομία φέτος θα είναι μια αισιόδοξη ύφεση, καθώς μετά το χειμώνα πάντοτε έρχεται η άνοιξη, έδωσε δύναμη και κουράγιο σε όλους τους οικονομικούς παράγοντες για τη δύσκολη χρονιά. Ποτέ κανείς, μετά τον Ουίσντον Τσώρτσιλ, δεν τόνωσε τόσο το ηθικό ενός καθημαγμένου λαού…
• Έτσι είναι. Πόσο δίκιο έχετε! Ποιος καλός άνεμος λοιπόν σας φέρνει στο γραφείο μου κε εφοπλιστά;
• Ξέρετε κα υπουργέ, συναισθανόμενος τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μου και ο λαός μας αυτό τον καιρό, σκέφτηκα να κάνω μια δωρεά για τους μαθητές των δημοτικών σχολείων.
• Έξοχη η ιδέα σας κε εφοπλιστά μου!
• Χαίρομαι που σας αρέσει κα υπουργέ. Σκέφτηκα λοιπόν να δώσω χρήματα στο υπουργείο σας για να εξασφαλίσετε περισσότερες αίθουσες, ώστε οι μαθητές να μη συνωστίζονται ανά 25, με σοβαρό τον κίνδυνο για τη μετάδοση του ιού μεταξύ τους.
• Αχ κε εφοπλιστά μου, είστε τόσο καλός και τόσο φιλεύσπλαχνος! Όμως, ξέρετε, μια μελέτη που ολοκληρώθηκε προχτές στο υπουργείο, απέδειξε ότι στις σχολικές αίθουσες, κατά μέσον όρο σε όλη τη χώρα, δεν υπάρχουν περισσότεροι από 17 μαθητές. Αν υπολογίσετε τον μέσο όρο μεταξύ μιας τυπικής αίθουσας στην Αθήνα με 25 μαθητές και μιας τυπικής αίθουσας στο ακριτικό Καστελλόριζο με 8 μαθητές, θα δείτε ότι κατά μέσον όρο στις αίθουσες των σχολείων της χώρας, με το ζόρι υπάρχουν 17 μαθητές.
• Πολύ ενδιαφέρον κα υπουργέ. Δεν το είχα υπόψη μου… Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη κι αν είναι έτσι, στα σχολεία της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων υπάρχει συνωστισμός, όπως κι εσείς παραδέχεστε. Άλλωστε, όπως πληροφορούμαι, εσείς η ίδια προ μηνών νομοθετήσατε ως μέγιστο αριθμό μαθητών σε κάθε τάξη τους 25, ενώ μέχρι πρότινος ήταν 22. Τι θα λέγατε λοιπόν να συμβάλω με μια χορηγία στην εξασφάλιση επιπλέον αιθουσών για να αραιώσουν οι μαθητές στις αίθουσες των σχολείων των μεγάλων πόλεων;
• Αχ κύριε εφοπλιστά μου, δεν μας το επιτρέπουν, ξέρετε, οι ειδικοί. Ο επίκουρος καθηγητής της Λοιμωξιολογίας μάλιστα στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και μέλος της επιτροπής ειδικών, ο κος Μαγιορκίνης, δημοσιοποίησε προχτές την επιστημονική του θεωρία ότι περισσότερες αίθουσες στα σχολεία θα δημιουργήσουν την ανάγκη για περισσότερους εκπαιδευτικούς, κάτι που θα αυξήσει τις πιθανότητες κάποιος από αυτούς να έχει τον ιό και να τον μεταδώσει στα παιδιά. Όπως βλέπετε είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να αντιμετωπίζουμε συνολικά τα ζητήματα. Έτσι, ένα μέτρο που αρχικά φαίνεται καλό μπορεί, αν δεν προσέξουμε, να αποβεί μοιραίο για την υγεία των μαθητών.
• Πολύ ενδιαφέρουσα η επιστημονική θεωρία του καθηγητή. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι… Τέλος πάντων, αφού δεν έχετε ανάγκη από σχολικές αίθουσες, μήπως έχετε ανάγκη από τεστ για τον κορωνοϊό; Ακούω ότι τελειώνουν…
• Και τι πειράζει που τελειώνουν κε εφοπλιστά μου; Ίσως και καλύτερα έτσι. Όσο λιγότερα τεστ εκτελούνται, τόσο λιγότερα κρούσματα διαπιστώνονται και συνεπώς τόσο λιγότερο ανησυχεί ο κόσμος. Δεν ωφελεί ο πανικός σε αυτές τις καταστάσεις, ξέρετε...
• Ε, άμα έτσι έχουν τα πράγματα κα υπουργέ, καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να φανώ χρήσιμος. Υπάρχει υπερεπάρκεια σε όλα τα μέσα καταπολέμησης της πανδημίας.
• Ίσως αυτό που λέτε τώρα κε εφοπλιστά μου, να είναι και η λύση για τη δωρεά που θέλετε να κάνετε. Να χορηγήσετε κάτι που να συμβολίζει ακριβώς αυτή την αφθονία πρόβλεψης και την υπερεπάρκεια μέσων αντιμετώπισης του κορωνοϊού. Κάτι που να στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στην κοινωνία ότι όλα βαίνουν καλώς και να μην ανησυχεί. Τι θα λέγατε για 600.000 πολύχρωμα παγουρίνα που με τα χρώματά τους θα διασκεδάσουν την ανησυχία των μαθητών για την πανδημία, αλλά και θα ανακουφίσουν τις οικογένειες από ένα σοβαρό, όσο και αναγκαίο έξοδο;
• Κα υπουργέ, ειλικρινά η στρατηγική σας σκέψη με εκπλήσσει. Είμαστε σύμφωνοι.

Κάπως έτσι οι αγαθές προθέσεις ενός εφοπλιστή και η… επιτελική σκέψη μιας υπουργού, οδήγησαν στην καταπληκτική ιδέα της χορηγίας των πολύχρωμων παγουρίνων που με τα φωτεινά τους χρώματα θα γεμίσουν με χαρά τις ψυχές των μαθητών του δημοτικού τη δύσκολη φετινή χρονιά.

Μια δωρεά που στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα τύπου:

«Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν»