Το σχέδιο Κίσινγκερ για το Αιγαίο! Η Τουρκία είναι έτοιμη να το εφαρμόσει (ΒΙΝΤΕΟ)

Όλα είναι γραμμένα... Το 2008 δημοσιεύτηκε στον Ελληνικό Τύπο, συγκεκριμένα στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», μία απόρρητη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τίτλο «Το άκρως απόρρητο σχέδιο Κίσινγκερ για το Αιγαίο»....
  Ο «γερόλυκος» της παγκοσμιοποιητικής εξωτερικής πολιτικής ετοίμαζε από το 1976 μία «λύση» στο Αιγαίο, η οποία θα έλυνε τα χέρια της λεγόμενης Νέας Τάξης... (Βαθύ Κράτος ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ο.Η.Ε.) σχετικά με μία «ειρηνική» προώθηση των περίφημων διεθνών σχεδίων συνεκμετάλλευσης του Αρχιπελάγους.  
Όπως έγραφε η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» το 2008:  «Tον Μάϊο του 1976 ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δρ Χένρι Κίσινγκερ είχε αποφασίσει να αναμειχθεί ο ίδιος σε μια προσπάθεια μεσολάβησης ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. (…) Το σχέδιο προέβλεπε είτε μια φόρμουλα διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο βάσει ενός πάρε-δώσε σε ζητήματα όπως τα 12 μίλια και ο ελληνικός εναέριος χώρος είτε πάλι μια λύση-πακέτο για Κύπρο και Αιγαίο ταυτόχρονα. 
Σε κάθε περίπτωση η έκθεση υπογράμμιζε ότι «η Ελλάδα θα χρειασθεί να κάνει τις πιο σοβαρές παραχωρήσεις, σε σύγκριση με το προηγούμενο στάτους κβο».  Με άλλα λόγια η Ελλάδα θα παραχωρήσει την εθνική της κυριαρχία, καθώς η Τουρκία ήδη κατέχει ελληνικά εδάφη και απλά θέλει περισσότερα, στο πλαίσιο ενός διεθνούς σχεδίου «μοιρασιάς» στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.  
ΑΥΤΟ ΚΥΝΗΓΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, με τις «ευλογίες» διεθνιστών όπως ο Κίσινγκερ.  Μεταξύ άλλων, το κείμενο της έκθεσης του σχεδίου της Νέας Τάξης (Σχέδιο Κίσινγκερ) για το Αιγαίο, αναφέρει τα πρώτα βήματα που θα μπορούσαν να γίνουν, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για να επέλθει συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας!  
Πάμε να τα θυμηθούμε! Γράφει το κείμενο:  Ένα πρώτο βήμα θα μπορούσε να είναι το εξής:  Και οι δύο χώρες θα επαναδιατυπώσουν την απόφασή τους να συνεχίσουν τις σχέσεις τους βάσει της συμφωνίας του 1923. 
Θα αποκηρύξουν ρητά κάθε εδαφική διεκδίκηση, ασφαλώς και κάθε ηγεμονική βλέψη. Έτσι θα διασφαλισθεί το στάτους κβο γύρω από την ελληνική μειονότητα και το Πατριαρχείο στην Τουρκία 
(Σχόλιο el.gr: Η Νέα Τάξη δεν θέλει άλλα μπλεξίματα, επιθυμούσε από παλιά ειρηνική λύση και στο Αιγαίο, προκειμένου να προσχωρήσουν τα σχέδια ολοκλήρωσης της παγκοσμιοποίησης με μία παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία θα ανακηρύξει παγκόσμια ειρήνη. Με την Ρωσία δυνατή και τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, δύσκολα θα συμβεί αυτό αναίμακτα). 
Και οι δύο πλευρές θα δηλώσουν ότι σέβονται τη συνθήκη του 1947 για τη μεταβίβαση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, η οποία προέβλεπε τη μη στρατιωτικοποίησή τους. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να υλοποιήσει την δέσμευση αυτή αμέσως αλλά θα δώσει κάτι στην Τουρκία με σχετική αξία 
(Σχόλιο el.gr: Πλήρης ταύτιση Κίσινγκερ με την τουρκική άποψη, η οποία μέχρι και σήμερα ζητά αποστρατικοποίηση των Δωδεκανήσων και όχι μόνο. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα “κατά πλήρη κυριαρχία” από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947. Περαιτέρω, οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: “Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι”. Στα Δωδεκάνησα υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν δηλωθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της συμφωνίας CFE. Όσον αφορά τους τουρκικούς ισχυρισμούς για αποστρατικοποίηση των Δωδεκανήσων, σημειώνεται ότι: 
• Η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη του 1947, η οποία, επομένως, αποτελεί “res inter alios acta” γι’ αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες» εκτός των συμβαλλομένων. 
• Η πρόβλεψη περί αποστρατικοποίησης των Δωδεκανήσων έγινε μετά από αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές σκοπιμότητες της κομμουνιστικής Μόσχας εκείνη τη χρονική περίοδο. 
Τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με την συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και την Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά. Εκτός των προαναφερθέντων, η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο κυρίαρχο κράτος στον κόσμο, δεν μπορεί να παραιτηθεί από το φυσικό και νόμιμο δικαίωμά της για άμυνα σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειάς της. Πόσο μάλλον, την ώρα που η Τουρκία, παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο,  απειλεί με πόλεμο σε περίπτωση που η χώρα μας ασκήσει ένα νόμιμο και κυριαρχικό δικαίωμά της (βλ. επέκταση χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12). 
Πληροφορίες: Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών Συνεχίζουμε με τα βήματα που πρέπει να γίνουν για να ανοίξει, σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, ο δρόμος διαμοιρασμού του Αιγαίου:  Οι δύο πλευρές θα δηλώσουν ότι είναι πίστες στο ΝΑΤΟ… Ειδικότερα δε στο άρθρο 1, που καλεί τα μέλη της Συμμαχίας να επιλύουν τις διεθνείς τους διαφορές με ειρηνικά μέσα (σχόλιο el.gr: Και οι δύο στο μαντρί του ΝΑΤΟ ενάντια στην Ρωσία). 
Δήλωση της Ελλάδας πως δεν διεκδικεί τα 12 μίλια για όλα τα νησιά του Αιγαίου (σχόλιο el.gr: για τα νησιά που ενδιαφέρουν την Τουρκία). 
Την υπόσχεση της Τουρκίας να μην πετάει μέσα στα 10 μίλια γύρω από τα νησιά (σχόλιο el.gr: Να σταματήσει δηλαδή η Τουρκία να παρανομεί, αν η Ελλάδα παραχωρήσει εθνική κυριαρχία και απεμπολήσει νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα). Κοινή δέσμευση για την αποτροπή μιας τυχαίας στρατιωτικής σύγκρουσης (σχόλιο el.gr: Είπαμε η Νέα Τάξη θέλει ειρήνη παντού – και στο Αιγαίο. Τώρα αν θα το πετύχει, λίγο δύσκολο!).   Καταλήγει το κείμενο: «Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι ο πρόλογος για μια διαπραγμάτευση για τα πιο δύσκολα θέματα. Θα ήταν αρκετά για να επιλυθούν συγκεκριμένα προβλήματα στο Αιγαίο; Ίσως. Αν όχι, υπάρχει μόνο ένα ακόμη πρακτικό βήμα που θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα: να εμπλέξει κανείς το Κυπριακό, που είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σε μια φόρμουλα εξισορρόπησης των προβλημάτων του Αιγαίου».  
Κοινή λύση λοιπόν σε Αιγαίο και Κύπρο! Αυτά όλα δεν προωθούνται στις μέρες μας; Μένει να βρεθεί μία ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα πράξει όπως η προηγούμενη, που μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών μειοδότησε εις βάρος της Μακεδονίας. Μέχρι στιγμής, η παρούσα δεν δείχνει μια τέτοια διάθεση. Τα πολιτικά πράγματα όμως αλλάζουν!