Περί της επιτροπής αποδόμησης του 1821. Από τον Ηλία Ηλιόπουλο

Re-definition of Meaning [of words, narratives, symbols, etc.]: Επανα-νοηματοδότησις (και επί της ουσίας: διαστροφή!) του νοήματος λέξεων  αφηγήσεων, συμβόλων, που αποτελούν ερμηνευτικούς/αξιακούς «κώδικες» και στοιχειώδη συστατικά της εθνικής ταυτότητος και της συλλογικής υπάρξεως ενός λαού. Αυτό, προδήλως, επιχειρείται (και) με την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» (ή όπως άλλως λέγεται)....

Διότι, φίλοι αναγνώστες, εάν, αίφνης, το (από τεσσάρων δεκαετιών κρατούν εν Ελλάδι) τροτσκιστικόν καθεστώς καταργούσε, διά νόμου και εν μια νυκτί, μίαν εθνική εορτή ή ένα εθνικόν σύμβολον ή άλλης μορφής κώδικα της συλλογικής ταυτότητος, θα «ξεσηκωνόταν ο κόσμος» (τρόπος του λέγειν, διότι οι Νεοέλληνες απέδειξαν ότι τα «καταπίνουν» όλα – ακόμη και την εισβολή, τον εποικισμό και την υφαρπαγή της εθνικής εστίας των από πολλά εκατομμύρια αλλοφύλων και, εν πολλοίς, αλλοπίστων εποίκων, καθώς και τη συνεπακόλουθη αντικατάσταση του αυτόχθονος πληθυσμού!). Ή, πάντως, θα εξεδηλούντο κάποιες αντιδράσεις, οσονδήποτε περιορισμένης εκτάσεως. Ενώ διά της δολίας μεθόδου της επανανοηματοδοτήσεως (ανάγνωθι: διαστροφής) της εννοίας των λέξεων, συμβόλων, αφηγήσεων, το καθεστώς επιτυγχάνει τον σκοπόν του σταδιακώς και χωρίς αντιδράσεις.

Οπως το επέτυχε, ήδη από ετών, με την 28η Οκτωβρίου, φέρ’ ειπείν. Από τον ετήσιον εορτασμόν της οποίας έχει εξαφανισθεί (!) ολοσχερώς πάσα αναφορά όχι «μόνον» στον Μεταξά (Θεός φυλάξοι!) ή στον Παπάγο, αλλά ακόμη και στον... Ελληνικό Στρατό (!) ή και στο ίδιο το... 1940, τελικώς! Εξ ου και τα παιδιά, έπειτα από κάθε σχολική εορτή, δεν έχουν ούτε την παραμικράν ιδέαν για τα πραγματικά περιστατικά! Οι εν προκειμένω έμμισθοι ινστρούχτορες του κρατούντος τροτσκιστικού καθεστώτος, ήγουν οι εκπαιδευτικοί (πωρωμένοι εθνομηδενιστές και αρνησιπάτριδες, σε ποσοστόν δυσαναλόγως υψηλόν, εν συγκρίσει προς εκείνα άλλων κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων - εξαιρουμένων των «δημοσιογράφων», φυσικά!), έχουν μετατρέψει την εορτή, εδώ και χρόνια, σε ημέρα καθεστωτικής προπαγάνδας «κατά του ρατσισμού, του ναζισμού και της ξενοφοβίας» (της οποίας το πρόγραμμα, στα δημόσια σχολεία, όπως και στα ΜΜΕ άλλωστε, αρχίζει με… ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και λήγει με... Π. Φύσσα!!!).

Κάπως έτσι θα το κάνουν και με την 25η Μαρτίου! Ηδη η κυρία Αγγελοπούλου [-Δασκαλάκη-Παρθένη κ.λπ.] υπήρξε σαφής, όταν προέβη στην ακόλουθη δήλωσι προθέσεων: «Μπορεί να έχουμε μνήμες χωριστές, ζωές διαφορετικές και όνειρα αλλιώτικα. Ομως εμείς όλοι είμαστε η Ελλάδα».

Γιατί προέβη σε μίαν τόσον ασαφή έως… περίεργη δήλωσι η πρόεδρος της επιτροπής «Ελλάδα 2021»; Δήλωσιν εκτός τόπου και χρόνου, εκ πρώτης όψεως! Αφού τότε, το 1821, οι Ελληνες:

-Και κοινές μνήμες είχαν - και τις συντηρούσαν επί αιώνες, από πάππου προς πάππον και από γιαγιά σε γιαγιά (οι παλαιότεροι προλάβαμε και μάθαμε στο -τότε ακόμη ελληνικό- σχολείο τον περιλάλητο διάλογο του Κολοκοτρώνη με τον Βρετανό στρατηγό Hamilton και τις αναφορές του Γέρου μας του Μωρηά στον «Βασιληά μας, που δεν παρεδόθη», στα «κάστρα του» και στη «φρουρά του», και εικάζω βασίμως ότι θα τον έμαθε αυτόν τον διάλογο και η κυρία Αγγελοπούλου, δοθέντος ότι δεν είναι δα και κοριτσόπουλο!).

-Και μαζί ζούσαν (οι Ελληνες) τότε (=επί Τουρκοκρατίας - ουδεμία νύξις του όρου!). Και ζούσαν μαζί (οι Ελληνες) υπό τουρκικόν ζυγόν βεβαίως (ομοίως, περί αυτού ουδεμία αναφορά ούτε στο τηλεοπτικό «διαφημιστικό» μήνυμα ούτε στις λοιπές -αφορήτως ανιαρές- ομιλίες της κυρίας Αγγελοπούλου ή άλλων καθεστωτικών παραγόντων - του κ. Μητσοτάκη, φέρ’ ειπείν).

-Και κοινόν όνειρον είχαν τότε (οι Ελληνες): «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» (επίσης ούτε «κιχ», ουδεμία αναφορά, ούτε στο «διαφημιστικό» της κυρίας Προέδρου ούτε στις ομιλίες της ιδίας ή του κ. Μητσοτάκη - ούτε και στην ήδη διαβόητη… κορδέλα!). Και πρωτίστως είχαν το μέγα κοινόν όνειρον: «Και στην Πόλιν να δώση ο Θεός!» (μην ψάχνετε, αδίκως, να το βρείτε στα -ασύλληπτα χαμηλής ποιότητος- λογύδρια της κυρίας Αγγελοπούλου, του κ. Μητσοτάκη και των ομοίων τους).

Γιατί, λοιπόν, η κυρία πρόεδρος της επιτροπής «Ελλάδα 2021» έκαμε μίαν τόσον... κουλή (που λένε και οι νεαροί στη δική τους ιδιόλεκτο) δήλωσι; Μα, προδήλως, διότι είναι εξαγγελία ιδεολογικού-πολιτικού προγράμματος! Οπως ακριβώς έπραξε η κυρία Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη εν έτει 2005 (καίτοι η κυρία Αγγελοπούλου δεν ομίλησε με την αυτήν σαφήνειαν και ευθύτητα, όπως τότε η κυρία Μπενάκη).

Οπερ έστι μεθερμηνευόμενον: Ξεχάστε κοινή καταγωγή και κοινή μνήμη και κοινούς πόθους, μύθους και θρύλους! Ξεχάστε, οριστικώς πλέον, όμαιμον, ομόγλωσσον, ομότροπον, κοινές μνήμες κοινών επών, ηρώων και θυσιών και τα τοιαύτα! «Ελλάδα», μας είπε, εμμέσως πλην σαφώς, η κυρία πρόεδρος της Επιτροπής Αποδομήσεως του 1821, είναι ο… πρώτος τυχών, ο οποίος εισέβαλε στην πατρίδα μας, τις τελευταίες δεκαετίες, από την Αλβανία, την Αλγερία, το Πακιστάν ή τη Νιγηρία.

Επίκειται, λοιπόν, άρδην «re-definition of meaning» της 25ης Μαρτίου! Οπως το έκαμαν ήδη με την άλλη μεγάλη εθνική εορτή. Και όπως το έκαμαν επί χρόνια, λίαν επιτυχώς, με τη διαστροφή της εννοίας των λέξεων «μετανάστης», «πρόσφυγας», «γάμος» (όρα: «γάμος ομοφυλοφίλων»!) κ.λπ.

Πρόκειται περί παγίας στρατηγικής των (τροτσκιστικής, κυρίως, καταγωγής) δυνάμεων του Ολοκληρωτικού Μετα-εθνικού Προοδευτισμού (γνωστού και ως Cultural Marxism), οι οποίες έχουν αλώσει από πολλών ετών τους ιδεολογικούς μηχανισμούς των δυτικών κοινωνιών. Την οποίαν στρατηγική οι δυνάμεις αυτές (η

Υπερεθνική Γραφειοκρατική Ελίτ, τα ανά χώραν παραρτήματά της και οι οργανικοί διανοούμενοί τους) εφαρμόζουν ευρέως και επιτυχώς, στο πλαίσιο του ιδιότυπου ιδεολογικού εμφυλίου πολέμου (Cultural War) που σοβεί εντός των δυτικών κοινωνιών. Τη στρατηγική τους αυτή είχε πρώτος εκθέσει ο Αμερικανός συντηρητικός στοχαστής John Fonte στο έγκριτον περιοδικόν «Orbis» προ 20ετίας.

Μην παραξενευθείτε, λοιπόν, αν δείτε την 25η Μαρτίου, τα προσεχή χρόνια, να μετατρέπεται σε «γιορτή της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης (!!!) - κατά του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας» και τα συναφή φαιδρά!

Ηδη έχει αναγορευθεί, άλλωστε, από πολλών ετών, εις σύμβολον επικρατήσεως, δήθεν, των δυνάμεων του Διαφωτισμού και του Προοδευτισμού έναντι των καθ’ ημάς Traditionalists. Αλλ’ ως έχει ιστορικώς καταδειχθεί, ο Διαφωτισμός και ο Προοδευτισμός εγκαινιάζουν πανηγυρικώς την εκτέλεσιν του προγράμματός τους την 14η Ιουλίου 1789, με τη φρικώδη σφαγή μερικών δεκάδων (παραδοθέντων!) ηλικιωμένων αναπήρων πολέμου (τους οποίους το Παλαιόν Καθεστώς είχε «παρκάρει» σε μιαν παμπάλαια, ημιεγκαταλελειμμένη και κατεδαφιστέα φυλακή των Παρισίων), συνεχίζουν με την ευφυή και εμβληματική εκείνην εφεύρεσιν της Δημοκρατίας που ακούει εις το όνομα «γκιλοτίνα», κλιμακούνται με τη Γενοκτονία του είκοσι τοις εκατόν του συνολικού πληθυσμού της Γαλλίας από τις δημοκρατικές «Colonnes Infernales» και το Ολοκαύτωμα της Βανδέας του 1793-94 (όταν, για πρώτη φορά στην Ιστορία, έκαιγαν -τα δημοκρατικά στρατεύματα- ανθρώπους σε φούρνους!), και φθάνουν μέχρι τη Γενοκτονία του Ρωσικού Εθνους, το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ και την Καμπότζη του Πολ-Ποτ.

Επί των ημερών μας δε οι «Ταλιμπάν» του Προοδευτισμού και της Κοινωνικής Μηχανικής (Social Engineering) έχουν ήδη σαλπάρει προς μία «κοινωνία» ανθρώπου χωρίς εθνική, γλωσσική, συλλογική ταυτότητα, ούτε καν ταυτότητα φύλου!

Ή, όπως το είχε ονομάσει εις εξ αυτών ήδη το 1999, προς την Εποχή του Μετα-Ανθρώπου (Post-human Era)…

Αντί υστερογράφου: Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ήλθε και η (νέα) ιλαρότης: της «κορδέλας του 2021»! Ούτε σημαία ούτε σταυρός ούτε φοίνιξ ούτε «ΕΗΘ» ούτε τίποτε εξ όλων αυτών! Δεν γνωρίζω, βεβαίως, εάν η πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ως διεθνοδικαϊκώς Διαδόχου Κράτους της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ) θα εγείρει ζήτημα… copyright του πασίγνωστου μοτίβου, που είχε φιλοτεχνηθεί, επί εποχής Κωνσταντίν Τσερνιένκο, εξ αφορμής του εορτασμού της νίκης του Ερυθρού Στρατού επί της Βέρμαχτ…