ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΠΑ

Ημερολόγιο κορωνοϊού, 23 Μαρτίου 2020, γιατί είναι καλοί οι Ελληνικοί αριθμοί και ειδικά αυτοί που δεν αμφισβητούνται, τι να πούμε στους γονείς μας για το μέλλον, περί των κλινικών μελετών που ξεκινάνε, και μια συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση:

1. Γιατί είναι καλοί ακόμη οι αριθμοί μας: Κοιτάξτε τα νούμερα των νοσηλευομένων και τα νούμερα των ΜΕΘ. ΔΕΝ έχουμε ραγδαία αύξηση των ασθενών που μπαίνουν στην ΜΕΘ, προσέξτε πώς αυξήθηκαν την τελευταία εβδομάδα: +2, +6. +8, -5, +18, +3....

Δεν είναι αύξηση ανεξέλεγκτη και μη-διαχειρίσιμη, κερδίζεται πολύτιμος χρόνος, και αν φτάσουμε μέχρι τα τέλη του μήνα έτσι, θα δουλέψει μετά και ο περιορισμός και θα αποφύγουμε τα Ιταλικά/ Ισπανικά φαινόμενα.... Εξίσου καλά πάνε και οι νοσηλευόμενοι: 70-78-90-100-124-114. Δεν είναι δυσβάσταχτα νούμερα, άσε που σήμερα ήταν και λιγότεροι. (Εδώ να σημειώσω ότι όσον αφορά τις ΜΕΘ κάποιο λάθος πρέπει να υπήρξε στα επίσημα προχτεσινά νούμερα, και πήγαμε -5, +18, πιο πιθανό είναι να ήταν +5, +8, το νόημα δεν αλλάζει). Και η ελληνική θνησιμότητα δεν είναι δραματική (Ισπανία 6,7%, Ιταλία 9,5%, Γαλλία 4%, Ελλάδα 2,4%), και έχει τεράστια, και θετική σημασία η ηλικιακή κατανομή στην Ελλάδα, πόσοι είναι οι άνω των 70 ετών: 13,8%, ικανοποιητικό ποσοστό (παρά την εντός τριημέρου μικρή αύξησή του), το ένα τρίτο σχεδόν της Ιταλίας και της Γαλλίας.
2. Και τι να περιμένουμε δηλαδή, ρωτάνε μανάδες και πατεράδες, πόσο θα μείνουν μέσα. Τι είπα εγώ στους δικούς μου; Ότι κοιτάζουμε να κερδίσουμε χρόνο, ώστε να έχουμε μια ευρέως διαθέσιμη ταχεία διαγνωστική μέθοδο που να είναι αξιόπιστη, ΚΑΙ να έχουμε μια ικανοποιητική θεραπευτική επιλογή: Το πρώτο τρέχει, και σύντομα θα είναι διαθέσιμα αρκετά αντίστοιχα προϊόντα. Το δεύτερο επίσης τρέχει, ήδη ξεκινούν οι μεγάλες μελέτες, βλέπε σε επόμενο σημείο. Άρα, θα μπορούμε, σε 2 μήνες; να έχουμε την δυνατότητα να μην φοβόμαστε τόσο την λοίμωξη, να μπορούμε γρήγορα να την διαγνώσουμε, και πρώιμα να την θεραπεύσουμε, χωρίς να ζούμε με δραματικούς περιορισμούς. Αυτό ελπίζουμε, να φτάσουμε μέχρι εκεί σχετικά αλώβητοι.
3. Ξεκινάνε λοιπόν οι δυο μεγάλες μελέτες, η Solidarity της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, και η Ευρωπαϊκή Discovery, με επικεφαλής την Florence Ader από την Λιόν, μάλλον πολιτικής φύσεως η επιλογή και λιγότερο επιστημονικής. Και οι δυο μελέτες τρέχουν παρόμοιες επιλογές: απλή υποστηρικτική θεραπεία ή remdesivir ή υδροξυχλωροκίνη ή Kaletra (+/- ιντερφερόνη), η εμμονή σε αυτό το τελευταίο σχήμα δεν ξέρω γιατί τόση, εφόσον έχεις ήδη μια αποτυχημένη μελέτη πρόσφατη για τον σκέτο συνδυασμό που είναι το Kaletra. Η Solidarity έχει ορισμένα μεθοδολογικά προβλήματα στο πώς θα γίνει η στρατολόγηση ασθενών, με ένα online μητρώο, δεν είναι απαραίτητα εύκολο και το λέω εκ πείρας (προ 10ετίας βέβαια, σε αντίστοιχη απόπειρα για να τρέξει παγκόσμια μελέτη για τον μελιταίο, ο καθείς με τα νοσήματά του), έχει πολλά διαδικαστικά κενά.
4. Από τις άλλες θεραπείες που δοκιμάζονται, από τα άφθονα πρωτόκολλα που τρέχουν ή προσπαθούν να τρέξουν παγκοσμίως, έχει τα πάντα, τη βιταμινη C ενδοφλέβια, τη τεϊκοπλανίνη (αντισταφυλοκοκκικό αντιβιοτικό), τη θαλιδομίδη (το κάποτε διαβόητο τερατογόνο που χρησιμοποιείται από νεοπλάσματα έως και λέπρα), τη sildenafil (ω ναι, το βιάγκρα! ) .
5. Για όσους παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, o φόβος είναι αναμενόμενος, τα στοιχεία ανεπαρκή: η Ευρωπαϊκή Εταιρεία EULAR ακόμη δεν συνιστά κάτι ιδιαίτερο για τους ασθενείς πέραν της τυπικής αυξημένης εγρήγορσης, οι Βρετανοί έκαναν μια ταξινόμηση όμως του κινδύνου ανάλογα με το τι λαμβάνει ως αγωγή κάποιος, την βρίσκετε εδώ: https://www.england.nhs.uk/…/clinical-guide-rheumatology-pa… (τo είδα σε ανάρτηση του Panos Zarogoulidis, αν το ανάρτησαν και άλλοι φίλοι και μου διέφυγε, συγγνώμη)