Αντιμετωπίζουμε ένα φιάσκο; Καθώς η πανδημία του κοροναϊού εξαπλώνεται, λαμβάνουμε αποφάσεις χωρίς αξιόπιστα δεδομένα

AΠΟ: https://www.naturstoff-medizin.de/
Όλοι χρειαζόμαστε καλύτερες πληροφορίες τώρα - από ερευνητές που αναπτύσσουν μοντέλα για την πρόοδο της νόσου, σε κυβερνήσεις, σε ανθρώπους που βρίσκονται σε καραντίνα ή απλά σε "κοινωνική απόσταση"...

Όλοι χρειαζόμαστε αξιόπιστα στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι έχουν μολυνθεί με το Sars-CoV-2 και ποιοι ακόμα μολύνονται. Χρειαζόμαστε καλύτερες πληροφορίες για να λαμβάνουμε καλύτερες αποφάσεις και να είμαστε σε θέση να καθορίζουμε και να παρακολουθούμε δράσεις με τεράστιες επιπτώσεις και τον τρόπο με τον οποίο έχουν επιπτώσεις. Οδεύουμε προς ένα "φιάσκο του αιώνα";

Τα δρακόντεια αντίμετρα έχουν υιοθετηθεί σε πολλές χώρες. Εάν η πανδημία υποχωρήσει - είτε μόνη της είτε ως αποτέλεσμα αυτών των μέτρων - μια σύντομη περίοδος κοινωνικής απόστασης και κλειδώματος μπορεί να φαίνεται ανεκτή. Αλλά πόσο καιρό θα έπρεπε να συνεχιστούν αυτά τα μέτρα, αν η πανδημία της μανίας δεν έχει ελεγχθεί σε όλο τον κόσμο; Πώς μπορούν οι υπεύθυνοι λήψης πολιτικών αποφάσεων να αναγνωρίσουν εάν κάνουν περισσότερα χρήματα ή κάνουν περισσότερη βλάβη;

Η ανάπτυξη και διεξοδική δοκιμή εμβολίων ή προσιτών θεραπειών είναι μια διαδικασία που διαρκεί πολλούς μήνες ή και χρόνια. Με ένα τέτοιο χρονικό πλαίσιο, δεν υπάρχει καμία περιγραφή των συνεπειών μιας μακροχρόνιας απομόνωσης.

Τα στοιχεία μέχρι τώρα σχετικά με τον αριθμό των λοιμώξεων και την πορεία της επιδημίας είναι εντελώς αναξιόπιστα. Μέχρι στιγμής, έχουν γίνει μόνο λίγες δοκιμασίες, οπότε κάποιος θα έπρεπε να αγνοήσει κάποιους θανάτους και πιθανώς την απόλυτη πλειοψηφία των λοιμώξεων που προκλήθηκαν από το Sars-CoV-2. Δεν γνωρίζουμε καν αν πάμε με έναν συντελεστή 3 ή έναν παράγοντα 300 στον αριθμό των λοιμώξεων.
Τρεις μήνες μετά την εμφάνιση της εστίας, οι περισσότερες χώρες -συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών- δεν έχουν την ικανότητα να δοκιμάζουν σε μεγάλη κλίμακα και καμία χώρα δεν έχει αξιόπιστα στοιχεία σχετικά με την εξάπλωση του ιού σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικού πληθυσμού. Αυτό το φιάσκο δημιουργεί τεράστια αβεβαιότητα σχετικά με τον κίνδυνο θανάτου από το COVID-19. Τα δημοσιευμένα στοιχεία θνησιμότητας, όπως το 3,4% που ονομάζεται επίσημα από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, προκαλούν φόβο και τρομοκρατία - και είναι εντελώς ανούσια. Ο δυσανάλογα μεγάλος αριθμός ασθενών που δοκιμάστηκαν για το SARS-CoV-2 είχαν σοβαρά συμπτώματα και δυσμενείς διαταραχές της νόσου. Με τα περισσότερα συστήματα υγείας περιορισμένα στην ικανότητά τους να εκτελούν δοκιμές, το πρόβλημα της μεροληψίας του δείγματος θα μπορούσε να επιδεινωθεί στο εγγύς μέλλον.

Υπήρξε μια κατάσταση όπου δοκιμάστηκε ένας πλήρης, κλειστός πληθυσμός και αυτοί ήταν οι άνθρωποι με καραντίνα στο κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess . Το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 1%, αλλά ήταν κυρίως ηλικιωμένοι που είχαν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας λόγω του COVID-19.

Ο αγώνας για το σωστό παράγοντα

Αν κάποιος μεταφράσει το ποσοστό θνησιμότητας του Diamond Princess στην ηλικιακή δομή του αμερικανικού πληθυσμού, το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των ατόμων που έχουν προσβληθεί από το COVID-19 θα είναι 0,125%. Ωστόσο, αυτή η εκτίμηση βασίζεται σε εξαιρετικά λεπτά δεδομένα - υπήρχαν μόνο επτά θάνατοι μεταξύ των 700 επιβατών και του πληρώματος στο κρουαζιερόπλοιο. Από αυτή την άποψη, το πραγματικό ποσοστό θνησιμότητας μπορεί να είναι πέντε φορές χαμηλότερο (0,025%) ή πέντε φορές υψηλότερο (0,625%).
Είναι επίσης πιθανό ότι ορισμένοι μολυσμένοι επιβάτες πεθαίνουν ακόμα και ότι οι τουρίστες έχουν διαφορετική επίπτωση χρόνιων παθήσεων από τον γενικό πληθυσμό, γεγονός που είναι σημαντικό στο ότι οι χρόνιες ασθένειες αποτελούν παράγοντα κινδύνου όταν πρόκειται για τη μόλυνση Sars-CoV-2 .
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, οι οποίοι αυξάνουν περαιτέρω την αβεβαιότητα, οι εύλογες εκτιμήσεις του ποσοστού θνησιμότητας στο γενικό αμερικανικό πληθυσμό κυμαίνονται μεταξύ 0,05 και 1 τοις εκατό.

Αυτό το τεράστιο εύρος έχει σημαντικό αντίκτυπο στο πόσο σοβαρή είναι η πανδημία και τι πρέπει να κάνετε. Συνολικό ποσοστό θνησιμότητας 0,05% θα ήταν χαμηλότερο από αυτό της εποχικής γρίπης. Εάν αυτό ήταν ο σωστός ρυθμός, θα ήταν εντελώς παράλογο να τεθεί σε ισχύ μια παγκόσμια κλειδαριά με πιθανές τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Θα ήταν σαν ένας ελέφαντας να δέχεται επίθεση από μια οικιακή γάτα. Επειδή είναι απογοητευμένος και πρόθυμος να αποφύγει τη γάτα, ο ελέφαντας τυχαία πηδάει από ένα βράχο και πεθαίνει.

Ιωάννης Π. Ιωαννίδης

Οι ελαφριές ιοί corona μολύνουν εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο

Μπορεί το ποσοστό θνησιμότητας COVID-19 να είναι πραγματικά τόσο χαμηλό; Όχι, κάποιοι λένε και αναφέρονται στον υψηλό αριθμό περιπτώσεων μεταξύ των ηλικιωμένων. Ωστόσο, ακόμη και οι κοροναϊοί που είναι γνωστοί εδώ και δεκαετίες και που χαρακτηρίζονται ως "ελαφρύ" ή που χαρακτηρίζονται ως κοινά κρυολογήματα μπορεί να προκαλέσουν ποσοστό θνησιμότητας έως 8% 1 στους κατοίκους των σπιτιών των ηλικιωμένων . Στην πραγματικότητα, αυτοί οι "ελαφριές" ιοί corona μολύνουν εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Μεταξύ 3 και 11% 3 ατόμων που νοσηλεύονται στις ΗΠΑ κάθε χειμώνας υποφέρουν από λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος.

Αυτοί οι "ελαφροί" κοροναϊοί μπορούν να προκαλέσουν αρκετές χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο, αλλά η απόλυτη πλειοψηφία τους δεν ανιχνεύεται με ακριβείς μεθόδους δοκιμών. Αντ 'αυτού, θολώνουν στο θόρυβο του περιβάλλοντος τα 60 εκατομμύρια θανάτους το χρόνο που μπορούν να ανιχνευθούν πίσω σε μια ευρεία ποικιλία αιτιών.

Υπάρχουν μακροχρόνια επιτυχείς μέθοδοι επιτήρησης για τη γρίπη, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό όλων των περιπτώσεων επιβεβαιώνει την ασθένεια με ένα εργαστηριακό δείγμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, 1.073.976 δείγματα 2 έχουν δοκιμαστεί μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν , εκ των οποίων 222.552 (ή 20.7%) ήταν θετικά. Κατά την ίδια περίοδο, ο εκτιμώμενος αριθμός ασθενειών γρίπης κυμάνθηκε από 36 εκατομμύρια έως 51 εκατομμύρια και ο αριθμός των θανάτων που προέκυψαν κυμάνθηκε από 22.000 έως 55.000.

Είναι εντυπωσιακό πόσο μεγάλη είναι η αβεβαιότητα που περιβάλλει τον αριθμό των θανάτων που μπορούν να αποδοθούν σε ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη. Μιλάμε για έναν παράγοντα "2,5", ο οποίος αντιστοιχεί σε δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις. Κάθε χρόνο, μερικοί από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε γρίπη και σε άλλους από άλλους ιούς, όπως οι κρύοι ιοί.

Η σύγκριση με την εποχή της γρίπης 2016/2017

Μια σειρά αυτοψίας εξέτασε δείγματα από 57 ηλικιωμένους ανθρώπους που είχαν πεθάνει στην εποχή της γρίπης 2016/17. Τα δείγματα εξετάστηκαν για ιούς που προκαλούν αναπνευστικές ασθένειες. Οι ιοί της γρίπης βρέθηκαν στο 18% των δειγμάτων, ενώ οι αναπνευστικοί ιοί βρέθηκαν στο 47%. Σε μερικούς ανθρώπους που πεθαίνουν από αναπνευστικούς ιούς, περισσότεροι από ένας ιός βρίσκονται κατά τη διάρκεια της αυτοψίας και τα βακτηρίδια συχνά επικαλύπτονται. Μια θετική δοκιμή για τον ιό corona δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ήταν πάντα αυτός ο ιός που ήταν υπεύθυνος για το θάνατο ενός ασθενούς.

Ας υποθέσουμε ότι το ποσοστό θνησιμότητας σε άτομα που έχουν μολυνθεί με Sars-CoV-2 είναι 0,3% για τον γενικό πληθυσμό - ένα μέσο της ανάλυσης μου Diamond Princess - και ότι το ένα τοις εκατό του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι μολυσμένο (περίπου 3,3 εκατομμύρια άτομα), αυτό θα σήμαινε περίπου 10,000 θανάτους. Αυτό ακούγεται σαν ένα τεράστιο ποσό, αλλά εξαφανίζεται στις εκτιμήσεις των νεκρών από "ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη".
Αν δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε ένας νέος ιός και δεν θα χρησιμοποιούσαμε δοκιμές PCR για να εξετάσουμε άτομα, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από «ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη» φέτος δεν θα ήταν ασυνήθιστα υψηλό. Θα είχαμε παρατηρήσει το πολύ και εντελώς χαλαρή ότι η εποχή της γρίπης προφανώς πήγε λίγο χειρότερη από το κανονικό. Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν λιγότερα σχετικά με αυτό από το παιχνίδι δύο επαγγελματικών ομάδων από τις χαμηλότερες περιοχές πίνακα.

Μερικοί ανησυχούν ότι τα 68 COVID-19 θύματα που καταγράφηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τις 16 Μαρτίου 4 θα μπορούσαν να αυξηθούν εκθετικά σε 680, 6.800, 68.000, 680.000 ... συνοδευόμενα από παρόμοια σενάρια καταστροφών σε όλο τον κόσμο. Είναι αυτό ένα ρεαλιστικό σενάριο ή κακή επιστημονική φαντασία; Πώς μπορούμε να πούμε σε ποιο σημείο μια τέτοια καμπύλη μπορεί να σπάσει;

Φόβος λόγω της αβέβαιης κατάστασης των δεδομένων

Η πιο πολύτιμη πληροφόρηση στο πλαίσιο αυτό θα ήταν να γνωρίζουμε πόσο μακριά έχει εξαπλωθεί η μόλυνση σε οποιοδήποτε δείγμα του πληθυσμού. Η έρευνα αυτή θα πρέπει στη συνέχεια να επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να είναι σε θέση να εκτιμήσει την έκταση στην οποία έχουν εμφανιστεί νέες μολύνσεις. Δυστυχώς δεν έχουμε αυτές τις πληροφορίες.

Εφόσον αυτά τα στοιχεία λείπουν, η λογική "Ετοιμαστείτε για τη χειρότερη" οδηγεί σε ακραία μέτρα όπως η κοινωνική απόσταση και η απομόνωση. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε 5 εάν λειτουργούν τέτοια μέτρα. Το κλείσιμο σχολείων, για παράδειγμα, θα μπορούσε να μειώσει τα ποσοστά μετάδοσης. Αλλά θα μπορούσαν επίσης να έχουν αρνητικό αντίκτυπο εάν τα παιδιά εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο, εάν περνούν περισσότερο χρόνο με ευάλωτους ηλικιωμένους συγγενείς, αν αποτρέπουν τους γονείς από το να εργάζονται στο σπίτι κ.ο.κ. Το κλείσιμο των σχολείων θα μπορούσε επίσης να αποτρέψει την εμφάνιση μιας ασυλίας από αγέλες σε ηλικιακή ομάδα χωρίς σοβαρή ασθένεια.

Αυτός ήταν ο λόγος που η Βρετανία εγκατέλειψε τα σχολεία για ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. 6 Εφόσον δεν υπάρχουν στοιχεία για την πραγματική πορεία της επιδημίας, δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε εάν αυτή η προσέγγιση ήταν λαμπρή ή καταστροφική.

Η "κάμψη της καμπύλης" 7 , διατηρώντας την καμπύλη των νέων λοιμώξεων χαμηλή, ώστε το σύστημα υγείας να μην είναι υπερφορτωμένο, είναι λογική προσέγγιση θεωρητικά - θεωρητικά. Ένα γραφικό κυκλοφορεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, δείχνοντας πως η καμπύλη της επιδημίας μπορεί να αποδυναμωθεί, αλλά εξακολουθεί να είναι πάνω από ό, τι το σύστημα υγείας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ανά πάσα στιγμή.

Πόσο σταθερό είναι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης;

Ωστόσο, εάν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης είναι συγκλονισμένο, η πλειονότητα των πρόσθετων θανάτων μπορεί να μην οφείλεται στον κοροναϊό, αλλά σε άλλες συνήθεις συνθήκες και καταστάσεις όπως καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά επεισόδια, τραύμα, αιμορραγία και άλλα πράγματα που δεν αντιμετωπίζονται σωστά.
Εάν η κλίμακα της επιδημίας υπερκεράσει το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και τα ακραία μέτρα αποδίδουν καρπούς μόνο σε περιορισμένο βαθμό, η «ισοπέδωση της καμπύλης» θα μπορούσε να καταστήσει ακόμη χειρότερη την κατάσταση: το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δεν θα τεκνοποιούσε πέρα ​​από το ανώτατο όριό του σε σύντομη οξεία φάση, αλλά σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μακριά. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε δεδομένα σχετικά με την ακριβή έκταση της επιδημικής δραστηριότητας.

Η κατώτατη γραμμή είναι:

Δεν γνωρίζουμε πόσο μπορεί να συνεχιστεί η κοινωνική απόσταση και οι κλειδαριές χωρίς σοβαρή βλάβη στην οικονομία, την κοινωνία και την ψυχική υγεία.

Ιωάννης Π. Ιωαννίδης

Μπορούν να εμφανιστούν εξελίξεις που δεν ήταν προβλέψιμες στο παρελθόν, οικονομικές κρίσεις, αναταραχές, κοινωνικές συγκρούσεις, πόλεμος και διάλυση του κοινωνικού ιστού. Το λιγότερο που χρειαζόμαστε να λάβουμε περαιτέρω αποφάσεις είναι αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τον επιπολασμό και τη συχνότητα εμφάνισης λοιμώξεων.

Στη χειρότερη περίπτωση, η θνησιμότητα φτάνει στο επίπεδο της ισπανικής γρίπης του 1918

Το πιο απαισιόδοξο σενάριο - δεν τον αντιλαμβάνομαι - υποθέτει ότι ο νέος κοροναϊός προσβάλλει το 60 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και το 1 τοις εκατό των μολυσμένων ανθρώπων πεθαίνουν. Αυτό θα αντιστοιχούσε σε περισσότερους από 40 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως και θα ήταν ίσο με την πανδημία γρίπης του 1918.

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του τύπου hecatome (άνθρωποι που έπεσαν θύματα ενός δυσοίωνου γεγονότος ή παρόμοιου, συγκλονιστικά μεγάλου αριθμού ανθρώπων, σύμφωνα με τον Duden) θα ήταν άτομα με περιορισμένο προσδόκιμο ζωής. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το 1918, όταν πέθαναν πολλοί νέοι.

Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η ζωή θα συνεχιστεί ακριβώς όπως το 1918. Εάν η απομόνωση διαρκεί μήνες ή και χρόνια, η ζωή σταματάει σε μεγάλο βαθμό. Οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις δεν μπορούν να εκτιμηθούν καθόλου, ούτε οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Όχι μόνο τα εκατομμύρια, ούτε τα δισεκατομμύρια ανθρώπινων ζωών θα μπορούσαν να διακυβεύονται.

Εάν αποφασίσουμε να πηδήξουμε από το βράχο, χρειαζόμαστε δεδομένα που εξηγούν το σκοπό αυτού του άλματος - και αυτό μας λέει ποια είναι η πιθανότητα μιας ασφαλούς προσγείωσης.

Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε στις 17 Μαρτίου 2020 σχετικά με την STAT , μια αμερικανική ιστοσελίδα ειδήσεων για την υγεία και την ιατρική που προσφέρει φιλόδοξη κάλυψη από ιό κορώνας.