Μια πυρκαγιά μπορεί να ανατρέψει πολιτικές ή επιβεβαιώνει τις ψευδαισθήσεις; Η χαμένη μετάφραση και η αλλαγή στάσης της τουρκικής πλευράς. Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

 ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ. Είμαστε μια ζωή χαμένοι στη… μετάφραση. Σπεύδουν κάποιοι να ερμηνεύουν τις ενέργειες της τουρκικής πλευράς από τη σκοπιά που τους εξυπηρετεί. Για να επιβεβαιώσουν το δικό τους -χαμένο- αφήγημα στο Κυπριακό και στις προσεγγίσεις τους στα θέματα της κατοχής.... Γι’ αυτό και χωρίς προβληματισμό και έχοντας πάρει προ καιρού διαζύγιο με τη λογική, με το παραμικρό σπεύδουν να πιστώσουν με καλή βούληση την Άγκυρα, το κατοχικό καθεστώς, χωρίς να λαμβάνεται -πάντα- η δική τους εκδοχή. Η πραγματική τουρκική εκδοχή. Βλέπουν αλλαγή στάσης των Τούρκων.

Το κατοχικό καθεστώς για πρώτη φορά από το 1974 και εντεύθεν ζήτησε βοήθεια από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας για την αντιμετώπιση πυρκαγιάς. Αυτό έγινε την περασμένη Κυριακή, με αφορμή τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή του κατεχόμενου χωριού Κορμακίτη.

Υπήρξε, ως γνωστόν, αίτημα του κατοχικού ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί, προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, το οποίο διαβιβάσθηκε αρχικά μέσω των Ηνωμένων Εθνών. Στη συνέχεια επικοινώνησαν και τηλεφωνικά.

Ως αναμενόταν, η κυβέρνηση αποδέχθηκε το αίτημα και έστειλε δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα και ένα ελικόπτερο. Για το ελικόπτερο, το οποίο είναι της Αστυνομίας, υπήρξε αρχικά πρόβλημα καθώς ο κατοχικός στρατός είχε ενστάσεις. Κι αυτό γιατί, όπως εξηγήθηκε, δεν αναγνωρίζουν την κυπριακή Αστυνομία, δεν της  επιτρέπουν τη διακίνηση, πτήσεις πάνω από τον «εναέριο χώρο» του ψευδοκράτους! Η αντίδραση αυτή, που διαφοροποιήθηκε στη συνέχεια, έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την περίπτωση αποστολής των φαρμάκων και του ιατρικού εξοπλισμού που έστειλε η Κυπριακή Δημοκρατία στα κατεχόμενα, μετά από αίτημα του Ακιντζί προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Υπενθυμίζεται πως για τα φάρμακα  ξέσπασε «εμφύλιος» στα κατεχόμενα για το αίτημα και την αποδοχή της βοήθειας. Κοντολογίς, ζητούν, δέχονται τη βοήθεια αλλά στη συνέχεια ξεκινούν τον γνωστό τους αμανέ για τους Ελληνοκύπριους «εχθρούς», για την «εκλιπούσα» Κυπριακή Δημοκρατία κ.λπ.

Άλλαξε κάτι από προηγούμενες πυρκαγιές και τώρα ζήτησαν βοήθεια; Ήταν στριμωγμένοι τόσο πολύ με τη μεγάλης έκτασης πυρκαγιά και δεν είχαν άλλη επιλογή; Σημειώνεται συναφώς ότι η Τουρκία, όπως μεταδόθηκε, έστειλε δύο ελικόπτερα για ενίσχυση των προσπαθειών.

Είναι προφανές πως πολιτική δεν έχουν αλλάξει. Προφανώς θεωρούν πως έχουν ζητήσει βοήθεια από «ένα γειτονικό κράτος». Έχουν ως «κράτος» απευθυνθεί στην «ελληνοκυπριακή διοίκηση», η οποία λειτουργεί «δίπλα» τους και παράλληλα με αυτούς. Το γνωστό τουρκικό αφήγημα.

Άλλωστε, την ίδια ημέρα, είχαν απαγορεύσει σε ασθενοφόρο με ασθενή από τον Πύργο να περάσει το οδόφραγμα Ζώδιας για επείγον περιστατικό το οποίο έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Όπως καταγγέλλουν οι Οικολόγοι, η διέλευση ασθενοφόρου από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές δεν επετράπη γιατί όπως είπαν «πρέπει να γίνεται με τη συνοδεία των Ηνωμένων Εθνών».

Συνεπώς, δεν πρέπει να ερμηνευθεί πολιτικά, κυρίως χαζοχαρούμενα, η κίνηση της τουρκικής πλευράς να ζητήσει βοήθεια από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως αλλαγή πολιτικής. Εάν κάτι πρέπει να αναζητηθεί, για να βρεθεί μια εξήγηση ήταν πώς και ο κατοχικός στρατός, η Άγκυρα, επέτρεψαν τούτο.

Την ίδια ώρα, με αυτή την ευκαιρία θα πρέπει να καθορίσουμε κάποιες προτεραιότητες. Οι οπαδοί της όποιας λύσης ικανοποιούνται με την… αλληλοβοήθεια, με τη λειτουργία των οδοφραγμάτων. Ακόμη και αφέλεια να είναι, πρόκειται για μια επικίνδυνη προσέγγιση, καθώς διαιωνίζει το κατοχικό στάτους κβο και με ενέργειες και κινήσεις οδηγούν στην εδραίωση της κατοχής. Εδώ και πολύ καιρό κάποιοι μεθοδεύουν λογικές εδραίωσης της ομαλοποίησης με τα κατοχικά δεδομένα, τους όρους διαχωρισμού.

Ο παράγοντας Τουρκοκύπριοι είναι σημαντικός, φτάνει να αξιοποιηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι με τις χαζοχαρούμενες επιδοτούμενες επαναπροσεγγιστικές συνάξεις, στις οποίες συζητείται η ομαλοποίηση με τα κατοχικά δεδομένα, τους όρους διαχωρισμού.

Τι επιδιώκουμε; Νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων μέσα από μια συμφωνία, στη βάση των όσων συζητούνται εδώ και δεκαετίες;  Ή διαμόρφωση συνθηκών για κοινή πορεία με ενωτικά χαρακτηριστικά και όχι διαχωριστικά, που θα παράγουν συνεχώς εθνικισμό και ρατσισμό;

Μπορούν οι Κύπριοι να διαμορφώσουν ένα κοινό μέτωπο κατά της κατοχής; Μπορούμε. Άλλωστε η άλλη οδός είναι αυτή της παράδοσης στην κατοχική Τουρκία, με την οποία φλερτάρουν οι γραφικοί της όποιας λύσης όπως και οι επιδοτούμενοι των πάλαι ποτέ σεμιναρίων.