Ο Τσίπρας, το βραχιολάκι του Μάρτη και το «κάψιμο» της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.Γράφει η Κατερίνα Γαλανού

Η «εξαφάνιση» και η «επανεμφάνιση» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - αφ΄ότου διαπίστωσε ότι ο Κυριάκος  Μητσοτάκης και η κυβέρνηση γλίτωσαν από την μεγάλη  «στραβή» που μπορούσαν να υποστούν στον ’Εβρο – δεν σχετίζεται πρωτίστως με όσα συμβαίνουν στην χώρα...

 Αλλά με όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του κόμματός του, τη διαδικασία μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ «στο ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος μας», τις αντιστάσεις της ριζοσπαστικής πτέρυγας και των σκληρών δικαιωματιστών, την αντίσταση της νεολαίας του κόμματος να καπελωθεί από τo αποσχισθέν κομμάτι της ΠΑΣΠ.  

Ο Αλέξης Τσίπρας στην συνέντευξή του στο Mega όπου εμφανίστηκε φορώντας ένα ερυθρόλευκο βραχιολάκι του Μάρτη, έδειξε εκ νέου που θέλει να πάει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον εαυτό του και ποιοι είναι αυτοί που με την ψήφο τους θα στηρίξουν το «όνειρο» της ΔΦΚ (Δεύτερης Φοράς Κυβέρνηση).  

Εγκαταλείποντας, αν χρειαστεί, όποιον διαφωνεί με την, πολιτική και τα μέσα που θα οδηγήσουν εκεί.

Ακόμη και η επιλογή του Mega ως βήμα επικοινωνίας των θέσεων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το προσφυγικό, είχε την αναγκαία δεύτερη ανάγνωση της.  

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας έδειξε ξανά πως δεν έχει κανέναν δισταγμό να επιβάλει στο κόμμα του αναπροσαρμογές των ιδεών, των δογμάτων, των μεθόδων και φυσικά των προσώπων. Ειδικότερα όσον αφορά στα πρόσωπα δεν υπάρχει στην πρόσφατη πολιτική ιστορία αρχηγός που να έχει στείλει στον κάλαθο των αχρήστων τόσους πολλούς παλιούς συντρόφους και να έχει «ανακυκλώσει» τόσα στελέχη από «τα παλιά (διε)φθαρμένα κόμματα» όπως ο ίδιος αποκαλούσε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Την Τρίτη το βράδυ ο κ. Τσίπρας σε πρώτη πανελλήνια στο νέο Mega ( με την νόμιμη άδεια όπως απολογήθηκε ) έχοντας εισπράξει το κοινωνικό κλίμα και την ευρεία αποδοχή της στάσης της κυβέρνησης, ενταφίασε οριστικά το δόγμα «των ανοικτών συνόρων», του «όλοι πρόσφυγες είναι» , του «δώστε τους χαρτιά να πάνε στην Ευρώπη».

Δόγμα που εξακολουθεί να ασπάζεται η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ο πρόεδρος και αρχηγός αποδοκίμασε με την αναγνώριση του ελαφρυντικού της…νεότητας!   

Μαζί ακύρωσε και όσους από τα στελέχη του ( πχ ο πρώην βουλευτής Δ. Βέττας ) φώναζαν από τηλεοράσεως «αν δεν μπορεί ο Μητσοτάκης, να παραδώσει τα κλειδιά», αλλά και τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ΜΜΕ που έβλεπαν στον Έβρο «μάχες των ΜΑΤ και του στρατού με τους πρόσφυγες», άνοιγμα της πόρτας στον φασισμό, παραβίαση της διεθνούς δικαίου.

Η ικανότητα του κ. Τσίπρα να στρίβει το τρένο του ΣΥΡΙΖΑ εν κινήσει χωρίς να «εκτροχιάζεται» από τις ράγες είναι δεδομένη.

Και σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2015 με το δημοψήφισμα και σήμερα με το προσφυγικό είναι εθνικά επωφελής.

Ακόμη και αν το υπόβαθρό της είναι η σωτηρία και η μακροημέρευση του «ενός».

Η δήλωση πρόθεσης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να «βάλει πλάτη» στο μεταναστευτικό – προσφυγικό προκειμένου να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες για την ανάγκη των κλειστών κέντρων στην ενδοχώρα, είναι αξιέπαινη και ευπρόσδεκτη. Με τον αστερίσκο πως δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις ανάλογες της διδακτικής ιστοριούλας με τον σκορπιό και το βάτραχο.

Ορθώς επίσης ο κ. Τσίπρας μέμφθηκε την Ευρώπη για το επίπεδο της αλληλεγγύης που δείχνει στην Ελλάδα και την ανοχή στον Ερντογάν και τις φρικτές μεθόδους εκβιασμού και αποσταθεροποίησης της Ελλάδας. 

Αν όσα θεωρεί «αυτονόητα» σήμερα τα θεωρούσε και το 2015 το μεταναστευτικό- προσφυγικό δεν θα λάμβανε τη διάσταση εθνικής απειλής για την  Ελλάδα λόγω των σχεδιασμών Ερντογάν.

 Δεν θα είχε επιτρέψει στους ιδεοληπτικούς συντρόφους του να επιβάλουν στην Ελλάδα ρόλο «τροχονόμου» των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη.

Δεν θα θεωρούσε, λανθασμένα, ότι μετατρέποντας την Ελλάδα σε «μαύρο κουτί ψυχών» θα εισέπραττε ευνοϊκότερη αντιμετώπιση ως προς το μνημόνιο.

Θα «απαγόρευε» στους υπουργούς του Κοτζιά και Καμμένο να «απειλούν» δημοσίως τους Ευρωπαίους ό,τι αν καταρρεύσει οικονομικά  η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εμποδίσει τζιχαντιστές να κατακλύσουν την Ευρώπη, απειλή που έδωσε το άλλοθι για κλείσιμο των συνόρων και του λεγόμενου βαλκανικού διαδρόμου.   

Δεν θα συνέπραττε στον «εκβιασμό» των Ευρωπαίων με την Ειδομένη.

Θα αντιλαμβανόταν ότι ο διαχωρισμός προσφύγων και μεταναστών θα επέτρεπε στην Ελλάδα ως κράτος δικαίου να εκπληρώσει καλύτερα το καθήκον της, απέναντι στις οικογένειες και όσους πράγματι δικαιούνται διεθνούς προστασίας.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει ακόμη αρκετά λάθη στην ανάγνωση των δεδομένων του προσφυγικού όταν επιμένει να προβάλει ότι πρόσφυγες και μετανάστες δεν θέλουν να μείνουν στην Λέσβο και στην Χίο αλλά να πάνε στην Ευρώπη.

Είναι ακριβώς έτσι. Κι αυτό καταλαβαίνει και η Μέρκελ και οι άλλοι ευρωπαίοι. Για αυτό η παράμετρος της αποτροπής έλευσης στη χώρα είναι κρίσιμη: να σταματήσει η Ελλάδα να θεωρείται το σκαλοπάτι για την Ευρώπη. Κι αυτό πρέπει να επικοινωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του.