Η περίπτωση του Imran στην Ισπανία. theblaze.com. Στις 29 Απριλίου 2013, ένα ισπανικό δικαστήριο απάλλαξε τονImran Firasat από την κατηγορία για «ρητορική μίσους». Αν και αυτό είναι μια σημαντική νίκη για την ελευθερία της έκφρασης, στην περίπτωση του Imran δεν αρκεί αυτό. Ο άνθρωπος αυτός εξακολουθεί να είναι υπό την απειλή της ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα... από την ισπανική κυβέρνηση για την κριτική του στο Ισλάμ. Εάν απελαθεί στο Πακιστάν, ο Imran είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ποινή του θανάτου επειδή εγκατέλειψε το Ισλάμ και έγινε χριστιανός.
Οι ευρωπαϊκοί νόμοι περί «ρητορικής μίσους» έχουν γίνει ένα εργαλείο για τους ισλαμιστές που θέλουν να φιμώσουν την οποιαδήποτε φωνή συζητά οποιοδήποτε θέμα σχετικό με το Ισλάμ και να θεωρηθεί ο άνθρωπος αυτός «βλάσφημος» ή ότι επιτίθεται κατά του Ισλάμ ή του Μωάμεθ. Συνήθως ένας τοπικός μουσουλμάνος ηγέτης καταθέτει μήνυση υποστηρίζοντας ότι μια συγκεκριμένη δράση ή δήλωση είναι "προσβλητική". Η αστυνομία στη συνέχεια διαβιβάζει την μήνυση στον εισαγγελέα ο οποίος έχει την διακριτική ευχέρεια να προβεί σε ποινική δίωξη. Σε περίπτωση που η υπόθεση προχωρήσει σε δίκη, ο κατηγορούμενος μπορεί να καταδικαστεί σε πρόστιμο ή φυλάκιση.
Η υπόθεση του Imran του ξεκίνησε όταν ο Helal Jamal Abboshi Khaledi, εκ μέρους της Ένωσης των Μουσουλμανικών Κοινοτήτων της Ισπανίας, υπέβαλε την αρχική μήνυση για «ομιλία μίσους» στις 27 Νοεμβρίου 2012. Ενόρκως, ο Khaledi ενημέρωσε την αστυνομία ότι «υπάρχει ένα άτομο από το Πακιστάν που εξαπλώνει την προπαγάνδα κατά του Ισλάμ και του Προφήτη του», η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε «αντιπαράθεση μεταξύ των Μουσουλμάνων και των άλλων θρησκειών». Δύο ημέρες αργότερα, ο Khaledi επανήλθε κατηγορώντας εκ νέου τον Imran ότι είχε προσβάλει την ισπανική μουσουλμανική κοινότητα συνδέοντας το Ισλάμ με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, την επίθεση της 11ης Μαρτίου στη Μαδρίτη και την επίθεση της 7ης Ιουλίου στο Λονδίνο. "Ο Αρχηγός Αστυνομίας διαβίβασε την καταγγελία στο γραφείο του εισαγγελέα με την έγκριση του να προχωρήσει σε ποινική δίκη.
Το γεγονός ότι ο Khaledi μπορεί να χρησιμοποιεί τους νόμους «περί μίσους» και να οδηγεί «αντιφρονούντες» σε ποινική δίωξη, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραλόγου της υπόθεσης. Ενώ ο Khaledi φρόντισε να αναφέρει στην καταγγελία του ότι ο Imran γεννήθηκε στο Πακιστάν, ο Khaledi είναι μετανάστης που ήρθε στην Ισπανία από την Ιορδανία. Μετά τη βομβιστική επίθεση στη Μαδρίτη, ο Khaledi βγήκε σε κάποια εφημερίδα και πήρε αποστάσεις από την τοπική ισλαμική κοινότητα και τους ισλαμιστές βομβιστές και συν-συνωμότες, επαινώντας την αντίδραση της Ισπανίας ως πιο «ώριμη» από της Αμερικής, στις 5 Απριλίου του 2004 στη Chicago Tribune. Μια εβδομάδα αργότερα, ο ισπανικός τύπος ανέφερε ότι ο Khaledi δέχθηκε 5.890 ευρώ από τον "φερόμενο ταμία της Αλ Κάιντα στην Ισπανία," για να χρησιμοποιηθούν ως «δωρεές για την Παλαιστίνη». Σε δύο καταγγελίες της αστυνομίας, ο Khaledi έκανε επανειλημμένες αναφορά σε "συγκρούσεις", "οργισμένες αντιδράσεις" και «συνέπειες που θα μπορούσαν να γίνουν βίαιες», τις οποίες ο Αρχηγός της Αστυνομίας θεώρησε αρκετά σοβαρές ώστε ξεκίνησε δίκη.
Ο Firasat αντιμετώπισε κατηγορίες για το έργο του "Ο Αθώος Προφήτης", το οποίο έγινε με τον πάστορα Τέρι Τζόουνς ο οποίος υποστήριξε την αμφιλεγόμενη ταινία «Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων».
Η ποινική υπόθεση ήταν ολέθρια για τον Imran. Σύμφωνα με το υποκεφάλαιο 1 του ισπανικού ποινικού κώδικα, που ειρωνικά έχει το τίτλο «Σχετικά με κακουργήματα που διαπράχθηκαν κατά την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δημοσίων ελευθεριών που διασφαλίζονται από το Σύνταγμα», το άρθρο 510 αναφέρει "εκείνος που προκαλεί διακρίσεις ... τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από ένα έως τρία έτη και χρηματική ποινή". Η εταιρίαLegal Project, μια δραστηριότητα του Φόρουμ Μέσης Ανατολής, συντόνισε το έργο του συνηγόρου υπεράσπισης του Imran,Claudio Lobos Villanueva. Ο κ. Villanueva υποστήριξε ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη καθώς ο Imran είχε επανειλημμένως ενημερώσει την αστυνομία για τις δραστηριότητες του, και συγκεκριμένα την ιστοσελίδα πάνω στην οποία στηρίχτηκε η ποινική δίωξη. Περαιτέρω, ο Khaledi απέτυχε να καταθέσει στο δικαστήριο που τον απέκλεισε από την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση. Σε αυτή τη βάση, ο δικαστής Vega Cueva Estebanαπέρριψε γρήγορα τις κατηγορίες στις 29 Απριλίου, ένα μήνα μετά την απαγγελία των κατηγοριών.
Η απόφαση του δικαστή Estaban έχει επίσης τη δυνατότητα να ανατρέψει την ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα για τον Imran από το ισπανικό υπουργείου Εσωτερικών. Η απόφαση του δικαστή Estaban αναφέρει ότι ο Imran "δεν αποτελεί εθνικό κίνδυνο για την ασφάλεια" στην Ισπανία. Η ανάκληση του υπουργείου Εσωτερικών έγινε με το σκεπτικό ότι ο ακτιβισμός του Imran αποτελεί κίνδυνο για τα ισπανικά συμφέροντα. Η έφεση της απόφασης του Υπουργείου, την οποία η Legal Projectσυντονίζει επίσης, μπορεί να επικαλεστεί την απόφαση του δικαστή Εστέμπαν ως βάση για την ανατροπή της κατάπτυστης ανάκλησης του υπουργείου. Επίσης, η περίπτωση απέλασης του Imran έχει αποκτήσει διεθνή προβολή, με υπογραφές από όλο τον κόσμο προκειμένου να "διατηρηθεί το καθεστώς πρόσφυγα του Imran".
Η περίπτωση Imran είναι η πρώτη επίθεση κατά της ελευθερίας εκφράσεως στη συζήτηση για την ισλαμιστική απειλή που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Ενώ ο Imran δεν είναι πλέον αντιμέτωπος με την φυλάκιση, ο ίδιος εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την απειλή του θανάτου στο Πακιστάν, επειδή ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Σε περίπτωση που το ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο επαναφέρει το καθεστώς του πρόσφυγα στον Imran, η νίκη του δεν θα σώσει μόνο τη ζωή του, αλλά και θα διασφαλιστεί το δικαίωμα στη Δύση να συζητά ελεύθερα την ισλαμική απειλή.
"Οι ευρωπαϊκοί νόμοι περί «ρητορικής μίσους» έχουν γίνει ένα εργαλείο για τους ισλαμιστές που θέλουν να φιμώσουν την οποιαδήποτε φωνή συζητά οποιοδήποτε θέμα σχετικό με το Ισλάμ και να θεωρηθεί ο άνθρωπος αυτός «βλάσφημος» ή ότι επιτίθεται κατά του Ισλάμ ή του Μωάμεθ. "
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστό!
Οφείλουμε όλοι να αντιδράσουμε να καταργηθούν τέτοιοι νεοεποχίτικοι νόμοι.
Με τέτοια προσχήματα στραγγαλίζεται κάθε ελευθερία του λόγου!