Διαίρει και βασίλευε. Διαιρέστε και κατακτήστε, έναν από τους κύριους άξονες της στρατηγικής ελέγχου του πληθυσμού που εκτελούν οι περισσότερες ελίτ ή ολιγαρχίες, ενώ προβάλλει την προώθηση της διαφορετικότητας και ζει μαζί...
Είναι κατ 'εξοχήν ένα πολιτικό εργαλείο, η έννοια του οποίου συγκρούεται με τις φιλοδοξίες μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας κατά την αποδοχή της, πάντα από την αρχαιότητα.
Η δουλεία δεν εξαφανίστηκε ποτέ. Μια νέα μορφή δουλείας με κάθε ανανέωση και προσαρμοσμένη στις ανάγκες ενός βαθύ άνισου και επιθετικού οικονομικού συστήματος. Η μεταμοντέρνα δουλεία είναι μάλλον σκληρότερη από την ουσία, πολύ κωδικοποιημένη και διαφορετική που ίσχυε κατά την Αρχαιότητα και τους πρώτους Μεσαίωνα.
Μόλις ένα συμβάν ή ένα τραύμα κινδυνεύει να προκαλέσει ανθρώπους-αντικείμενα της δυνάμεάς τους, η πραγματική δύναμη (η οποία διακρίνεται ως προς την ουσία και με τη μορφή της φαινομενικής δύναμης) χρησιμοποιεί αποδεδειγμένα μέσα που εκμεταλλεύονται παλιές γραμμές κοινωνικού χάσματος ή μια επίμονη διάσπαση που βασίζεται στη δύναμη της άγνοιας. Σε έναν νεοφιλελεύθερο και «ανοιχτό» κόσμο, οι παλιοί δαίμονες της εθνοτικής διαίρεσης ή, χειρότερα, φυλετικοί, δεν είχαν άλλο λόγο να υπάρχουν και όμως η ολοένα και πιο υποκειμενική και παραμορφωμένη επανεγγραφή της ιστορίας κάνει ένα μέρος του πληθυσμού σε απώλεια ρουλεμάν πιο δεκτό σε ένα ορισμένο εξάχνωση του συλλογικού Εγώ μιας ομάδας που βασίζεται σε κριτήρια τόσο παιδικά όσο η εμφάνιση ή ο εφήμερος πολυμορφικός φαινότυπος μιας ανθρωπότητας σε πλήρη ετερότητα.
Ο ρατσισμός είναι μια αταβική μορφή άγνοιας και επιπόλαιας ενός απλού νου. Υπάρχουν εκεί όπου η άγνοια και η άρνηση του πραγματικού ανεγείρονται ως κριτήρια ζωής σε μια δυστοπική και νευρωτική κοινωνία που πιστεύει ότι ζει σε ουτοπία ή τουλάχιστον σε ένα είδος τέλειου κόσμου όπου κάθε μέλος είναι ηθικά πεπεισμένο για την ανωτερότητα της ομάδας του. Είναι μια μόλις μεταμφιεσμένη επιστροφή στον πρωτόγονο φυλετισμό υπό την εκλεπτυσμένη εμφάνιση ενός μηχανικού ή αυτοματοποιημένου οικονομικού συστήματος.
Ρατσισμός, οστρακισμός, αποκλεισμός, περιθωριοποίηση, αδικία, αποξένωση, κυριαρχία του ανθρώπου από τον άνθρωπο, καταστροφή της ανθρώπινης ζωής (αυτό απέχει πολύ από «ανθρωποκτονία» είναι πραγματικά κακά πάνω στα οποία βασίζεται οποιοδήποτε σύστημα κυριαρχίας. Η άρνηση της ανθρωπότητας που επιβάλλεται σε έναν άνθρωπο ή μια ομάδα ανθρώπων είναι το απόλυτο στάδιο της αποξένωσης που προκαλείται από ένα υλιστικό και απάνθρωπο σύστημα. Από τη διάσπαση τροφοδοτείται το σύστημα αρπαγής και δεν σταματά ποτέ να δημιουργεί καινούργια ακόμη και μέσα στην περιορισμένη ή μεμονωμένη οικογένεια.
Ήρθε η ώρα να σταματήσετε να ψεύτε και να δημιουργείτε μύθους. Η φάρσα επιδεινώνει μόνο το υποκείμενο πρόβλημα. Ο ρατσισμός είναι ένα ψυχιατρικό παθολογικό σύνδρομο και δεν πρέπει να επιτρέπεται να υπάρχει. Αλλά υπάρχει και γίνεται όλο και πιο διαδεδομένο λόγω της κατάρρευσης των αξιών και της προώθησης της κρητινίας και της ξενοφοβίας. Ορισμένες χώρες είναι πιο δεκτές σε σχέση με άλλες. Παραδόξως, ο ρατσισμός εμφανίζεται περισσότερο στις χώρες του λεγόμενου ελεύθερου κόσμου παρά σε κλειστά συστήματα που χαρακτηρίζονται ως δικτατορικά. Είναι ένα όργανο ελέγχου και ελιγμών. Δεν υπάρχει βιολογική διαφορά μεταξύ των ανθρώπων. Υπάρχει η νεύρωση Gestalt. Από την αντίληψη στην αντίληψη. Η σκηνοθεσία.
Η παγίδα απεριόριστης διαίρεσης είναι μια παγίδα από την οποία είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις. Είναι ένας συλλογικός μηδενισμός. Εξ ου και η ανάγκη αποφυγής βιαστικής κρίσης ή τυφλής πίστης στα στερεότυπα που απλοποιούν μια πραγματικότητα πολύ πιο περίπλοκη από οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί το μυαλό μας.
Ο άνθρωπος είναι εύθραυστος. Είμαστε όλοι σκλάβοι ενός αρπακτικού, τυφλού, ασυγχώρητου και απάνθρωπου συστήματος που μας κάνει να χτυπάμε ο ένας τον άλλον καθώς οι μονομάχοι χτύπησαν στα υπόγεια της αρένας του Κολοσσαίου για να διατηρήσουν τη διασκέδαση και τη φρενίτιδα ζωντανή. στα περίπτερα γεμάτα με πλήθος αιματηρή έκσταση
Ειρήνη σε όλους τους ανθρώπους της καλής θέλησης.
Οἱ ἄνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους βιολογικῶς. Αὐτὸ εἶνε καταφανέστατο. Διαφέρουν στὸ χρῶμα, τὸ μέγεθος, τὰ μάτια, τὰ αὐτιά, τὶς ἱκανότητες. Ἐὰν δὲν διαφέραμε θὰ εἴμασταν ἀντίγραφα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου. Οἱ ἄνθρωποι, ὅμως, δὲν κρίνονται βάσῃ τῶν βιολογικῶν/φυσικῶν/σωματικῶν χαρακτηριστικῶν τους, ἀλλά, τῶν πνευματικῶν, καί ἐκεῖ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε ἴσοι καθὼς εἶπε ὁ Χριστός.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγάπη ναί, ὄχι τυφλότητα.
Ὁ γράφων εἶνε μπερδεμένος κουλτουριάρης καὶ μοῦ θυμίζει ἀμπελοφιλόσοφους τῆς Ἀριστερᾶς τοὺς ὁποίους ἔχω βιώσει.