Οι ..."λανθάνοντες" Ιατροχασάπηδες. Της Ντορέτας Πέππα

Και επειδή μπορούμε και με κάποιους πολύ απλούς τρόπους να καταδείξουμε την αλήθεια, χωρίς να καταφύγουμε ίσως σε θεωρίες που γίνονται στόχος, επειδή "πονάνε" τους "πολύ πάνω" και τις διώκουν -οπότε το μήνυμα δεν περνάει, και αυτό μόνο μας ενδιαφέρει:...
να περάσει- ας ακολουθήσουμε προς όφελός μας το ρητό: "Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" και ας ρίξουμε λίγο ρεαλιστικό φως στα των λοιμοξιολόγων "μέτρα"...  Επί χρόνια, η "συνυφασμένη" έννοια γιατρός - φακελάκι υπήρξε κοινό μυστικό -παρόλο που υπάρχουν πολλοί γιατροί άνθρωποι σωστοί, να το λέμε κι αυτό! Το φακελάκι ισχύει, πάντως, για τους πλείστους όσους λεγομένους "μεγαλογιατρούς", που δε θα... γίνονταν μεγάλοι αν δεν το εφάρμοζαν το φακελοεισπρακτικό αυτό, με... προσοχή και ευλάβεια! Και βεβαίως, έπαιζε πάντα και το "ιατρικό λάθος" -άπειρες τέτοιες περιπτώσεις- από τις οποίες συνήθως γλίτωναν (και γλιτώνουν), "παραδόξως", οι εκάστοτε "λανθάνοντες" ιατροχασάπηδες... Φανταστείτε τώρα που το "φακελάκι" είναι... "φακελάρα" (επεξήγηση: ο μισθός γιατρού που βρίσκεται σε επίσημη "επιτροπή"), εσείς τι λέτε; Χάνεται τέτοιο φακελοπότι, και νόμιμο μάλιστα; Μωρέ θα το τραβήξουν όσο πάει!!!! Και δεν πα να παίξουν και τα ιατρικά "λάθη", η μονέδα να πέφτει και θα τα μπαλώσουμε! Ή είναι συνωμοσιολογία κι αυτό, ότι, δηλαδή, οι γιατροί κάνουν μεν λάθη, αλλά, κυρίως, ότι έχουν αδυναμία στα "φακελάκια"; Λέτε να άγιασαν ξαφνικά, φορώντας το φωτοστέφανο του κορωνοϊού; Για βάλτε λίγο το μυαλό σας να δουλέψει οι "πιστεύοντες"...